برشی از یک کتاب
زندگینامه یوهان کرویف – قسمت ۱
یوهان کرویف فوتبالیست بزرگی بود؛ یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنانی که فوتبال اروپا به خود دید. عضوی تأثیرگذار در توتال فوتبال هلند بود و بعدها در دوران مربیگری هم یک مؤلف واقعی بود. او تیم طلایی بارسلونا در دهه ۹۰ را ساخت و حالا این روزها شاگردش پپ گواردیولاست که راه او را در دنیای تاکتیک پیش می‌برد. از امروز بخش‌هایی از کتاب زندگینامه او با نام «نوبت من» را با هم در این ستون مرور می‌کنیم. ابتدا سری بزنیم به صفحات نخستین کتاب:
پدرم در سال 1959 درگذشت، 45 ساله بود و من دوازده ساله، روز فارغ‌التحصیلی‌ام در مقطع ابتدایی بود که خبر مرگش را وسط میهمانی خداحافظی به من دادند. بعد از آن، آژاکس نقش بزرگ‌تری در زندگی‌ام بازی کرد، چرا که دیگر پدری در خانه نداشتم که پیشش برگردم؛ اول توسط ناپدری‌ام که مسئول زمین باشگاه بود و بعدها مربیانم یعنی فن درفین و رینوس میشل، از آژاکس سپاسگزارم، چرا که فقط به من یاد نداد که فوتبالیست بهتری باشم، بلکه به من یاد داد چطور رفتار کنم.
پدرم بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت و دلیلش کلسترول بسیار بالایش بود. مرگ او هرگز رهایم نکرد و هر چه مسن‌تر می‌شدم این حس در من قوی‌تر می‌شد که سرنوشتی مانند او خواهم داشت. برای مدت‌ها باور داشتم که به پنجاه سالگی نمی‌رسم. برای همین زمانی که در بارسلونا مربی بودم و دقیقاً در سن پدرم دچار مشکل قلبی شدم، آنچنان شگفت‌زده نشدم چرا که کم و بیش آماده بودم، اما یک فرق وجود داشت، سی سال بعد، علم پزشکی توانست مرا نجات دهد.