لیگ غیرحرفه‌ای پیرو قوانین حرفه‌ای
تهدید و جریمه؛ سهم باشگاه‌ها از حرفه‌ای‌سازی
در فدراسیون فوتبال کشورمان، کمیته‌ای به نام «حرفه‌ای‌سازی» وجود دارد که نامش چندان ارتباطی به فعالیتش پیدا نمی‌کند. در این کمیته که ریاستش را مصطفی زارعی برعهده دارد، زبان اصلی، جبر و زور است. این کمیته بدون اینکه منطق برگزاری مسابقات فوتبال در ایران را بداند، مدام در حال فشار آوردن به باشگاه‌هاست و فقط به دنبال تهدید تیم‌های لیگی است. آنها اتفاقاً از این شرایط بهترین سود را می‌برند و به جای پیدا کردن راه‌حلی برای ریشه‌کن کردن مشکلات فوتبال ایران، به دفتر دبیرکل و کمیته انضباطی نامه می‌دهند تا باشگاه‌ها را جریمه مالی کنند. یک درآمدزایی بزرگ بابت مسائلی که حل کردن آن در دست مدیران باشگاه‌ها نیست!
حالا مشکلات چیست؟ مسائل مالی که مربوط به مدل باشگاهداری در ایران می‌شود. مثلاً اکثر باشگاه‌های ایرانی یا دولتی هستند و یا در بخش خصوصی که در صنعت فعالیت می‌کنند. آنها در بازار آشفته بورس کشورمان نمی‌توانند درآمدزایی داشته باشند و بیش از 90 درصد از باشگاه‌های ما به این دلیل که درآمدی ندارند و به لحاظ اقتصادی، هیچ سودی به حساب برنمی‌گردانند، زیان‌ده و ورشکسته هستند ولی کمیته حرفه‌ای‌سازی تهدید کرده که باید همه باشگاه‌ها مدارکی ارائه کنند مبنی بر اینکه همگی در حال درآمدزایی از فوتبال هستند و هیچ باشگاهی وابستگی سیاسی، اقتصادی، تجاری، بازرگانی یا بورسی به دولت و وزارتخانه‌ها ندارد! چطور ممکن است؟
در بخش دیگر، بحث استادیوم‌ها مطرح می‌شود. طبق قوانین عجیب و پیچیده داخلی، همه استادیوم‌های ایران در اختیار شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی است. به معنای دیگر، هیچ‌یک از باشگاه‌های ایران نمی‌توانند بگویند استادیوم اختصاصی دارند. نهایتاً مثل سپاهان یا فولاد خوزستان، از شرکت بالادستی خود، استادیوم را برای مدت طولانی اجاره کرده‌اند اما مدیران کمیته اعتقاد دارندکه باشگاه‌ها باید طوری مدرک در سامانه CLASS بارگذاری کنند که انگار صاحب استادیوم‌ها هستند!
با این شرایط، مشخص است که لیگ غیرحرفه‌ای ما، نمی‌تواند پیرو قوانین حرفه‌ای باشد و تهدید و جریمه، تنها سهمی است که باشگاه‌های ما بابت وجود کمیته حرفه‌ای‌سازی هدیه می‌گیرند.