سهراب آزاد: مطمئن هستیم روزی المپیکی می‌شویم
کراسفیت یک نوع سبک زندگی است
آرش عبدی
روزنامه نگار
رشته ورزشی کراسفیت رفته رفته جای خود را در ورزش ایران باز کرده است؛ رشته‌ای که هم می‌توان نگاه قهرمانی به آن داشت و هم اینکه در بخش همگانی دارای استانداردهای لازم برای حفظ سلامت بدن است. کراسفیت در ایران به صورت انجمن اداره می‌شود و ریاست آن را سهراب آزاد بر عهده دارد. با وی در خصوص وضعیت کراسفیت در ایران گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
کراسفیت با وجود استقبال زیادی که از آن شده اما همچنان رشته‌ای است که عامه مردم شناخت چندانی از آن ندارند.
کراسفیت ورزشی پاک و یک نوع سبک زندگی است. این رشته از چند رشته ورزشی دیگر تشکیل شده و خوشبختانه مردم استقبال خیلی خوبی از کراسفیت داشته‌اند؛ چرا که از بچه 5 ساله تا دوران پیری می‌توان در این رشته فعالیت کرد. کراسفیت را در هر شرایطی و در هر جایی می‌توان انجام داد و لزوماً نباید برای فعالیت در این رشته به باشگاه رفت.
ما کراسفیت را از آموزش شروع کردیم و بیشتر از 400 دوره کلاس برگزار شده است. البته کلاس مربیگری را پس از 3 سال برگزار کردیم. ما حتی برای مربیگری در رده‌های کودکان و پیشکسوتان هم کلاس‌های مختلف داشتیم.
در خصوص لیگ کراسفیت صحبت کنید و اینکه تعداد تیم‌هایی که در آن حضور دارند باورنکردنی است.
عملکرد انجمن در چند سال گذشته و مسابقات قهرمانی کشور باعث رشد کراسفیت شد. ما می‌خواستیم زودتر لیگ کراسفیت را برگزار کنیم که به دلیل کرونا این اتفاق رخ نداد. برای برگزاری لیگ آیین‌نامه‌های مربوط به آن را تدوین کردیم. مهم‌ترین هدف ما از برگزاری لیگ، حضور اسپانسرها در کراسفیت و بالطبع درآمدزایی ورزشکاران بود. این مسأله دغدغه بزرگی برای من بود وخوشبختانه 88 تیم شرکت کردند. در نیمه اول آبان ماه مسابقات تعیین رنک برگزار می‌شود و در ادامه ورزشکاران به دو گروه A و B تقسیم خواهند شد. مسابقات سنگینی در انتظار آنها خواهد بود و آمادگی بدنی بالایی را برای حضور در لیگ می‌طلبد.
چند هیأت کراسفیت در سطح کشور، فعال هستند؟
31 هیأت استانی و 144 هیأت شهرستان فعالیت جدی در کراسفیت دارند و همین مسأله باعث شد ما لیگ را راه‌اندازی کنیم و جوایز نقدی هم به تیم‌های برتر لیگ اهدا خواهیم کرد.
باشگاه‌های کراسفیت چه مشکلاتی دارند؟
تجهیزات کراسفیت خیلی گران هستند. مثلاً قیمت هر روئینگ حدود 100 میلیون تومان است. البته خودمان از باشگاه‌ها حمایت می‌کنیم تا بتوانند به فعالیت‌شان ادامه دهند.
فعالیت کراسفیت در سطح جهان به چه شکل است؟
لیگ کراسفیت‌گیمز امریکا به صورت آنلاین مسابقاتی را برگزار می‌کند که در هر دوره نزدیک به 90 هزار نفر شرکت می‌کنند.
چرا کراسفیت دارای فدراسیون جهانی نیست؟
در حال حاضر کراسفیت یک برند است و مسابقاتش به صورت آنلاین برگزار می‌شود و کراسفیت‌گیمز به باشگاه‌ها مجوز می‌دهد که در حال حاضر باشگاه‌های کشورمان امکان دریافت مجوز را ندارند. البته 13 هزار نفر از ورزشکاران ما در مسابقات بین‌المللی شرکت کردند و یکی از بچه‌های ما به 30 نفر نهایی هم رسید و در مسابقات کره دوم شد و به کراسفیت‌گیمز راه پیدا کرد اما به دلیل صادر نشدن ویزا نتوانست به آمریکا برود.
به لحاظ علمی ثابت شده که کراسفیت برای بدن ضرری ندارد؟
کراسفیت هیچ آسیبی ندارد و در همان ابتدا ورزشکار با وزن خودش حرکات را انجام می‌دهد و نه با وزنه. البته امکان دارد یک ورزشکار به دلیل ناآگاهی مربی دچار مصدومیت شود. نکته مهم دیگر این است که نمی‌شود یک نفر در عرض یکی دو ماه کراسفیت کار کند و فیت شود. حداقل 6 ماه زمان می‌برد ورزشکار فقط حرکات را یاد بگیرد.
فکر می کنید کراسفیت چه آینده‌ای داشته باشد؟
به نظر من کراسفیت المپیکی خواهد شد. الان در همه جای دنیا کراسفیت کار می‌شود و حتی ورزشکاران حرفه‌ای سایر رشته‌ها هم به کراسفیت روی آورده‌اند.
تفاوت کراسفیت با پرورش اندام چیست؟
در کراسفیت، عضلات را خودتان با انجام تمرینات می‌سازید و حجم عضلانی وجود ندارد. در پرورش اندام اگر ورزشکار 2 ماه کار نکند عضلاتش کوچک می‌شود اما در کراسفیت اینگونه نیست.
چه ارزیابی از سطح مربیان کراسفیت ایران دارید؟
در 5 سال گذشته حدود 400 کارت مربیگری صادر کردیم و همه مربیان پس از یک دوره کارگاه سه روزه توانستند مدرک مربیگری‌شان را دریافت کنند. این مربیان سطح فنی و علمی بالایی دارند و در پیشرفت این رشته نقش مهمی داشتند.
برخی رشته‌های مشابه کراسفیت هم هستند. چه نظری درباره این رشته‌ها دارید؟
یکسری رشته‌ها در دنیا ابداع شده‌اند که کاملاً کپی‌برداری از کراسفیت هستند. البته مسئولان ورزش نباید اجازه فعالیت این رشته‌ها را بدهند. این رشته‌ها هیچ پیشرفتی هم نداشتند و مثلاً در مسابقات آسیایی یکی از همین رشته‌ها تنها 2 کشور شرکت کردند.