در حافظه موقت ذخیره شد...
سختیهای تقابل با تیم بدون «حد وسط»
روزنامه نگار
هفته دهم لیگ برتر فوتبال کشور از دیروز (جمعه 19 آبان) با انجام چهار دیدار آغاز شد اما یکی از نقاط جوش بازیهای این هفته بیگمان مسابقه عصر امروز (شنبه) استقلال و تراکتور در شهر تهران است. دیداری که عبارت معروف و فوتبالی «بازی 6 امتیازی» به طور کامل برای آن صدق میکند. این مسابقه بیش از 3 امتیازی است زیرا استقلال فزونتر از چهار امتیاز برتری بر تراکتور در جدول ندارد و اگر متوقف شود به پرسپولیس، ملوان و تراکتور فاصله نزدیکتر شدن به خود را خواهد داد. استقلال، فصلی عقلایی را سپری کرده و در 8 بازی قبلیاش فقط یک بار شکست خورده و آن هم مقابل سپاهانی بوده که یکی از «قدرت»های اصلی لیگ است و اگر تنبیه چهار امتیازی کمیته انضباطی لیگ روی این تیم اعمال نمیشد، در وسط جدول ننشسته بود و در رده سوم جای میداشت و آبیهای بالانشین را در تیررس کامل خود میداشت. تیم جواد نکونام به کسب نتیجه در دیدار امروز کاملاً خوشبین است زیرا از مزایای میزبانی در تهران بهره میگیرد و حریفش نیز امسال تیمی نشان داده که هیچ حد وسطی را برای خود نمیشناسد و یا عالی ظاهر میشود و حریفانش را منکوب میکند یا به طرز شگفتانگیزی پر اشتباه عمل میکند و میبازد و بد هم میبازد و صریحترین نشانه صحت این ادعا این است که «پرشورها» مثل فولاد خوزستان تنها تیم لیگ بیست و سوم هستند که حتی یک مساوی هم ندارند و همه بازیهایشان را یا بردهاند یا باختهاند. با این حال این فقط یک سوی ماجرا است و نیمه خالی لیوان این است که استقلال نمیداند امروز با کدام یک از حالات دو طرفه تراکتور مواجه است و با نسخه طوفانی آن بازی دارد و یا با ورژن سردرگم و درهم ریخته آن. تنها عنصر قطعی و امتیاز محرز و همچنان حاضر در اردوگاه تراکتور این است که ریک اردو آلوز، هافبک محوری و پرتغالی این تیم مثل فصل پیش در صدر جدول ارسالکنندگان «پاس گل» ایستاده و یک بار دیگر عنصر نخستی است که باید از او برحذر بود و دست و بالاش را بست. هر چیز دیگری در تیم پاکو خمس اسپانیایی غیرقابل پیشبینی است و نکونام باید در انتظار هر واقعه غیرمنتظرهای در دیدار امروز باشد. چیزی که اگرچه از حجم منطق این مسابقه میکاهد اما بر جذابیت و هیجان آن خواهد افزود و کار آبیپوشان پایتخت را سختتر میکند.