از ویلموتس تا اسکوچیچ؛ دعوا سر نخواستن آنهاست
انتخاب‌های پوچ
امیر اسدی
روزنامه نگار
در سال‌های اخیر مربیان بسیاری برای هدایت تیم ملی وارد ایران شده‌اند که انتخاب هر یک با انتقادهای فراوانی مواجه شده. به دو سه دهه قبل برمی‌گردیم؛ جایی که جلال طالبی روی نیمکت تیم ملی نشست و در جام جهانی بازیکنان ایران را به مصاف رقبا فرستاد. همان زمان، انتخاب فدراسیون فوتبال وقت با نقدهای فراوانی روبه‌رو شد و خیلی‌ها اعتقاد داشتند که جلال طالبی بیشتر از اینکه یک مربی خوب باشد، یک انسان والا است. نتیجه این شد که با تیمی پر از ستاره‌های ریز و درشت نتوانستیم از مرحله گروهی جام جهانی عبور کنیم. با همان بازیکنانی که نسل درخشان 98 را تشکیل دادند و تا همین امروز محبوب عام و خاص هستند.
یادمان نمی‌رود برخی از بازیکنان تیم ملی بعد از پایان جام جهانی، به انتخاب فدراسیون فوتبال تاختند و مدعی شدند اگر هر مربی دیگری جای طالبی بود، ایران می‌توانست از سد آلمان و یوگسلاوی عبور کند و به مراحل بالاتر برسد. جلال طالبی بعدها برای مقطعی کوتاه هدایت تیم ملی سوریه را بر عهده گرفت و دیگر او را در قامت یک سرمربی ندیدیم.
به همین سال‌های نزدیک می‌رسیم. جایی که بعد از کارلوس کی‌روش، فدراسیون فوتبال با دبدبه و کبکبه مارک ویلموتس بلژیکی را استخدام کرد. سرمربی سابق تیم ملی بلژیک که به اشتباه سازنده نسل طلایی این کشور معرفی شد اما هرگز نتوانست آن انتظاری که از جانشین کی‌روش وجود داشت را برآورده کند. ویلموتس با اما و اگرهای فراوان راهی تیم ملی شد و با آن شرایط خاص از ایران رفت. هنوز هم که هنوز است، به جز باشگاه راجا کازابلانکا در لیگ مراکش، کسی به فکر جذب او نیفتاده و این مربی که می‌خواست در فوتبال ملی ما شق‌القمر کند همچنان دوران بیکاری را سپری می‌کند. جالب اینکه ویلموتس در راجا کازابلانکا نیز چندان دوام نیاورد و فقط بعد از چند بازی اخراج شد.
مارک ویلموتس که سال 2019 هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفت، تا امروز تنها چند ماه در عرصه مربیگری حاضر بوده و باقی مواقع مسابقات را از تلویزیون تماشا کرده. حتی در بلژیک که او یک اسطوره محسوب می‌شود هم به ویلموتس تیم نمی‌دهند تا مشخص شود فدراسیون فوتبال حدود چهار سال قبل چه انتخاب عجیبی را انجام داده است.
بعد از ویلموتس نوبت به دراگان اسکوچیچ رسید. درست در مقطعی که بحث انتخاب مربی ایرانی در تیم ملی وجود داشت، اسکوچیچ بعد از موفقیت‌هایی که در ملوان، فولاد و خونه به خونه به دست آورد، جانشین مرد بلژیکی شد. اسکوچیچ تنها به این دلیل که زمان نبود و البته شناخت بالایی از فوتبال ایران داشت، این پست را در اختیار گرفت. البته که نتایج او با تیم ملی درخشان بود و اسکوچیچ توانست ایران را بدون دردسر و چالش خاصی به جام جهانی 2022 برساند. هر چند برای جام جهانی اسکوچیچ اخراج شد و جای خود را به کارلوس کی‌روش داد.
بعد از پایان همکاری با تیم ملی، اسکوچیچ سرمربی تیم زیر 21 ساله‌های کرواسی شد و همراه این تیم در جام جهانی جوانان شرکت کرد. او نتوانست آنچنان که باید نتیجه بگیرد و حالا هم مشخص نیست آیا در این سمت باقی خواهد ماند یا نه؟ در این مدت البته چند تیم ایرانی خواهان دراگان بودند اما بازگشت او به لیگ برتر هرگز محقق نشد. در اینکه فدراسیون فوتبال، حداقل در سال‌های اخیر سراغ گزینه‌های نه چندان قابل رفته، هیچ شکی وجود ندارد. اگر ویلموتس و اسکوچیچ مربیان صاحب سبکی بودند، به تیم‌های بهتر می‌رفتند و مشغول فعالیت می‌شدند. اتفاقی که رخ نداد و در این بخش، فدراسیون فوتبال هرگز نتوانست نمره قبولی بگیرد. آفتاب آمد دلیل آفتاب. این ضرب‌المثل درباره ویلموتس و اسکوچیچ، بخصوص بعد از مربیگری در تیم ملی ایران صدق می‌کند.
ZOOM
اینکه فدراسیون فوتبال، حداقل در سال‌های اخیر سراغ گزینه‌های نه چندان قابل رفته، هیچ شکی وجود ندارد. اگر ویلموتس و اسکوچیچ مربیان صاحب سبکی بودند، به تیم‌های بهتر می‌رفتند و مشغول فعالیت می‌شدند. اتفاقی که رخ نداد و در این بخش، فدراسیون فوتبال هرگز نتوانست نمره قبولی بگیرد. آفتاب آمد دلیل آفتاب. این ضرب‌المثل درباره ویلموتس و اسکوچیچ، بخصوص بعد از مربیگری در تیم ملی ایران صدق می‌کند