در حافظه موقت ذخیره شد...
با فرض انتخاب خطیر
چالشهای پیچیده مدیرعامل جدید آبیها
روزنامهنگار
برای کمتر کسی پنهان است که علی خطیر مدتها در آرزوی صندلی مدیرعاملی استقلال بود. او مدتی پست حساس معاون ورزشی استقلال را در اختیار داشت و استراماچونی با پیشنهاد او به نیمکت تیم رسید، ولی با حاشیههایی که بوجود آمد به فعالیتش در باشگاه خاتمه داد. او با تأخیری چند ساله به جایگاه مدیرعاملی رسیده، ولی این پست مهم را در بدترین زمان ممکن به دست آورده است.
این اولین بار نیست که استقلال در پنجره نقل و انتقالات تابستانی مشکل دارد، ولی این بار پرسپولیس و سپاهان در این رقابت خودشان را کاملاً جدا کردهاند. اتفاقات هفته گذشته کاملاً به زیان آبیها رقم خورد و خطیر در اولین قدم باید به فکر جبران این عقبماندگی باشد. وضعیت تعدادی از پستهای کلیدی بلاتکلیف است و گزینههای موجود در بازار روز به روز محدودتر میشود. ارتباطات بینالمللی خطیر شاید بتواند بخشی از این فاصله را جبران کند و گزینههای باکیفیت خارجی سطح فنی تیم را ارتقا بدهند.
بحران بزرگتر بدهیهای به جا مانده از سالهای گذشته است که برای دو دوره متوالی اجازه حضور در لیگ قهرمانان را از استقلال گرفت. دست خطیر خیلی باز نیست و باید نسبت به فصل گذشته تیم کم هزینهتری ببندد. سازمان خصوصیسازی از ریخت و پاش مدیران قبلی باشگاه انتقاد کرد و خطیر به عنوان گزینه منتخب این سازمان نمیتواند همان رویه را در پیش بگیرد. تقویت تیم و پایین آوردن همزمان هزینهها آزمون سختی برای خطیر است که خودش را مدرنتر و کارآمدتر از بقیه مدیران میداند.
ابهام بزرگ انتخاب خطیر رابطهاش با جواد نکونام است. شاید اگر خطیر چند ماه زودتر به این پست میرسید، سراغ یک سرمربی خارجی میرفت. از آن طرف هنوز مشخص نیست که نکونام هم چندان از این انتخاب راضی باشد. آنچه ممکن است هواداران استقلال را نگران کند، آینده همکاری مدیرعامل و سرمربی جدید تیم است. انتظار میرود که خطیر با توجه به سابقهاش بخواهد نظرش را در نقل و انتقالات اعمال کند، در حالی که نکونام با اختیار تام به استقلال رفته و مایل است که بازیکنان با انتخاب خودش به تیم اضافه بشوند. خطیر در دوره حضور قبلیاش وینفرد شفر را به رغم مخالفتها برکنار کرد و اگر بخواهد در نقل و انتقالات هم با همین دست فرمان پیش برود، باید منتظر شکافی بین مدیریت و کادر فنی باشیم.
حالت ایدهآل برای هواداران این است که زوج خطیر – نکونام به هماهنگی برسند و در این صورت استقلال میتواند روزهای خوبی داشته باشد، ولی با ماجراهایی که این مدیر در گذشته داشته این اتفاق کمی خوشبینانه است. به نظر میرسد سازمان خصوصیسازی در آیتمهایی که برای کفایت مدیران در نظر گرفته توجه بیشتری به فاکتورهای اقتصادی داشته، ولی برای موفقیت پروژهای که بر اساس روابط انسانها پیش میرود، شاید این کافی نباشد.