تکواندو و بی‌خیالی بعد از ناکامی‌های متعدد
شیاپ چانگ در سکوت
تیم ملی تکواندو درچند تورنمنت مهم بین‌المللی با ناکامی روبه‌رو شده اما هنوز نه فدراسیون جوابگوی این ناکامی‌ها هست و نه کادرفنی تصمیم جدیدی می‌گیرد. علاوه بر این تیم ملی تکواندو به عنوان یک رشته بسیار مهم در بازی‌های آسیایی 40 روز دیگر باید در هانگژو مدال‌آور باشد اما کسی هست که امیدی به این ماجرا داشته باشد؟ شکست در جهانی باکو یکی از بدترین نتایج ممکن برای تیم ملی تکواندو بود که ادامه مسیر در قهرمانی جهان در مکزیک و قهرمانی آسیا بود اما با این‌حال هادی ساعی به عنوان رئیس فدراسیون تکواندو و اعضای کمیته فنی با بی‌خیالی تمام از کنار این موضوعات رد شدند. این بی‌خیالی نگرانی زیادی را برای علاقه‌مندان به تکواندو به وجود آورده و مشخص نیست که این روند تا کجا ادامه پیدا می‌کند. شاید کمترین توقع این بود که فدراسیون تکواندو بعد از تکرار شکست‌های تیم ملی تصمیم به تغییر در کادرفنی بگیرد اما عجیب بود که بیژن مقانلو با وجود نتایج ضعیف همچنان قرار است به کارش ادامه بدهد. تیم ملی تکواندو کمتر از یک‌سال دیگر باید در المپیک پاریس به میدان برود اما آیا واقعاً می‌تواند سهمیه المپیک را به دست بیاورد؟ شانس کسب سهمیه از طریق رنکینگ فعلاً فقط برای ناهید کیانی وجود دارد و عملاً تیم مردان شانسی ندارد. از طریق قهرمانی آسیا هم مشخص نیست که چقدر شانس وجود داشته باشد.
حدود 40 روز دیگر هم بازی‌های آسیایی را در پیش رو دارد اما شرایط این تیم برای این بازی‌ها هم
نگران کننده است.
تکواندو همیشه در بازی‌های آسیایی یکی از شانس‌های مهم برای کسب مدال طلا بوده اما واقعاً این شرایط دراین دوره هم وجود دارد؟ کمتر کسی الان به این وضعیت امید دارد. تیم در شرایط بغرنجی گرفتار شده و برای خروج از این وضعیت هم نیاز به یک زمان طولانی دارد؛ علاوه بر این بعد از دو سال کار ظاهراً بیژن مقانلو هم نتوانسته تفکرات خودش را به تیم دیکته کند یا شاید هم دیکته کرده اما تفکراتش گره گشا نبوده و به همین دلیل نمی‌توان امیدی به این تیم داشت. یک روز صحبت از جوانگرایی است و روز دیگر هم صحبت از امید بستن به ستاره‌های گذشته اما این روند فقط سردرگمی برای تکواندوی ایران به وجود آورده است.