تیراندازی؛ ناکامی تاریخی و برهوت مدال!
کسب مدال طلای جواد فروغی در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ توکیو، به نقطه عطف تاریخ فدراسیون تیراندازی بدل شده و کارنامه این فدراسیون در اذهان عمومی و تفکرات مدیریتی دستگاه حاکم بر ورزش کشور را به پیش از طلای المپیک و پس از طلای المپیک تقسیم کرده؛ از این رو است که از تیراندازان ایرانی همیشه انتظار بالایی وجود داشته و در سبد مدال‌آوری رویش حساب ویژه‌ای داشتیم.
سوا از این مدال خوشرنگ المپیک؛ اظهارنظر جدی و صریح مرتضی قربانی رئیس فدراسیون تیراندازی مبنی بر کسب چندین مدال رنگارنگ در بازی‌های آسیایی که هم در جلسه با اعضای ستاد عالی بازی‌ها مطرح شده و هم به رسانه‌ها در نشست خبری انتقال داده شده بود، این انتظار را به وجود آورد که قطعاً تیراندازی ایران از بهترین‌ها است.
تیرهای تیراندازان اعزامی ایران به دهکده بازی‌ها، یکی پس از دیگری به سیبل اهداف ننشست تا از بین ۱۶ تیرانداز که اتفاقاً المپین هم در بین آنها بوده، فقط یک برنز رهاورد کاروان ورزشی کشورمان باشد و بس. موضوعی که در کنار مسئولان فدراسیون، مسئولان کمیته ملی المپیک هم باید درباره‌اش پاسخگو باشند که چرا با وجود سیاست‌های اعزامی کیفی، ۱۴ نفر دیگر با هزینه‌های گزاف به هانگژو رفته‌اند و هیچ آورده‌ای برای کاروان «ایمان، ایران و افتخار» نداشته‌اند.
کسب یک مدال برنز آن هم در رشته میکس در حالی است که آژیر خطر این رشته برای کسب سهمیه المپیک نیز به صدا درآمده است. در شرایطی که تیراندازان ایران در بین آسیایی‌ها به فینال نمی‌رسند و مدالی کسب نمی‌کنند، کسب تعداد بیشتری سهمیه المپیک نیز برای آنها سخت به نظر می‌رسد. مشخص نیست در حالی که امثال نجمه خدمتی، الهه احمدی و چندین تیرانداز دیگر در بازی‌های آسیایی ادوار گذشته خوش درخشیده بودند، چگونه سیر تنزل را طی کرده و به یکباره به قعر اقیانوس نتیجه‌گیری رسیده‌اند.
در این بین البته نباید از ناکامی عجیب تیراندازان تراپ و سایر تفنگ و تپانچه به دست‌ها هم به سادگی گذشت. مهم‌ترین شوک به تیراندازی ایران اما ناکامی جواد فروغی بود؛ پرچمدار کاروان ایران و دارنده مدال طلای جهان و المپیک، در مسابقات انتخابی تیم ملی جزو سه نفر اول نبود و قرار بود به واسطه پرچمداری کاروان ایران تنها در ماده میکس رقابت کند اما میزبان بازی‌ها اجازه رقابت تیراندازان در ماده میکس به تنهایی را نداد و او بایستی در انفرادی هم رقابت می‌کرد. در حالی که رئیس فدراسیون و مربی تیم ملی امیدوار بودند او در این مسابقات خودی نشان دهد و به مدال برسد اما در تپانچه بادی بیست و ششم شد و ضعیف‌ترین عملکرد را در بین سایر ملی‌پوشان در این ماده از خود نشان داد و حالا هم که قهرمانی آسیا را از دست داده و بی‌تردید به پایان دوران قهرمانی خود رسیده است؛ تصمیمی که می‌بایست زودتر اتخاذ می‌شد.