در اولین تجربه جهانی بد وزنه نزدم
پیمان جان: دوست داشتم من هم در هانگژو بودم
رضا عباسپور
روزنامه نگار
پیمان جان یکی از ملیپوشان دسته وزنی ۱۰۹ کیلوگرم کشورمان است که از رده سنی پایه در تیمهای ملی کشورمان عضویت داشته و حالا در تیم ملی وزنهبرداری بزرگسالان نماینده ۱۰۹ کیلویی کشورمان است.
پیمان که در رقابتهای جهانی ۲۰۲۳ عربستان نماینده کشورمان در این دسته وزنی بود، اگرچه نتوانست مدالی در این وزن کسب کند اما یکی از ملیپوشان موفق ما بود که عملکرد قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشت.
پیمان جان اگر مصدوم نمیشد قطعاً یکی از ملیپوشان کشورمان در بازیهای آسیایی هانگژوی چین بود. او حالا پس از بازگشت دنبال درمان کتف و زانوی آسیبدیدهاش است تا بعد از درمان بتواند با آمادگی کامل خود را برای حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا و جهانی سال آینده (گزینشی بازیهای المپیک پاریس) مهیا کند. حالا و در آستانه شروع رقابت وزنهبرداران در بازیهای آسیایی هانگژو با او همکلام شدیم تا شرایط تیم و شانس بچههای وزنهبرداری ایران برای افتخارآفرینی در هانگژو را از زبان او بشنویم.
با کتف و زانوی آسیبدیده در جهانی وزنه زدم
پیمان جان ملیپوش وزنهبرداری ایران در رقابتهای جهانی عربستان با بیان این مطلب که با کتف و پای آسیب دیده روی تخته رفته و در جهانی وزنه زده است در این خصوص میگوید: «من قبل از جهانی شرایط خوبی داشتم اما نزدیک به اعزام در فشار تمرینات آسیبدیدگی کهنهای که در کتف و پایم داشتم تشدید شد و باعث شد که خیلی اذیت شوم اما چون مسابقات جهانی برایم مهم بود نمیتوانستم به راحتی از آن عبور کنم. به همین دلیل مصدومیتم را درمان کردم تا با شرایط ایدهآل در این رقابتها حاضر شوم. خودتان دیدید که من تمام تلاشم را کردم و در شرایطی که آسیب دیده بودم زیر وزنه رفتم و کم فروشی نکردم. من اوایل که به اردو دعوت شده بودم در یکضرب ۱۶۵ میزدم و در دوضرب هم چیزی حدود ۲۰۷ کیلوگرم. اما آرام آرام در اردوی تیم ملی با حمایت و مدیریت خوبی که روی تمرینات و روند درمانیام داشتم موفق شدم این رکوردها را به ۱۷۵ یکضرب و ۲۲۰ دوضرب برسانم. در جهانی عربستان هم تا جایی که بدنم راه میداد به خودم فشار آوردم تا شرمنده کادرفنی و مردم نباشم. اما خب وقتی شرایط جور نباشد و روز روز آدم نیست هرچه بزنی که به هدف بخورد نمیشود که نمیشود.»
از روزی که برگشتم درگیر درمان آسیبدیدگیام هستم
ملیپوش دسته ۱۰۹ کیلوگرم کشورمان در خصوص اینکه بعد از بازگشت از جهانی عربستان تمریناتش را آغاز کرده است یا نه تأکید دارد: «من بلافاصله بعد از بازگشتم به ایران تحت مداوا قرار گرفتم تا با درمان آسیبدیدگیهایم شرایطی ایجاد کنم تا برای اردوهای بعدی با آمادگی کامل روی تخته بروم.»
رقبا خوبند اما ما باید بهتر باشیم
پیمان جان با بیان این مطلب که برای آسیایی تاشکند و جهانی تایلند باید طوری آماده شود که فقط برای مدالآوری روی تخته حاضر شود عنوان کرد: «ما قطعاً در دسته وزنی ۱۰۹ کیلوگرم رقبای جدی و بزرگی را در قاره آسیا و جهان پیش رو داریم. اما خب این دلیل نمیشود که بخواهیم آن را توجیهی برای ناکامی خود قرار دهیم. رقبای ما انصافاً خوبند. ما باید اینقدر آماده باشیم که از آنها بهتر و سرحالتر روی تخته حاضر شویم. حقیقتاً خودم شرمنده میشوم از اینکه در مسابقات میرویم و نتیجه دلخواه حاصل نمیشود. بنابراین با خودم عهد کردم طوری تمرین کنم که در هر مسابقه دست پر برگردم ایران.»
مدال بازیهای آسیایی خیلی ارزشمند است
ملیپوش دسته ۱۰۹کیلوگرم وزنهبرداری ایران با بیان اینکه برای تک تک ملیپوشان وزنهبرداری و رفقایش در بازیهای آسیایی هانگژو آرزوی موفقیت دارد در خصوص پیشبینیاش از بازیها و اینکه شانس ما برای کسب مدال طلا در هانگژو چقدر است میگوید: «من قرار بود به هانگژو اعزام شوم. اما اول مصدومیتم و بعد هم اینکه کادرفنی صلاح دیدند رضا دهدار در این دسته وزنی به چین اعزام شود، به ایران برگشتم. تک تک بچهها شانس مدال دارند و باید به آنها امیدوار باشیم. اما خب ما مسابقات سنگین جهانی را پشت سر گذاشتیم که مسابقاتی پرفشار برای وزنهبرداران بود. به همین دلیل ریکاوری شدن برای حضور در یک رقابت سنگین و بزرگ دیگر مثل بازیهای آسیایی هانگژو واقعاً کار سخت و دشواری است. امیدوارم بهترین نتیجه برای کاروان وزنهبرداری در چین دشت شود. چون کسب مدال در بازیهای آسیایی دستکمی از مدالآوری در المپیک ندارد. اما کار سخت است و رقبای آسیایی ما هم برای مدالها برنامه دارند. خیلی دوست داشتم من هم در بازیهای آسیایی هانگژو عضو تیم ملی بودم ولی این توفیق قسمتم نشد.»