تیم ملی حریف بزرگ میخواهد
علی موسوی
مهاجم اسبق تیم ملی
برتری تیم ملی فوتبال ایران در خانه بلغارستان نتیجه خوبی بود و ملیپوشان کشورمان بازی خوبی از خود نشان دادند اما در کل فوتبال ملی ایران برای پیشرفت بیشتر احتیاج به بازیهای تدارکاتی قوی دارد. بلغارستان تیم قدرتمند گذشتهاش که موی دماغ تیمهای بزرگ دنیا میشد را در اختیار ندارد و دچار افت محسوسی شده ولی بازی با یک تیم اروپایی را باید به فال نیک گرفت و امیدوارم فتح بابی شود تا در آینده با تیمهایی که دارای قدمت بوده و صاحب سبک هستند، بازی کنیم.
بزرگترین اشتباه ما این است که پیروزی در خاک بلغارستان را بزرگ جلوه دهیم و تصور کنیم دست به کار بزرگی زدهایم. در جام جهانی قطر دیدیم که ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و عربستان چه بازیهای خوبی انجام دادند و فراموش نکنیم آنها همواره بازیهای تدارکاتی که برگزار میکنند با تیمهای ملی مطرح و قدر دنیاست که باعث میشود بهتر به نقاط ضعف و قوت خود پی ببرند. ما نیازمند بازیهای تدارکاتی دشوارتری هستیم چون در جام ملتهای آسیا که در پیش داریم با قدرتهای اول قاره بازیهای سخت و دشواری داریم و عبور از چنین حریفانی مشکل است.
ما چیزی به اسم سیستم تغییر نسل نداریم. این سیستم را برای تیمهای آسیایی همانند کشورهای صاحب سبک اروپا انجام میدهند و پس از ۲۰ سال به نتایج خوبی رسیدهاند که در جام جهانی گذشته دیدیم. آنها با امیدهای خود در بازیهای آسیایی و سپس جام ملتها بازی میکنند و در جام جهانی تکامل مییابند. سیستم آنها از نونهالان به نوجوانان، جوانان، امیدها و بزرگسالان ادامه مییابد اما ما چنین سیستمی را در ایران نداریم و بازیکنان به درستی تزریق نمیشوند. جا افتادن چنین سیستمی نیاز به برنامهریزی درازمدت دارد که انجام نمیدهیم.
پس از انتخاب قلعهنویی به عنوان سرمربی تیم ملی این بحث مطرح شده که اعتماد به امیر قلعهنویی پس از جام ملتهای آسیا منوط به نتایج این تورنمنت مهم باشد یا تا جام جهانی ۲۰۲۶ سرمربی تیم ملی بماند. برای پاسخ به این پرسش باید همه مسائل پیرامون تیم ملی را لحاظ کرد. وقتی سرمربی ایرانی خواستیم، بهتر از همه قلعهنویی است چون تجربه کافی را برای این مسئولیت دارد اما اگر میخواستیم پا به پای تیمهای قدرتمند آسیا جلو برویم، احتیاج به ساختار و امکانات بهتر و مربیان درجه یک دنیا داریم. قلعهنویی هم یک دستیار خارجی دارد و میتواند دستیاران خارجی بیشتری داشته باشد. ۶ دوره به جام جهانی صعود کردیم اما هر بار در دور گروهی حذف شدیم. سالهای زیادی است در رده ملی و باشگاهی قهرمان آسیا نشدهایم و با تیمهای اول قاره فاصله گرفتهایم. باید فکری اساسی و عملکردی کاربردی داشته باشیم تا فاصله را از بین ببریم.