سایه روشنهای عملکرد کاروان ایران در بازیهای آسیایی
از اشک تا اشک!
محسن ذاکری
خبرنگار
کاروان اعزامی ورزش ایران به نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی واقع در دهکده هانگژو ۲۰۲۲، با کسب مدالهای رنگارنگ و یک پله سقوط نسبت به دوره قبل بازیها در جاکارتا، در رده هفتم قرار گرفت تا بسیاری از رشتههای اعزامی مورد بازنگری و بررسی قرار بگیرند.
با وجود قرار گرفتن کاروان اعزامی ورزش ایران به نوزدهمین دوره از بازیهای آسیایی در هانگژوی چین، برخی از فدراسیونها و تیمهای ملی بسیار پایینتر از حد انتظار ظاهر شده و به نوعی واقعاً معنای توریست بودن را در سفر به دهکده بازیها به اثبات رسانده بودند.
از این فدراسیونها و تیمهای ملی بیتردید میتوان به فدراسیونهای تیراندازی و تیراندازی با کمان اشاره کرد؛ ۲ فدراسیونی که سر جمع با نزدیک به ۳۰ ورزشکار و بیش از ۵۰ نفر به دهکده بازیها اعزام شدهاند و تنها رهاوردی که برای کاروان ایران داشتهاند یک مدال برنز تپانچه تیمی بوده و بس! انگار که اساساً کاروان کیفی نبوده و اینها برای سفر تفریحی به چین اعزام شدهاند.
ژیمناستیک و دوومیدانی، رشتههای مادر و ورزشهای بسیار مهمی هستند که کمیته بینالمللی المپیک بارها به میزان اهمیت آنها و البته پررنگ بودن نقششان در تعداد مدالآوری تأکید کرده؛ موضوعی که با توجه به شرایط ورزش ایران در این رشتهها، ما در میادین المپیکی چندان حرفی برای گفتن نداشتهایم و بازیهای آسیایی، میدان نبرد ما بودهاند.
در تیر و کمان شاهد اشکهای رئیس فدراسیون بودیم که البته کمتر کسی آن را باور کرد، برخلاف ژیمناستیک که اشکهای مهدی الفتی بازگشایی یک عقده 80 ساله پر از محنت بود.