از فولاد 7 بهمن 1401 تا فولاد 8 شهریور 1402
پرسپولیس دوباره بدون پاسور و مهاجم نوک
محمد قراگزلو
روزنامه‌نگار
ترکیب پرسپولیس در مصاف با فولاد دو اتفاق ویژه داشت. اول بازی بدون مهاجم و بیرون رفتن شهاب زاهدی از ارنج ابتدایی که البته قابل پیش‌بینی هم بود. دوم بازی دادن به مسعود ریگی جای سروش رفیعی که این یکی را به هیچ وجه نمی‌شد پیش‌بینی کرد و به نوعی غیرمنتظره می‌نمود.
یحیی در حالی زاهدی را کنار گذاشت و به تعداد هافبک‌هایش اضافه کرد که فصل قبل در مقطعی بازی بدون مهاجم و استفاده از سیستم 6- 4 را تجربه کرده بود اما میدان دادن به دو هافبک دفاعی مدت‌ها اتفاق نیفتاده بود.
آخرین باری که پرسپولیس از دو هافبک دفاعی در ترکیب اصلی خود استفاده کرد دیدار حساس و سرنوشت‌ساز مقابل سپاهان در 20 اسفند ماه گذشته بود که در نهایت با شکست تلخ یک بر صفر خانگی در دقایق آخر باعث شد تا پرسپولیس از رقیب مستقیمش در راه قهرمانی عقب بیفتد و سپاهان تبدیل به شانس اول قهرمانی شود. در آن مسابقه کمال کامیابی‌نیا و میلاد سرلک در کنار هم قرار گرفتند و خبری از سروش رفیعی نبود اما پرسپولیس در آن بازی با سیستم 1-1-4-4 وارد میدان شد و جلوتر از این دو هافبک مرکزی، محمد عمری درنقش مهاجم سایه و جلوتر از او لئاندرو پریرا در نوک حمله بازی می‌کردند.
در آن بازی پرسپولیس از دقیقه 47 با اخراج پریرا ده نفره شد و شاید مالکیت 32 به 68 در آن مسابقه معیار مناسبی برای سنجش نمایش تیم یحیی با دو هافبک دفاعی در مرکز زمین نباشد.
پرسپولیس یحیی فصل قبل را با سیستم 1-3-2-4 آغاز کرد اما عمر این سیستم با دو تساوی فقط دو هفته بود و یحیی سراغ استفاده از مهاجم کاذب و سیستم
1-1-4-4 رفت که از سه بازی 9 امتیاز گرفت. اما دوباره به 1-3-2-4 برگشت و در حالی که لوکادیا را به عنوان نوک قابل پیدا کرده بود 6 بازی از این سیستم بهره برد که غیر از باخت به تراکتور و تساوی با سپاهان چهار بازی دیگر را برد. در 5 بازی ابتدایی سروش در ترکیب بود و گاهی کنار سرلک و گاهی جلوتر از زوج سرلک - کامیابی‌نیا بازی می‌کرد.
با رفتن ناگهانی لوکادیا قبل از دربی، یحیی مجبور به استفاده از سیستم بدون مهاجم 6- 4 شد که در این سیستم سروش از ترکیب بیرون رفت و بعضاً زوج سرلک - کامیابی‌نیا، یا سرلک - اسدبیگی مورد استفاده قرار می‌گرفت. اواخر نیم‌فصل اول و اوایل نیم‌فصل دوم این سیستم مورد استفاده قرار گرفت که بعد از تساوی دربی و 4 برد پیاپی، باخت به فولاد در اهواز باعث شد یحیی دوباره سراغ 1-1-4-4 برود که در این سیستم باز هم خبری از رفیعی نبود و دو هافبک دفاعی (سرلک و کامیابی‌نیا ) پشت سر عمری و دیابته بازی کردند.
با روی فرم آمدن مهاجمان مصدوم پرسپولیس، یحیی از هفته نوزدهم و مقابل صنعت نفت برای اولین بار از سیستم 2- 4- 4 استفاده کرد و از بین اسدبیگی، کمال و سرلک دو نفر در مرکز زمین پشت دو مهاجم نوک مثل عیسی و دیاباته یا عیسی و پریرا بازی می‌کردند. تساوی تلخ با ایرالکو و باخت عجیب مقابل هوادار در مقابل تماشاگران خودی با همین سیستم به دست آمد اما بعد از برد مقابل نفت مسجدسلیمان، یحیی دوباره سراغ 1-1-4-4 رفت که با این سیستم تراکتور را برد ولی در یک دیدار فینال‌گونه به سپاهان باخت.
این آخرین بازی‌ای بود که گل‌محمدی با دو هافبک دفاعی در مرکز زمین بازی کرد و بعد از آن در همان سیستم
1-1-4-4 سروش رفیعی به ترکیب برگشت و پرسپولیس با پیروزی در هر 7 مسابقه باقیمانده قهرمان لیگ شد و با دو برد در نیمه نهایی و فینال حذفی دبل کرد.
در واقع آخرین مسابقه‌ای که پرسپولیس بدون مهاجم نوک و هافبک پاسور مثل رفیعی بازی کرده باخت به فولاد در هفته شانزدهم لیگ بوده و عجیب اینکه دوباره در اهواز و بازی با فولاد پرسپولیس با همان سیستم و ترکیبی شبیه به آن بازی به میدان رفت و این بار برنده شد. در آن بازی هم عمری و امیری نزدیک‌ترین نفرات به دروازه حریف بودند و تنها تغییرات، بازی کردن سعید صادقی به جای عالیشاه در پست هافبک راست و محمدحسین کنعانی‌زادگان جای گولسیانی و مسعود ریگی جای سینا اسدبیگی بود.
در آن بازی هم یحیی مثل بازی اخیر مقابل فولاد تغییر سیستم داد و با بیرون کشیدن علی نعمتی، وحید امیری را به دفاع چپ برد و یک مهاجم نوک به زمین آورد. در آن مسابقه دیاباته از دقیقه 38 به زمین رفت چرا که پرسپولیس یک گل خورده و عقب بود و این تغییر خیلی زود صورت گرفت اما این بار شهاب زاهدی وقتی به زمین رفت (دقیقه 60) که تیمش یک گل زده بود.