سه ستاره که از چنگ آبی‌ها پریدند
استقلال، بازنده ممنوعیت بازیکن قرضی
آرمن ساروخانیان
@armen9971
از روزی که جواد نکونام کارش را با استقلال شروع کرده، مهمترین دغدغه‌اش کامل کردن فهرستی است که حفره‌های زیادی دارد و بدون پر شدن آنها این تیم شانس زیادی برای رقابت با پرسپولیس و سپاهان نخواهد داشت.
بر خلاف فصل گذشته که سا‌پینتو تیم پر و پیمانی داشت و برای هر پست می‌توانست دو یا سه بازیکن تقریباً همطراز انتخاب کند، استقلال پیش از شروع لیگ بیست و سوم تعدادی از بازیکنان کلیدی‌اش را از دست داده و نتوانسته جانشین‌های مناسبی برای آنها پیدا کند. مصاحبه‌های پرشمار نکونام هم گره‌گشا نبوده و حجت کریمی و علی خطیر با توجه به بدهی‌های پرشمار باشگاه نتوانستند مهره‌های مؤثر چندانی را به تیم فعلی اضافه کنند.
استقلال در سال‌های گذشته توانسته بود به لطف انتقال قرضی لژیونرها بخشی از نیازهای فنی‌اش را برطرف کند. فصل گذشته محبی و قایدی با همین روش جذب شدند و مهمترین بازیکنان تیم در فاز هجومی بودند. استقلال امیدوار بود که این فصل هم بتواند از این دو بازیکن استفاده کند، ولی قانون جدید سازمان لیگ که انتقال قرضی لژیونرها را ممنوع کرده، راه بازگشت دو مهاجم بوشهری را بست. طبق قانون جدید استقلال برای بازگرداندن آنها مجبور بود که آنها را به طور دائمی به تیمش منتقل کند و چنین انتقالی فراتر از توان مالی فعلی باشگاه است.
سه مهاجم
از چنگ استقلال پرید
محبی که تحت قرارداد سانتاکلارای پرتغال بود به رغم اصرارش برای ادامه حضور در استقلال به روستوف روسیه رفت. قایدی هم دیروز با انتشار پستی خبر داد که راهی برای بازگشتش به استقلال وجود ندارد و آخرین امیدهای هواداران برای دیدن دوباره او از بین رفت. قایدی نوشت: «داستان جدایی‌های من انگار تمومی نداره. خیلی دلتنگم و خیلی دلم می‌خواست کنارتون بمونم. بنا به دلایلی که نیاز به توضیح نداره مجبورم بازم خداحافظی کنم. باید به قراردادی که بسته شده پایبند باشم. اما قول می‌دم یه روز وقتی که آسمون بیشتر از همیشه آبی بود، وقتی شرایط برای رقابت تو همه زمینه‌ها متعادل‌تر بود، برگردم. من مهدی قایدی پسر استقلال هستم، این رو هیچوقت فراموش نکنید.»
امیرحسین حسین‌زاده سومین گزینه نکونام برای تقویت خط حمله بود؛ مهاجمی که در قهرمانی استقلال در لیگ بیست و دوم نقش پررنگی داشت و بعد از آن به شارلروا پیوست. با این حال حسین‌زاده هم مثل قایدی با انتشار یک استوری خبر داد که این انتقال به بن‌بست خورده است: «من علاقه داشتم که با کمال میل و بدون هیچ چشمداشتی دوباره برای تیم بزرگ استقلال بازی کنم، ولی خب من تحت قرارداد باشگاه شارلروا هستم و یه سری چیزا از دست من خارجه و من توش نمی‌تونم دخالتی داشته باشم.» شارلروا تابستان گذشته با استفاده از بند فسخ 200 هزار دلاری حسین‌زاده را جذب کرد، ولی حالا برای فروش او تقاضای 850 هزار دلار را دارد که فراتر از توان مالی استقلال است.
مضرات یک قانون عجیب
انتقال قرضی یکی از راه‌هایی است که باشگاه‌ها برای تقویت ترکیب‌شان استفاده می‌کنند. آنها در شرایطی که پول انتقال دائم یک بازیکن را ندارند با انتقال قرضی از توانایی‌های او بهره می‌برند. گاهی انتقال قرضی همراه با بندی برای انتقال دائم است که باشگاه را ملزم می‌کند خرید قطعی را یک سال دیرتر انجام بدهد. این فرمول نسبتاً جدید به نفع باشگاه‌هایی است که پول نقد برای انتقال دائم ندارند و فرصت پیدا می‌کنند که این پول را فراهم کنند.
انتقال قرضی قانون مفیدی است که کمک می‌کند عمر حرفه‌ای بازیکنان نیمکت‌نشین هدر نرود و تیم‌های کوچک‌تر بتوانند با پرداخت رقمی معقول از توانایی‌های آنها استفاده کنند. این روش مدت‌ها استفاده می‌شود و راهکاری برای برقراری تعادل بین تیم‌های ثروتمند و سایر تیم‌هاست.
سازمان لیگ ایران اما با تشخیص اینکه فروش بازیکنان و بازگرداندن قرضی‌شان شائبه فساد مالی دارد، چنین ممنوعیتی را لحاظ کرده است. در واقع آنها به جای پیدا کردن مفسدان احتمالی صورت مسأله را به طور کلی پاک کرده و باشگاه‌های ایرانی را از حضور بازیکنان مؤثری محروم کرده‌اند. این بند قانون به کیفیت لیگ برتر هم آسیب می‌زند و فوتبال ایران را از حضور ملی‌پوشان باکیفیتی مثل محبی، قایدی و حسین‌زاده محروم می‌کند.
سپاهان هم در سال‌های گذشته پیام نیازمند و شهریار مغانلو را به طور قرضی جذب کرده بود، ولی تصمیم به انتقال دائم آنها گرفت تا از این محدودیت در امان باشد.
یکی از کسانی که در تدوین آیین‌نامه جدید لیگ برتر نقش داشت علی خطیر است، ولی او گمان نمی‌کرد که حدود یک ماه بعد مدیر عامل استقلال شود و همین بند علیه منافع باشگاهش عمل کند. بدون این ممنوعیت شاید خطیر می‌توانست قایدی و حسین‌زاده را به استقلال برگرداند، ولی حالا مجبور است با تیمی تضعیف‌شده به جنگ رقبای پرمهره برود.