تیم امید با شکست ناباورانه مقابل هنگ‌کنگ حذف شد
پایان تلخ یک تیم چندپاره
وقتی جدول مرحله حذفی بازی‌های آسیایی مشخص شد، انتظار می‌رفت که تیم امید بدون دردسر بتواند به نیمه نهایی برسد و از هانگژو با مدال برگردد. آنها در یک‌هشتم نهایی توانستند تایلند را با دو گل ببرند و هنگ‌کنگ، حریف مرحله یک چهارم هم مانع سختی به نظر نمی‌رسید؛ تیمی که شاگردان عنایتی مدتی قبل در تاشکند با سه گل شکست داده بودند. با این حال تیم عنایتی دیروز ناباورانه با یک گل مغلوب شد تا یک قدم مانده به نیمه‌نهایی از جدول مسابقات کنار برود.
بعد از حذف تیم امید از مرحله مقدماتی المپیک، بازی‌های آسیایی فرصتی بود تا عنایتی با گرفتن مدال آن ناکامی را جبران کند، ولی با وجود قرعه آسان و مسیر نسبتاً هموار هم نتوانست تیمش را به نیمه‌نهایی برساند.
مهاجمان بی‌دقت
بازی با برتری نسبی ایران شروع شد، ولی هنگ‌کنگ با دفاع فشرده و یارگیری نزدیک فضاها را بسته بود. تیم امید که بیشتر روی سانتر تکیه داشت در نیمه اول فرصت‌هایی به دست آورد، ولی نتوانست دروازه حریفش را باز کند. بهترین فرصت‌ها در این دقایق متعلق به ارسلان مطهری، تک مهاجم تیم امید بود که نتوانست از آنها استفاده کند.
یک موقعیت، یک گل
هنگ‌کنگ در شروع نیمه دوم حمله نه چندان خطرناکی داشت و در همان صحنه توانست به گل برسد. سانتر بلند به تیر دوم را «کای اور» با ضربه سر نزدیک نقطه پنالتی فرستاد تا «پوی هین پون» آن را وارد دروازه کند. سینا شاه‌عباسی و مجید نصیری، دو مدافع میانی در این صحنه تعلل داشتند تا دروازه تیم امید روی یک حمله ساده باز شود. حسین حسینی در چهار بازی قبلی گلی نخورده بود و این اولین بار بود که کاپیتان تیم امید در این مسابقات تسلیم شد، ولی همین یک گل برای حذف شاگردان عنایتی کافی بود.
کوچینگ ضعیف
تیم امید بعد از این گل فرصت زیادی برای جبران داشت، ولی نتوانست راهی برای باز کردن دروازه این حریف آماتور پیدا کند. هنگ‌کنگ بعد از این گل با فشردگی بیشتری بازی کرد و سانتر از چپ و راست تنها برنامه عنایتی برای باز کردن این بلوک دفاعی بود.
مطهری در نیمه دوم مثل نیمه اول چند فرصت خوب را از دست داد. اضافه شدن مهاجم سرزنی مثل آریا برزگر هم نتوانست گره بازی را باز کند و مدافعان و دروازه‌بان حریف بارها سانترهای ایران را دفع کردند. در مواردی هم که آنها در دفع توپ ناتوان بودند، مهاجمان تیم امید با بی‌دقتی فرصت‌ها را از دست دادند.
عنایتی حدود 45 دقیقه برای جبران این گل خورده فرصت داشت، ولی نتوانست راهکاری برای باز کردن دروازه هنگ‌کنگ پیدا کند. او بعد از تعویض برزگر، سه تعویض دیرهنگام داشت و در دقیقه 85 غبیشاوی، حامدی‌فر و فلاح را به زمین فرستاد، ولی آنها هم گره‌گشا نشدند.
نیمکت خالی
سه تعویض آخر عنایتی مدافع و هافبک بودند، در حالی که تیم امید نیاز به گل داشت، ولی او روی نیمکت هیچ مهره تهاجمی در اختیار نداشت و به جز این سه نفر، تنها بازیکنان باقی‌مانده روی نیمکت فردین یوسفی و دو دروازه‌بان بودند!
عنایتی در روزهای گذشته بارها گفته بود که به خاطر مصدومیت چند بازیکن و بازگشت سه بازیکن پرسپولیس دستش خالی است و مجبور شد با 15 بازیکن و سه دروازه‌بان با هنگ‌کنگ روبه‌رو شود. اصرار باشگاه پرسپولیس برای بازگرداندن سلمانی، عمری و احمدی تیم امید را مجبور کرد که در این شرایط عجیب با هنگ‌کنگ روبه‌رو شود.
با حضور سلمانی و عمری، هافبک و مهاجم پرسپولیس در این بازی دست عنایتی برای تغییرات بازتر بود و شاید با چند تعویض زودهنگام می‌توانست جریان بازی را تغییر دهد. در روزهای گذشته جلساتی برای ماندن این سه بازیکن در هانگژو برگزار شد، ولی با فشار پرسپولیس و گل‌محمدی آنها مجبور شدند به دوحه پرواز کنند. گفته می‌شد که این سه بازیکن قرار است بعد از بازی با الدحیل برای نیمه‌نهایی احتمالی به هانگژو برگردند، ولی تیم امید نتوانست به این مرحله برسد و حالا هنگ‌کنگ به جای ایران با ژاپن روبه‌رو می‌شود.
در فوتبال ایران سابقه نداشت که چنین تیم چندپاره‌ای در بازی‌های آسیایی حاضر شود و بخشی از بازیکنانش بین تهران و دهکده بازی‌ها در سفر باشند. فوتبال ایران با توجه به سطح مسابقات و قرعه مناسب فرصت خوبی داشت که از هانگژو با مدال برگردد، ولی بدون رعایت بدیهیات موفقیت به دست نمی‌آید و نباید از حذف چنین تیم آشفته و چندپاره‌ای تعجب کرد.