گودرزی و دور دنیا در 4 سال و 80 روز!
مارکوپولو در هانگژو
آیسان سعیدی
روزنامه نگار
چهره‌های مصمم و دست‌های روی سینه. این تصویر نخست و ابتدایی بازی تیم امید با تایلند در مرحله یک‌‌هشتم نهایی بازی‌های آسیایی بود. تصویری که از همان ابتدا نشان می‌داد تیم امید از پیش برنده است و برای شکست تایلند و صعود به مرحله بعدی دغدغه‌ای ندارد. دیدن این تصویر خیال ما را راحت کرد اما این خیال راحت ثانیه‌هایی بعد جای خود را به یک علامت سؤال پررنگ داد. هنگامی که دوربین چرخید و جایگاه وی آی پی را نشان داد. آنجا که مسئولان ورزش ایران از مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال که به تازگی به هانگژو آمده، گرفته تا مناف هاشمی سرپرست کاروان و دبیرکل کمیته ملی المپیک و علی رغبتی مشاور وزیر ورزش در امور ورزش قهرمانی جملگی در جایگاه وی آی پی نشسته بودند. اما علامت سؤال پررنگ همان جا بود، کمی آنطرف‌تر از مهدی تاج. صندلی بغل دستی رئیس فدراسیون فوتبال یک چهره آشنا و البته کاملاً بی‌ربط به فوتبال بود که حضورش در فدراسیون چانگ دونگ هانگژو همه را شگفت‌زده کرد.
مهدی گودرزی رئیس سابق فدراسیون ترای اتلون که در ورزش ایران برای خودش یک پا مارکوپولو است و به هیچ سفری نه نمی‌گوید. همانی که 4 سال تمام همه سفرهای ریز و درشت رشته مهجور ترای اتلون را خودش رفت و به احدی میدان نداد. مردی که در فدراسیون متبوعش همه کاره بود؛ از رئیس گرفته تا سرمربی، تا داور و تا رئیس کمیته مربیان، داوران. مردی که در قامت همه این پوزیشن‌ها تمامی سفرها را در ترای اتلون رفت بدون اینکه هیچ دستاورد خاصی داشته باشد. مهدی گودرزی در این 4 سال به اندازه‌ای سفر رفت که گویی شغل نخستش ابتدا سفر به دور دنیا بوده و جز آن هیچ مأموریت دیگری در فدراسیون نداشته. او بودجه اندک و ناچیز فدراسیون را جملگی پای سفرهای بی‌ارزش و توریستی‌اش هزینه کرد، در حالی که کارمندان کم تعداد فدراسیونش چندین ماه حقوق عقب افتاده داشتند. او حتی به سفرهای بی‌ربط مثل مسابقات دانشجویان جهان هم نه نمی‌گفت و به شکل کنتراتی همه را برداشت. طعنه‌آمیز اینکه این سفرهای پرتعداد و پرهزینه هیچ دستاورد خاصی هم برای فدراسیون نداشتند و نه تنها کمکی به این رشته مهجور نکرده‌اند، بلکه آب باریکه این رشته نیز با حضور گودرزی و به لطف سفرهای پرتعداد وی خشک شده. رشته‌ای که در4 سال صدارت گودرزی لیگ آن تعطیل شده، مسابقات قهرمانی کشور آن به شکل تق و لق و با ورزشکارانی که تعداد آن به انگشتان دو دست و پا نمی‌رسد، برگزار شده، مسابقات رده‌های پایه تعطیل شده و بدتر از آن ورزشکارانش در میادین بین‌المللی از آخر اول می‌شوند!
گودرزی حتی پس از کنار گذاشته شدن از فدراسیون این عادت خود را ترک نکرده و به سفرهای طول و درازش همچنان ادامه می‌دهد. او همین چند روز پیش بدون داشتن سمت خاصی در فدراسیون ترای اتلون در اجلاس جهانی این رشته در اسپانیا حضور یافته. سفری که البته هزینه‌های آن با افراد و نفرات شرکت‌کننده است و میزبان تعهدی در قبال حاضرین ندارد. بنابراین مشخص نیست که هزینه قابل توجه سفر به اسپانیا از جیب چه کسی پرداخت شده و برای چه کسی فاکتور شده است! جالب اینکه گودرزی در حالی در اسپانیا حضور داشت که احمد نامنی سرپرست فعلی فدراسیون به نمایندگی از فدراسیون ترای اتلون ایران در این اجلاس حضور یافته بود!
بعد از حضور در اسپانیا، گودرزی مستقیم به چین و هانگژو سفر کرد تا این سفر را هم از دست ندهد. در حالی که نه او در فدراسیون دیگر سمتی دارد و نه ورزشکاری از رشته ترای اتلون در هانگژو مسابقه می‌دهد. او که با رانت ریاست فدراسیون به عضویت هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک درآمده، این بار برای سفر به هانگژو یک مسئولیت بی‌ربط دیگر را اختیار کرده؛ حضور در کنار تیم فوتبال امید. تیمی که البته خودش سرپرست دارد و برخلاف ادوار قبلی در خود شهر میزبان رقابت‌ها یعنی هانگژو استقرار یافته و دسترسی آسانی به کادر سرپرستی دارد، یک فرد بیکار و بی‌ربط را در کنار خود می‌بیند. فردی که البته به نظر هیچ کار خاصی انجام نمی‌دهد و آمده تا هانگژو را هم ببیند و این سفر را از دست ندهد.