حبیبی سرمربی سابق تیم ملی هندبال، بعد از قرارداد با تیم لس‌آنجلس :
کار تا المپیک برایم وسوسه‌انگیز بود
مهری رنجبر
روزنامه نگار
علیرضا حبیبی، سرمربی سابق تیم ملی هندبال، روزهای جدیدی را در ینگه دنیا شروع کرده. روزهایی برای تجربه جدیدتر. کار با شاگردانی برای یک برنامه درازمدت. حبیبی که تجربه کوچ تیم ملی هندبال و باشگاه‌های ایرانی و ترکیه‌ای را داشت، با پیشنهاد لس‌آنجلسی‌ها، راهی آمریکا شد. او این بار قراراست با برنامه پنج ساله کار کند. درست تا المپیک 2028 لس‌آنجلس.
به خاطر برنامه بلندمدت به آمریکا رفتم
حبیبی می‌گوید: «من ترکیه بودم و پیشنهاد کار هم داشتم اما پیشنهاد لس‌آنجلس برای کار با برنامه درازمدت تا المپیک 2028 وسوسه‌انگیزبود. پیشنهادی که تنها برنامه‌ریزی خوب می‌خواهد و بس. در حالی که می‌دانید مربیان ثبات شغلی مطمئنی ندارند و ممکن است فصل به فصل با تغییر مدیرعامل یا مسائل دیگر عوض شوند اما برنامه لس‌آنجلس بلندمدت بود و به همین خاطر ترجیح دادم کار بلندمدت انجام دهم.»
قراردادم 5 ساله است
او با اینکه قراردادش 5 ساله است اما می‌خواهد سال به سال تمدید کند: «به من گفتند قراردادم تا المپیک 2028 لس‌آنجلس است اما من گفتم سال به سال تمدید می‌کنم. در واقع آمریکایی‌ها به خاطر اینکه میزبان المپیک 2028 هستند، در فرصت 5 ساله مانده می‌خواهند تیم هندبال‌شان را هم آماده کنند. تنها چیزی که به آنها کمک می‌کند بازیکن سازی، تقویت باشگاه‌ها و آموزش است تا تیم ملی آماده بازی‌های المپیک شود.»
دو مصدوم دادیم و نایب قهرمان شدیم
حبیبی شروع خوبی با تیم جدیدش داشته: «اولین مسابقه‌ای که با تیمم شرکت کردیم سامالا سوپرکاپ در ایالت کلرادو بود که در قسمت زنان و مردان برگزار شد. 9 تیم در دور مقدماتی مسابقه مردان در سه گروه سه تیمی بازی کردند که تیم ما با سرگروهی در نیمه‌نهایی با شیکاگو مسابقه داد و با شکست این تیم فینالیست شدیم و حریف نیویورک. بازی فینال، خیلی خوب بود اما متأسفانه با دو برخورد دو بازیکن ما شدید مصدوم شدند اما ما نایب قهرمان شدیم.»
هندبال آمریکا با اروپا فاصله دارد
مربی ایرانی تیم هندبال لس‌آنجلس، معتقد است امکانات باشگاه‌های آمریکایی هنوز با اروپایی‌ها فاصله دارد: «باشگاه‌های اینجا امکانات خوبی دارند. در واقع باشگاه حرفه‌ای از بستر مالی می‌آید. هندبال این کشور هم رشد خوبی داشته اما هنوز برای پیشرفت بیشتر جا دارد. درست است که تیم هندبال مردان آمریکا چند سال اخیر در قهرمانی جهان شرکت کرده و هندبال ساحلی خوبی دارد و حتی تیم سانفرانسیسکو هم در باشگاه‌های جهان شرکت داشت اما هنوز با هندبال اروپا فاصله دارد. به نظرم که میزبانی المپیک کمک بزرگی به پشرفت زیر ساخت‌های هندبال آمریکا به ویژه توسعه هندبال در مدارس، دانشگاه‌ها و باشگاه‌ها می‌کند.»
بازیکنان در اینجا تأمین نیستند
به گفته حبیبی، فاصله زیاد ایالت‌ها باعث شده تا هندبال آمریکا، لیگی متفاوت از اروپا و آسیا داشته باشد: «فاصله زیاد ایالت‌ها باعث شده تا چند دوره مسابقه متمرکز هندبال برگزار شود و از مجموع امتیازات چند مسابقه قهرمان مشخص می‌شود. اصلاً مسابقات به صورت هفتگی مثل لیگ ایران برگزار نمی‌شود، چرا که بازیکنان هم از نظر مالی تأمین نیستند. در واقع شغل اصلی بازیکنان هندبال نیست. یعنی حالا من 6 بازیکن اسپانیایی در تیمم دارم که دانشجو هستند یا دو بازیکن دانمارکی. یعنی آنها برای ادامه تحصیل به لس‌آنجلس آمده‌اند و با تیم ما هم قرارداد دارند.»
مقایسه قراردادها درست نیست
او البته میزان قرارداد بازیکنان آمریکایی با بازیکنان اروپا و آسیا را قابل مقایسه نمی‌داند: «چون من خبر ندارم قراردادها چقدر است پس مقایسه درستی نمی‌شود کرد. باشگاه‌های اروپایی و عربی در هندبال صاحبنام هستند. در واقع هندبال در این کشورها شناخته شده و مطرح است اما درآمریکا برعکس بسکتبال، والیبال، راگبی صاحبنام است و هندبالش به استانداردهای اروپا نمی‌رسد.»
بابا صفری از اروپا پیشنهاد خوبی داشت
علیرضا حبیبی، در تیم جدیدش هم تنها نیست. او محسن باباصفری دروازه‌بان سابق تیم ملی را هم در ترکیب تیمش دارد: «باباصفری به خاطر اینکه قبلاً در چند تورنمنت آمریکا برای تیم لس آنجلس شرکت کرده بود، شناخت خوبی از این تیم داشت، بعد از تجربه همکاری کوتاه مدت با آن، با اینکه پیشنهاد خیلی خوبی از اروپا داشت، این بارتصمیم گرفت تمام وقت در خدمت لس آنجلس باشد.»