شرایــــــــط غیرعــــادی
مجید جلالی
کارشناس فوتبال
مشکل تیم ملی از دیرباز بازی‌های دوستانه بوده. ما روز گذشته با بلغارستان بازی کردیم و این هفته باید به مصاف آنگولا برویم. برخی‌ها اعتقاد دارند که این دو بازی برای تیم ملی چندان مفید فایده نیست اما به چند دلیل حق انتخاب نداریم که بگوییم این حریف خوب نیست و به سراغ تیم دیگری برویم. یکی از این مشکلات منابع مالی و دیگری تحریم‌هایی است که علیه کشورمان وجود دارد. امکان دارد فدراسیون برای برگزاری بازی به 20 کشور درخواست بدهد اما همه آنها جواب مثبت نمی‌دهند. در این وضعیت هر تیمی جواب مثبت بدهد، باید با همان بازی کنیم.
شرایط عادی نیست که بگوییم آنگولا به درد نمی‌خورد و با یک تیم دیگر بازی کنیم. تیم ملی قدرت انتخاب ندارد که به جای آنگولا یا بلغارستان بخواهد مثلاً با مصر، آفریقای جنوبی یا هلند بازی کند. به همین دلیل باید از بازی با هر کشوری که درخواست ما را قبول می‌کند، استقبال کنیم. همین که بتوانیم یک بازی در سطح بین‌المللی انجام بدهیم از لحاظ فنی یا ذهنی و روانی به تیم کمک می‌کند. در این حالت اگر سطح حریفان بالاتر باشد، به ما بیشتر کمک می‌شود. شاید آنگولا حریفی نباشد که آن را دوست داشته باشیم اما وقتی در شرایط غیرعادی هستیم، باید از همین بازی هم استقبال کنیم. قیاس کردن خودمان هم با رقیبانی مثل ژاپن، استرالیا، کره‌جنوبی، عربستان و حتی قطر و ازبکستان اشتباه است.
با وضعیتی که الان داریم، پیشرفت ما در همه زمینه‌ها محدود خواهد بود زیرا در شرایط تحریم و محدودیت قرار گرفته‌ایم. ما در محاصره هستیم و پیشرفت‌مان نیز محدود است. شاید نتوانیم به خیلی از اشکالات تیم برسیم یا حتی تجربیات بالادست پیدا کنیم اما باید خودمان را با این شرایط همسازی کرده و کنار بیاییم. یادم است در دهه 60 که مرحوم پرویز دهداری سرمربی تیم ملی بود، قبل از اعزام به جام ملت‌ها تمام بازی‌های تدارکاتی خود را مقابل تیم‌های باشگاهی تهران برگزار کرد. مثلاً خود من عضو تیم وحدت بودم و با تیم ملی بازی دوستانه انجام می‌دادیم. شرایط اینگونه ایجاب می‌کند. قطعاً بازی با تیم‌هایی مثل آنگولا مطلوب ما، هواداران، کادرفنی و هیچ‌کس نیست اما کار دیگری هم نمی‌توان انجام داد.