ژاپن ترس ندارد، حسادت دارد!
کاوه علی اسماعیلی
روزنامهنگار
فقط آنهایی که فوتبال را تفریحی دنبال میکنند، بابت پیروزی ژاپن مقابل آلمان متعجب شدند. البته نتیجه عجیب بود اما قدرتنمایی ژاپن در اروپا، دیگر یک اتفاق عجیب به شمار نمیرود. آنها با برنامهریزی صحیح و قدمهای محکمی که سالها قبل برداشتند، به نقطه امن رسیدند. در ژاپن، برخلاف فوتبال ایران همه چیز بر اساس انضباط و برنامهریزی پیش میرود. سالها قبل آنهایی که به واسطه فوتبال مشغول فعالیت خارج از مرزهای کشور بودند، این روزها را هشدار میدادند زیرا به چشم میدیدند ژاپنیها چطور برنامهریزی میکنند. حالا هم وضعیتی که فوتبال ژاپن ساخته، ترس ندارد. این روزها همه میگویند باید از ژاپن ترسید و آنها هستند که نمیگذارند ما قهرمان آسیا شویم(!) احتمالاً یادشان رفته بهترین نسل فوتبال ایران هم نتوانست قهرمان آسیا شود و از این به بعد، کارمان سختتر خواهد بود. این ژاپن، به جای ترس، حسادت دارد. باید حسرت امکانات و مدل مدیریت سطح بالای آنها را بخوریم. استادیومهای شیک، قدرت مانور رسانهای، سرمایهگذاری درست، اسپانسرهای پای کار، ایجاد تحول در ذهنیت فوتبالیستها و... مواردی بود که باعث شد ژاپن ترسناک به نظر بیاید؛ دقیقاً باید بابت همین مسائل، به ژاپنیها حسادت کنیم. کارمان از ترس و واهمه جهت رویارویی با ساموراییها گذشته، آنها نمیگذارند خواب قهرمانی آسیا را هم ببینیم. حالا سایر رقبا به کنار!