رقابت در بوکس مثل خریدن خانه در تهران است!
شاهین موسوی: هر چه زور می‌زنیم؛ نمی‌رسیم
محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی بوکس چند ستاره در ترکیب خود دارد که امید زیادی به مدال‌آوری آنها در مسابقات قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی وجود دارد. یکی از این ستاره‌ها شاهین موسوی است؛ بوکسور نامدار اسلامشهری که دو مدال در قهرمانی آسیا دارد اما هنوز تشنه رسیدن به مدال در بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان است. شاهین موسوی این دو مدال را در کارنامه خود کم دارد و اعتقاد دارد که لیاقت رسیدن به این دو مدال را هم دارد اما نیاز به حمایت دارد:« تلاش برای رسیدن به مدال در مسابقات قهرمانی جهان، مثل خرید خانه شده و هر چقدر که تلاش می‌کنیم به آن نمی‌رسیم.»
حاشیه ساز شدی؟
نه بابا کدام حاشیه انتخابی گذاشتند که من برنده شدم اما رأی را به رقیب دادند. شاهد فراوان دارم که برنده شدم اما داوران ندادند؛ اعتراض کردم به جایی نرسید اما حاشیه نساختم.
ولی از لیست خط خوردی و احتمالاً به خاطر اعتراض بوده.
نه من به اردوی تیم ملی دعوت شدم. اسمم در لیست اعلام نشد اما به من اطلاع دادند که به اردوی تیم ملی دعوت شدم.
با این اوصاف باید برای بازی‌های آسیایی استارت بزنی؟
نه هنوز چیزی مشخص نیست باید نتیجه انتخابی بیاید و بعد ببینیم کادر فنی چه می‌گوید اما اردو می‌روم و با قدرت تلاش می‌کنم برای آینده که امیدوارم به نتیجه هم برسد.
همیشه یکی از شانس‌های کسب مدال در مسابقات قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی بودی اما هیچ وقت هم دستت به مدال نرسید.
ما همیشه با دست خالی به مسابقات می‌رویم. در همین مسابقات قهرمانی جهان اخیر هم بدون مسابقه تدارکاتی و اردوی مشترک به مسابقات رفتیم و حاصل همین شد که همه دیدند. رقابت با بوکس دنیا برای ما شده مثل خریدن خانه در تهران. هرچقدر در اردو زور می‌زنیم به رقابت نمی‌رسیم؛ با جیب خالی هم در تهران مدام دنبال خانه می‌گردیم اما خب به جایی نمی‌رسد.
برای برگزاری اردوهای مشترک باید فدراسیون برنامه‌ریزی می‌کرد.
متأسفانه کمبودهای زیادی داریم. نه اینکه همه کمبودها به فدراسیون مربوط باشد اما واقعیت این است که با کمبودهای زیادی که داریم نمی‌توانیم با دنیا رقابت کنیم. همین الان دو مدال قهرمانی آسیا کسب کردم و قرار است که وزارت ورزش جوایز آنها را بدهد اما نداده. حالا دیگر نه مبلغش را می‌دانم و نه سالش را اما فقط می‌دانم دو تا پاداش از وزارت ورزش طلب دارم.
چرا با فدراسیون و وزارت ورزش نامه‌نگاری نکردی؟
یعنی چی؟ من هر روز باید کارم را ول کنم و به وزارت ورزش و جوانان بروم که دنبال طلبم باشم؟ اصلاً آن‌چنان مبلغی هم نیست اما حرفم به میزان توجهات است؛ همه از ما مدال می‌خواهند اما به اندازه یک کشور درجه چندم هم امکانات نداریم.
درآمد دیگری هم داری؟
فقط ورزش
ورزش که درآمد ندارد.
ورزش درآمد ندارد. نه لیگ داریم، نه حقوق می‌گیریم.
چرا به بوکس حرفه‌ای وارد نشدی؟
امکانش نیست.
دانیال رفت؛ موفق هم شد
شرایط برای دانیال فرق می‌کرد؛ دانیال بعد از کسب مدال جهانی خیلی مورد توجه قرار گرفت و طبیعی بود که چنین پنجره‌هایی برایش باز شود. برای حضور در بوکس حرفه‌ای نیاز است که تمرینات ویژه انجام شود اما از این شرایط دور هستیم. ضمن اینکه نیاز به اسپانسر ویژه دارد. کسی از شما حمایت مالی نکند، شما نمی‌توانی وارد مسابقات شوی. البته اگر وضع مالی خوبی هم داشته باشی می‌توانی از جیب خرج کنی ولی من حائز هیچ‌کدام از این شرایط نیستم.
با این اوصاف باید منتظر بمانیم در مسابقات جهانی به مدال برسی.
وقت مدال گرفتنم است. تجربه کافی را به دست آوردم و الان در شرایطی قرار گرفتم که باید در مسابقات قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی به این مدال برسم. فرصت اشتباه کردن ندارم. امیدوارم که به بازی‌های آسیایی برسم و مدال هم بگیرم. در جهانی هم به یکقدمی مدال رسیدم اما به حریف ازبک باختم که حالا در بوکس حرفه‌ای آقایی می‌کند.