پیامدهای کم کردن ناگهانی فهرست تیمهای لیگ برتر برای بازیکنان
تبعید اجباری به لیگ یک یا خانهنشینی!
آرمن ساروخانیان
@armen9971
فدراسیون فوتبال در پایان لیگ بیست و دوم با هدف کاهش هزینههای باشگاهها آییننامه جدیدی برای نقل و انتقالات تدوین کرد، ولی با گذشت زمان مشخص شد که بندهای مختلف آن مشکلات تازهای بوجود آورده و باشگاهها و بازیکنان را به دردسر انداخته است. این آییننامه با عجله و بدون مشورت کافی با طرفین ذینفع تدوین شد و معایب آن در روزهای گذشته یکی یکی مشخص میشود.
یکی از این بندها کاهش تعداد بازیکنان فهرست تیمها است. در فصل گذشته هر تیم میتوانست 20 بازیکن بزرگسال و سه بازیکن زیر 25 سال ثبت کند و علاوه بر آن سهمیه زیر 23 سال هم وجود داشت، ولی در فصل جدید سهمیه بزرگسال به 19 بازیکن رسیده و سهمیه زیر 25 سال هم حذف شده است.
فدراسیون فوتبال معتقد است که کاهش تعداد بازیکنان میتواند روی کاهش هزینه باشگاهها مؤثر باشد و به آنها در رعایت سقف بودجه کمک کند. از طرف دیگر فدراسیون میخواهد باشگاهها را به استفاده از بازیکنان جوان مجبور کند.
نیت فدراسیون خیر است، ولی اعمال این تغییرات ساده نیست و مشکلاتی برای باشگاهها و بازیکنان بوجود آمده است. برای جلوگیری از عوارض جانبی تغییرات ناگهانی، باید زمان کافی داده شود تا باشگاهها و بازیکنان با آییننامه جدید هماهنگ شوند. معمولاً چنین تغییراتی به صورت تدریجی و پلکانی اعمال میشود، ولی فدراسیون ناگهان حکم به این اصلاحات داده و باشگاهها فرصت کافی برای تطبیق با آن نداشتند.
یحیی گلمحمدی، سرمربی پرسپولیس یکی از اولین مربیانی بود که به این محدودیت اعتراض کرد و گفت: «با گرفتن سرلک ۱۹ بازیکن فهرست ما پر شده است. با توجه به اینکه قانون بازیکنان زیر ۲۵ سال را برداشتند امسال سال عجیب و غریبی برای بستن تیم است. ما سه بازیکن زیر ۲۵ سال داشتیم که به فهرست بزرگسالانمان منتقل شدند که کارمان را خیلی سخت کرد و از آن طرف هم لیست ۲۰ نفره تبدیل به ۱۹ بازیکن شد. ما حساب کردیم وقتی فهرست بازیکنان زیر ۲۵ سال را برداشتند ۴۰ تا ۵۰ بازیکن از لیگ ریزش پیدا میکند و مجبورند به لیگ یک بروند یا بدون تیم باشند. نمیدانم شاید دستاوردی داشته باشد واقعاً درکش برای من خیلی سخت است که آیا این وضعیت میتواند باعث پیشرفت فوتبالمان شود یا نه. به نظرم باید به اصل این موضوع اشاره شود که آیا قوانین وضع شده کارشناسی بوده و همه مدیران در آن جلسه بودهاند و از مربیان دعوت شده است تا درباره این مسائل صحبت کنند؟ خیلی زود این مسائل را جمع و جور کردند و تمام شد. از مسئولان فدراسیون تقاضا دارم تجدیدنظر در قوانین وضع شده داشته باشند.»
البته وضعیت پرسپولیس نسبت به تیمهای دیگر تقریباً بهتر است، چرا که سرمربی تغییری نکرده و فهرست آن هم جابهجاییهای جزئی دارد. در تیمهایی که سرمربی جدید انتخاب شده و قرار است تیم با سلیقه او بسته شود، بلاتکلیفی عجیبی دیده میشود. سرمربی جدید باید در حداقل زمان بازیکنان قبلی را ببیند و آنها را غربال کند. همزمان باید فهرستی از بازیکنان مورد نظرش به باشگاه بدهد تا جذب شوند، ولی دو سه هفته، زمان خیلی کمی برای تیم بستن است.
معمولاً مربیان ترجیح میدهند تا لحظه آخر منتظر بمانند و بازیکنان را در بازیهای دوستانه محک بزنند تا احتمال خطا به حداقل برسد. از طرف دیگر جذب بازیکنان جدید میتواند روی فهرست نهایی تیم تأثیر بگذارد. جابهجاییهای روزهای آخر بدترین اتفاق برای بازیکنان بیرونمانده است، چرا که زمان کمی برای پیدا کردن تیم جدید دارند و از طرف دیگر اکثر تیمهای لیگ برتری فهرستشان را نهایی کردهاند.
50 بازیکنی که بیرون میمانند الزاماً ضعیفترینهای لیگ نیستند و ممکن است به خاطر تغییرات لحظه آخر در فهرست تیمها بدون تیم مانده باشند. فعلاً ریزش بازیکنان به لیگ یک شروع شده است. علیرضا ابراهیمی که تنها دو سال قبل بازیکن پرسپولیس بود و فصل قبل برای نساجی بازی میکرد، مجبور شده به مس کرمان برود.
سجاد شهباززاده و آرمان رمضانی، دو مهاجم استقلال هم ممکن است لحظه آخر از فهرست نکونام خارج شوند و در آن صورت کار سختی برای انتخاب تیم در لیگ برتر دارند. چند بازیکن فصل قبل استقلال مثل سیلوا، قایدی، محبی و غلامی از این تیم جدا شدهاند، ولی نکونام همچنان ممکن است مجبور به کنار گذاشتن تعدادی از بازیکنان تیمش باشد.
کار بازیکنان مازاد تیمهای میانه جدولی برای پیدا کردن تیم از شهباززاده و رمضانی خیلی سختتر است. احتمالاً خیلی از آنها چارهای جز رفتن به لیگ یک نداشته باشند، ولی ممکن است بعضی حتی در لیگ یک هم تیمی پیدا نکنند و بیرون بمانند. در روزهای آینده با بسته شدن فهرست تیمها و مشخص شدن لیست بازیکنان بیرون مانده، عوارض و پیامدهای این محدودیت کاملاً آشکار خواهد شد، هرچند فدراسیون حاضر نیست زیر بار برود و اشتباهش را بپذیرد.