برآورد استقلال پس از 15 بازی
این تیم «آن بالاها» می‌ماند
وصال روحانی
روزنامه نگار
پس از انجام تمامی 15 بازی استقلال در نیم‌فصل اول لیگ برتر فوتبال کشور می‌توان برآوردهای لازم و بالنسبه صحیحی از این تیم داشت اما حتی مخالفان آبی‌های تهرانی هم نمی‌توانند کتمان کنند که جواد نکونام با احتساب آنچه در اختیار داشته، نتایج خوبی گرفته است.
سرمربی استقلال با اتخاذ تدابیری که پایه اصلی آن روی خوب دفاع کردن و بستن راه‌های تهاجمی حریفان است، تیمی ساخته است که بسیار کم و سخت گل می‌خورد و به همین سبب می‌تواند در تک حملاتش هم گل بزند و پیروز میدان باشد و یا در بدترین روزهایش هم حداقل به یک نتیجه تساوی برسد.
البته استقلال گلزنانی چیره‌دست ندارد و بیشتر گل‌هایش را مدافعان و هافبک‌های «پیش‌رونده» تیم می‌زنند اما این نکته هم یک دستاورد مهم و مثبت است که در یک تیم نه فقط دو، سه گلزن تخصصی بلکه افراد متعددی قادر به گلزنی باشند زیرا این قابلیت کارها را برای حریفان دشوار و تشخیص فرصت‌های گلزنی و افراد زننده گل را سخت می‌کند. شاید تیم نکونام فوتبال‌های تهاجمی و چشم‌نوازی را ارائه نداده باشد و بازی‌های تخریبی‌اش در لحظاتی که از حریفان پیش افتاده، حتی هوادارانش را ناامید کرده باشد اما رسم امروزه و هر روزه این است که برای برآورد کار هر مربی و تیمی ابتدا به جدول رده‌بندی لیگ نگاه می‌کنند و چنانچه آن تیم در آن بالاها جا خوش کرده و جزو مدعیان جدی قهرمانی باشد، نمی‌توان ادعا کرد که هدفمند نبوده و در راه رسیدن به مقصودش سازوکارهایی نامناسب را برگزیده است. تا پایان فصل 1403-1402 لیگ برتر فوتبال کشور قریب به پنج ماه مانده است و تا آن موقع اتفاقات خوب و بد متعددی برای همه تیم‌ها روی می‌دهد و چه بسیار تیم‌هایی که از جایگاه قدرت دور شده و به سراشیبی درمی‌غلتند و چه بسیار تیم‌های دیگری که بتدریج هماهنگ‌تر و بهتر می‌شوند و در جدول رده‌بندی صعودهای چشمگیری را تجربه خواهند کرد. با این حال، هر اتفاقی بیفتد و هر موهبت یا بلایی نازل شود، بسیار بعید است یاران سیدحسین حسینی تا پایان فصل در جمع سه مدعی اصلی نمانند و جنگی پایاپای با دوضلعی دیگر «قدرت» نداشته باشند. استقلال لیگ بیست و سوم تیمی است که شکستن ساختار آن اصلاً کار آسانی نیست و رقبایش را واقعاً فرسوده می‌کند.