تیراندازی که تبرک رهبر را قسمتش می‌داند
جوهری‌خو: این انگشتر با ارزش‌تر از مدال المپیک است
مهری رنجبر
روزنامه نگار
امیر جوهری‌خو شاید خوش‌شانس‌ترین ورزشکاری بود که هفته پیش به دیدار رهبر رفت. او که به خاطر مدال برنز تاریخی میکس تپانچه بازی‌های آسیایی هانگژو، همراه بقیه مدال‌آوران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی، به دیدار رهبر رفته بود، در خواب هم نمی‌دید، انگشتر رهبر را طلب کند و بی چون و چرا صاحبش شود؛ اما شد. اتفاقی که امیر جوهری‌خو آن را قسمت می‌داند نه شانس: «به نظرم این انگشتر قسمت من بود، خوش‌شانس نبودم.»
تیرانداز برنزی تپانچه بازی‌های آسیایی، قصه گرفتن انگشتر را اینطور تعریف می‌کند: «من در حسینیه امام خمینی(ره) کنار فروغی نشسته بودم، به او گفتم آخر مراسم یک تبرکی بگیریم از حضرت آقا. فروغی چون قبلاً عبای آقا را گرفته بود، گفت چفیه می‌گیرد. من هم فکرم به عبای آقا رفت اما دیدم زشت است وسط جمعیت آن را از آقا بگیرم، چشمم که به انگشتر آقا افتاد، گفتم انگشتر را می‌گیرم. فروغی هم گفت خوب است. من دلم انگشتری را می‌خواست که دست آقا بود، نه اینکه بگویند یک انگشتر تبرکی دیگر به من بدهند. آخر مراسم رفتیم جلو و من به حضرت آقا گفتم می‌خواهم انگشترتان را بگیرم. ایشان هم نه نیاوردند، فقط دو بار با اشاره پرسیدند همین را می‌خواهی؟ من هم گفتم بله. لطف کردند و بی چون و چرا آن را به من دادند. خودم مانده بودم از اینکه آقا خیلی راحت انگشتر را به من دادند.»
انگشتر او همان انگشتری بود که رهبری در بازدید از نمایشگاه دستاوردهای هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر دست داشتند و بازتاب ویژه‌ای در رسانه‌های داخلی و خارجی داشت. جوهری‌خو اما اصلاً از داستان انگشتر تبرکی‌اش خبر نداشته: «من اصلاً نمی‌دانستم این انگشتر چه داستانی دارد.
بعد در خبرها دیده بودم که این انگشتر بازتاب زیادی داشته است. این انگشتر برای من حتی با ارزش‌تر از مدال المپیک است. مدالی که برای همه ورزشکاران اهمیت زیادی دارد اما این انگشتر برایم یک چیز دیگری
است.»
روی انگشتری رهبر مزین شده به (شهید آل‌اللّه سلیمانی، ما ملت امام حسینیم). تیرانداز ملی‌پوش از نوشته‌اش هم بی‌اطلاع بوده: «خیلی خوشحالم که این انگشتری نصیبم شد. من نمی‌دانستم روی انگشتر چه چیزی نوشته بود. تنها فکر می‌کردم نوشته (ما ملت امام حسینیم). وقتی آن را دیدم فهمیدم. امیدوارم ما هم به شهادت برسیم.»
او تحت هیچ شرایطی هدیه‌اش را از خودش دور نمی‌کند: «انگشتری را همان موقع دستم کردم و هیچ‌وقت از خودم جدا نمی‌کنم. ان‌شاءالله برایم کمک باشد تا بتوانم همیشه پرچم ایران را
بالا ببرم.»