مربیانی که نتیجه نمی‌گیرند اما تیم می‌گیرند
محرم و هاشمیان؛ تماشاگر ناکامان!
حامد جیرودی
روزنامه نگار
این یکی واقعاً در نوع خود نوبر بود! اینکه رضا عنایتی به فاصله زمانی کوتاهی پس از اینکه تیم ملی امید را نتوانست حتی به مرحله نهایی انتخابی المپیک 2024 پاریس برساند و تیمش در بازی‌های آسیایی هانگژو هم با شکست برابر هنگ‌کنگ ناکام بود، به عنوان سرمربی جدید پیکان انتخاب شود! مربی‌ای که به غیر از اینکه هوادار را به لیگ برتر رسانده، موفقیت دیگری در کارنامه مربیگری‌اش دیده نمی‌شود و در تیم‌هایی مانند سیاه‌جامگان و نفت مسجدسلیمان هم نتوانست کاری از پیش ببرد اما حالا که نامش در چرخه مربیان فوتبال ایران قرار گرفته، به راحتی تیم می‌گیرد و مدیری هم که او را انتخاب می‌کند، کاری به نتایجی که در تیم‌های دیگر گرفته ندارد. این اتفاقی است که درباره مربی پیش از او در پیکان یعنی رسول خطیبی هم رخ داده و او هر از چند گاهی به عنوان سرمربی تیمی در فوتبال ایران معرفی می‌شود و بعد از یک دوره ناکامی جای خود را به مربی دیگری می‌دهد. کاری به شخصیت حقیقی افرادی مانند عنایتی و خطیبی نداریم. چه آنکه آنها در دوران بازیگری‌شان از بهترین گلزنان فوتبال ایران بودند و سابقه ملی و حضور در جام جهانی را هم در کارنامه دارند اما این یک اصل در فوتبال است که هر کسی بازیکن بزرگی بوده، قرار نیست به مربی بزرگی تبدیل شود اما نکته اینجاست که فرصت دادن به مربیان جدید و تازه‌کار در فوتبال ایران، اتفاقی است که به ندرت رخ می‌دهد. در لیگ برتر، معمولاً این مربیان خارجی جدید هستند که به واسطه ایجنت‌هایی که در ایران پیدا می‌کنند، روی نیمکت تیم‌های مختلف می‌نشینند اما این شانس به بازیکنان سابق و با دانش فوتبال ایران که دوره‌های مربیگری را هم سپری کرده‌اند، کمتر داده می‌شود. یکی از این مربیان جوان، محرم نویدکیا است. کاپیتان پیشین سپاهان که به واسطه محبوبیت زیادی که در اصفهان دارد، فرصت مربیگری زردپوشان را پیدا کرد و با اینکه نتوانست سپاهان را به قهرمانی برساند ولی بنا به نظر اکثر کارشناسان تیمش فوتبال هجومی، فنی و زیبایی را ارائه می‌داد که باعث شده بود سپاهان در زمان مربیگری‌اش جزو مدعیان قهرمانی باشد و اگر شانس با او یار بود، می‌توانست این تیم را به جام هم برساند اما بعد از جدایی از سپاهان، موقعیت مناسبی به او برای ادامه مربیگری داده نشده و تنها گمانه‌زنی درباره حضورش در تیم امید مطرح شد که رنگ حقیقت به خود نگرفت! یکی دیگر از مربیان بیرون از گود نشسته، وحید هاشمیان است؛ مربی‌ای که در چند سال اخیر دستیار مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ در تیم ملی بود اما در لیگ برتر شانس سرمربیگری به او داده نشد تا هلی‌کوپتر فوتبال ایران دوباره به آلمان پرواز کند. این در حالی است که این مهاجم گلزن و سابق تیم ملی از معدود مربیان ایرانی است که پرولایسنس مربیگری یوفا را دارد اما چون فضای کار در ایران برایش مهیا نیست، ترجیح داد دوباره به دیار ژرمن‌ها بازگردد. وقتی سوت پایان بازی تیم ملی نوجوانان در جام جهانی زیر 17 سال مقابل برزیل زده شد که با پیروزی شگفت‌انگیز ایران همراه بود، همه تازه یادشان افتاد که حسین عبدی هم مربی است. کسی که او هم مانند هاشمیان بالاترین مدرک مربیگری یوفا را دارد اما در این سال‌ها چندان به او بها داده نشده است. این مشت‌ها، نمونه خروار هستند. چهره‌هایی که به آنها تیم داده نمی‌شود اما برخی دیگر از این تیم به آن تیم می‌روند، بدون آنکه نتیجه‌ای بگیرند؛ دور باطلی که هیچ آورده‌ای برای فوتبال ایران ندارد.