سلطانی: فکر نمی‌کردم بازیکنان پرسپولیس من را بشناسند
به بیرانوند گفتم «نامبروان» ایران هستی
بهروز سلطانی یکی از پیشکسوتانی بود که در جشن قهرمانی پرسپولیس حاضر شد. سلطانی که در دهه 60 یکی از گلرهای ملی‌پوش و موفق پرسپولیس بود حالا در شرکت پیشکسوتان پرسپولیس هم فعالیت دارد اما ماجرای حضورش در جشن قهرمانی جالب و خواندنی است.
مسعود قراگزلو
خبرنگار
آقا بهروز چه شد که رفتید به جشن قهرمانی؟
من سر یک قضیه‌ای یک اختلاف کوچک با آقای درویش داشتم. ایشان چند بار به من زنگ زد. گفتم با هم جنگ که نداریم. ایشان خواست و دعوت کرد. البته سه چهار نفر را دعوت کردند. من هم به احترام پرسپولیس و آقای درویش رفتم ورزشگاه و یک خاطره خوب برای‌مان شد چون بازی خوبی بود. یک ذره با آقای درویش مشکل داشتیم اما روبوسی کردیم. از طرفی خوشحالیم که تیم برنده شد و قهرمانی سوپرجام خوشحالی‌مان را بیشتر کرد.
حالا اختلاف‌تان با آقای درویش سر چه مسأله‌ای بود؟
قرار بود یکسری از بچه‌ها برای پایه‌ها بروند شهرستان‌ها نظارت کنند.
همان موضوعی که قرار بود مسئولیتش با آقای پنجعلی باشد؟
آقای پنجعلی کسالت داشت و این مسئولیت را به من دادند. من هم چند جلسه با آقای درویش داشتم اما ایشان آنقدر مشغله داشت که کارها ردیف نمی‌شد. متأسفانه در شهرهای مختلف چندین نفر به اسم پرسپولیس مدرسه فوتبال ایجاد کرده‌اند که من دقیقاً در جریان هستم. آنها با مدرک‌سازی مردم را گول زده‌اند در صورتی که اگر واقعاً مدارک‌شان را چک کنیم می‌بینیم شرایط این کار را ندارند. یکسری افراد از اسم پرسپولیس سوء‌استفاده کرده‌اند و در حالی که توپ جمع کن پرسپولیس بودند الان دو تا خانه از درآمد این کارشان خریده‌اند. ما دنبال این بودیم که جلوی این سوء‌استفاده‌ها را بگیریم. آقای درویش هم قول دادند انجام بدهند چون به نفع فوتبال و باشگاه بود.
حالا به کجا رسید؟
قرار شد همکاری ادامه داشته باشد.
درباره بازی با گل‌گهر و توپی که می‌گویند از خط دروازه رد شده چه می‌گویید؟
مشکوک بود. یکی گفت گل، یکی هم گفت گل نشد. من می‌گویم این باشگاه‌ها و فدراسیون این همه خرج می‌کنند چطور پول آوردن VAR را ندارند. الان پرسپولیس هم می‌گوید پنالتی‌اش را نگرفته‌اند. گل آنها هم که آنطوری شد. اگرVAR باشد حق به حقدار می‌رسد. داوران ما هم تحت فشار هستند و مدام می‌ترسند اعتراض کنند و یک شیئی به سرشان بخورد اما اگرVAR باشد این مشکلات پیش نمی‌آید.
چه شد که پایین رفتید و در جشن شرکت کردید؟
ببینید علی آقا، من، رحیم یوسفی، حمید استیلی و حمید درخشان دعوت شده بودیم که درخشان نیامد. بعد گفتند بروید پایین که به خاطر سکوهای مرتفع آن بخش ورزشگاه چون پای استیلی و یوسفی درد می‌کرد پایین نیامدند. من هم علی آقا را بردم اما پایین یک لشگر هزارنفری توی زمین چمن بود. البته بهتر بود علی آقا را مدیران باشگاه پایین می‌بردند. من دیدم که تلفن آقای درویش مدام زنگ می‌خورد و بنده خدا اصلاً زمان نداشت اما به هر حال شاید بهتر بود افراد دیگر می‌آمدند. ما هم رفتیم پایین و بازیکنان آمدند و خیلی هم احترام گذاشتند. تک تک‌شان با اسم صدایم می‌کردند. خودم فکر نمی‌کردم من را بشناسند اما همه‌شان می‌شناختند و کاپیتان عالیشاه هم خیلی احترام گذاشت و محبت کرد.
با بیرانوند هم صحبت کردید؟
بله به او گفتم من اگر از تو انتقاد می‌کنم هیچ وقت بد حرف نزده‌ام و انتقادهایم سازنده بوده. گفتم نامبروان ایران هستی و او هم من را بغل کرد و بوسید و گفت درس پس می‌دهم. خیلی احترام گذاشت. من هم لذت بردم که یک گلر جوان قدر یک گلر سابق را می‌داند. گفتم من از پرسپولیس هم انتقاد می‌کنم و اینطوری نیستم که بیایم بگویم فلان بازیکن پرسپولیس گند زد و خراب کرد. چند سال دیگر همین بازیکنان، پیشکسوت می‌شوند و کلاً خوب نیست کدورتی بین ما که همه عضو یک خانواده هستند پیش بیاید.
گفته می‌شود علیرضا رضایی گلر ذخیره استقلال می‌خواهد به پرسپولیس بیاید. نظرتان چیست؟
من اعتقادی به او ندارم. من کار این گلر دوم پرسپولیس(رفیعی) را یواشکی دیده‌ام. می‌تواند کمک کند. اگر با او کار کنند بد نیست. باید به او میدان بدهند. البته گلری پستی است که شوخی‌بردار نیست. شما اگر گلر باشی و در بازی خداحافظی پایت بلرزد باز هم همه انتقاد می‌کنند وهیچ چیز در این پست معلوم نیست. به نظرم در بازی‌هایی که اختلاف می‌افتد بهتر است 20-10 دقیقه به او بازی بدهند و کم‌کم شرایطش بهترشود. شرایط تمرین با مسابقه خیلی فرق می‌کند. این گلر تا در ترکیب قرار نگیرد و جمعیت نبیند راه نمی‌افتد.