رفیعی ستاره گمشده
بازگشت مهندس شماره 7
محسن ذاکری
روزنامهنگار
زمانی که مهدی ترابی و وحید امیری همزمان مصدوم شدند، همه فکر کردند که پرسپولیس روزهای بدون آنها را به سختی خواهد گذراند و امیدوار بودند تا این روزهای سخت با کمترین ضرر و زیان به پایان برسد.
این روزها اما کسی یادش نمیآید که این 2 بازیکن چند بازی را از دست دادهاند و خیلی هم پیگیر نیست که آنها چه زمانی به ترکیب اصلی بازخواهند گشت! 2 بازیکنی که قطعاً حضور آنها به کیفیت پرسپولیس کمک خواهد کرد اما تا زمانی که سروش رفیعی و دیگر هافبکهای پرسپولیس اینطور میدرخشند، روزهای دوری آنها آسانتر خواهد گذشت. در بازی مقابل پیکان امید عالیشاه و یاسین سلمانی 2 بازیکنی که در بازیهای قبل عصای دست یحیی گلمحمدی بودند هم به بازی نرسیدند تا میانه میدان این تیم خالیتر از همیشه باشد. اما از آنجا که یک مرد جنگی میتواند جای همه را پر کند، سروش رفیعی به تنهایی برای ساختن پیروزی تیمش کافی بود. شرایط فاز تهاجمی پرسپولیس در غیاب مهرههای کلیدی از جمله وحید امیری، مهدی ترابی و یاسین سلمانی در کنار امید عالیشاه، مطلوب نبود اما شماره 7 ورق را به سود تیمش برگرداند.
سروش ساخت، شهاب زد
سروش رفیعی ساخت و شهاب زاهدی زد تا یک برد مقتدرانه در روزی که پرسپولیس نیمی از بازیکنان اصلیاش را در اختیار نداشت، رقم بخورد. کرنر ارسالی روی گل اول، پاس دقیق و فوقالعاده که توانایی مهندسی شماره 7 قرمزها را به رخ کشید روی گل دوم و گرفتن یک پنالتی برای گل سوم سروش رفیعی را به ستاره این بازی تبدیل کرد. بازیکنی که البته در پست فعلیاش نیمنگاهی هم به کارهای دفاعی دارد.
سروش رفیعی که فصل گذشته در بازگشت از نیمکت در چندین هفته پایانی نقش مهمی در قهرمانی تیمش داشت این فصل هم بعد از یک نیمکتنشینی به خاطر گل به خودی عجیبش مقابل ذوبآهن بازگشتی پرسود برای تیمش داشته. سروش رفیعی با این 2 پاس گل (پنالتی در جدول پاس گلها محسوب نمیشود) به ریکاردو آلوز تراکتور در صدر جدول رسید و حالا روزهای بهتر در این جدول را برای خودش و روزهای بهتری را برای تیمش متصور خواهد شد. اما چه شد که سروش رفیعی رفته رفته به اوج خود رسید؟
آزاد باش سرباز!
یحیی گلمحمدی در دیدارهای اخیر پرسپولیس آزادی عمل بیشتری به سروش رفیعی داده. همین موضوع باعث شده شماره ۷ قرمزها در ترکیب این تیم بدرخشد. رفیعی در اکثر قسمتهای زمین دیده میشود و امر بازیسازی را به نحو احسن انجام میدهد. بازیکنی مثل سروش رفیعی که خلاقیت بالایی دارد نباید محدود به یک منطقه از زمین شود. یحیی گلمحمدی ابتدا این نکته را رعایت نمیکرد اما رفته رفته به این نتیجه رسید که سروش رفیعی در صورتی میتواند تأثیرگذار باشد که به او آزادی عمل داده شود.
نزدیک به ما و دور از حریف
نبود هافبک خلاق و بازیساز کنار سروش رفیعی باعث شده یحیی گلمحمدی تصمیم بگیرد این بازیکن بیشتر نزدیک به دروازه پرسپولیس باشد و کار گردش توپ را انجام دهد. سروش رفیعی در نقش یک پست 6 بین 2 مدافع میانی پرسپولیس قرار میگیرد و توپ پخش میکند. بازیکنانی مثل مسعود ریگی، میلاد سرلک و سینا اسدبیگی توانایی انجام این کار را ندارند و همین موضوع باعث شده سروش رفیعی برای گردش توپ در زمین عقبتر بازی کند. سروش رفیعی کمتر در نقش یک پست ۱۰ ظاهر میشود و بیشتر به عنوان یک هافبک مرکزی کار خود را دنبال میکند. همین موضوع و دوری نسبی از محوطه جریمه حریف باعث شده سروش رفیعی راحتتر بتواند پشت دفاع حریف را برای پاسهای خود و تغذیه مهاجمین پرسپولیس هدف قرار دهد.
فقط یک هافبک دفاعی
بعید است یحیی گلمحمدی در ترکیب خود از 2 هافبک دفاعی استفاده کند. استفاده از این تاکتیک منسوخ شده و یحیی هم به خوبی آگاه است دیگر نمیتواند با حضور 2 هافبک دفاعی هم نتیجه بگیرد و هم فوتبال زیبایی را بازی کند. سروش رفیعی در ترکیب پرسپولیس نقش یک هافبک دفاعی شناور را دارد و بهتر است بگوییم بازی قرمزها روی حرکات سروش رفیعی میچرخد.