زندگینامه یوهان کرویف – قسمت 4
یوهان کرویف فوتبالیست بزرگی بود؛ یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنانی که فوتبال اروپا به خود دید. عضوی تأثیرگذار در توتال فوتبال هلند بود و بعدها در دوران مربیگری هم یک مؤلف واقعی بود. او تیم طلایی بارسلونا در دهه ۹۰ را ساخت و حالا این روزها شاگردش پپ گواردیولا است که راه او را در دنیای تاکتیک پیش می‌برد. از ابتدای هفته بخش‌هایی از کتاب زندگینامه او با نام «نوبت من» را با هم در این ستون مرور می‌کنیم. امروز قسمتی دیگر از فصل ششم کتاب مربوط به وقایع سال 1991 را می‌خوانید که کرویف کم کم با سرطان و مریضی‌هایش آشنا می‌شود:
بعد از عمل، به طور کامل جبهه را عوض کردم و سراغ راه درست رفتم. سیگار را یک شبه کنار گذاشتم و خیلی سریع از زندگی‌ام تبعید شد. در همین زمان هم به شدت علاقه‌مند شدم که کاری در جهت تبلیغات علیه سیگار انجام دهم. نه مثل کسانی که تابلو گردن‌شان می‌اندازند و برای گروه‌های مختلف ضد سیگار کار می‌کنند. حتی از ایده چنین چیزهایی حالم به هم می‌خورد. می‌خواستم کاری کنم که هم با استانداردهای من سازگار باشد و هم تأثیر داشته باشد. باید کاری بود که هم سیگار کشیدن را تقبیح می‌کرد و هم اتفاقات بعد از آن را. کاری در ابعاد بین‌المللی می‌خواستم. دوست داشتم هر کسی در هر جای دنیا متوجه منظورم بشود و اینطور شد که ایده ساخت کلیپ تبلیغاتی به ذهنم رسید. بعد با همکاری وزارت سلامت کاتالان آن را اجرا کردیم. در آن فیلم، برای من پاکتی سیگار به جای توپ ارسال می‌شود و من با آن روپایی می‌زنم. هر بار که توپ به سر، شانه، زانو یا پایم می‌خورد، صدای یک ضربه قلب را می‌شنوید. بعد می‌گویم: «فوتبال همیشه زندگی من بوده است.» بعد از سکوتی کوتاه، پاکت را شوت می‌کنم و به شکلی متلاشی می‌شود. کلیپ با این جمله تمام می‌شود: «و سیگار تقریباً زندگی‌ام را از من گرفت.» کلیپ به زبان‌های انگلیسی، اسپانیایی، کاتالانی، هلندی و فرانسوی اجرا شد تا بتواند مخاطبان بیشتری در دنیا داشته باشد. این دقیقاً پیغامی بود که می‌خواستم به همه بدهم.