صفحات
شماره هفت هزار و سیصد و چهل و دو - ۱۳ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و چهل و دو - ۱۳ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۶

هادی ساعی و انتخابی که هیچکس دوستش ندارد

همه مقابل مقانلو

محسن وظیفه
روزنامه نگار
بیژن مقانلو این روزها اصلاً حال خوبی ندارد.
 ناکامی در جهانی باکو و نتیجه نه چندان قابل قبول در گرند پری رم او را حسابی گوشه رینگ برده و مشخص نیست که با این وضعیت چرا او حاضر شده تا همچنان به کارش در فدراسیون تکواندو و تیم ملی ادامه بدهد.
حالا دیگر منتقدان بیژن مقانلو از بدنه فدراسیون و از همکاران او در تیم ملی هستند اما با این‌حال بیژن مقانلو تصمیم دارد که به حضورش در تیم ملی ادامه بدهد.
اولین نفر هم یوسف کرمی بود که عضو کمیته فنی است اما به‌شدت از عملکرد تیم ملی انتقاد می‌کند:«ما عملکرد ضعیفی داشتیم. شاید دوستان ناراحت شوند، اما به‌عنوان عضوی از خانواده تکواندو باید بگویم؛ انتظارات خیلی بیشتر بود. شرایط نسبت به سال گذشته هیچ تغییری نکرده و بازیکنان باتجربه ما همچنان همان اشتباهات را مرتکب می‌شوند. در بحث فنی هم خیلی می‌شود صحبت کرد که اصلاً شرایط ایده‌آلی را
نداشتند.»
بعد از یوسف کرمی نوبت به دو سرمربی تیم ملی نوجوانان و امیدهای تکواندو رسید.
دو نفری که ظاهراً باید رابطه خوبی هم با مقانلو داشته باشند و در واقع باید از سیاست‌های فدراسیون حمایت کنند اما با انتقاد از مقانلو عملاً نشان دادند حتی آنها ‌که با ساعی کار می‌کنند هم موافق تصمیمات او نیستند. فیض‌اله نفجم سرمربی تیم ملی نوجوانان با انتقاد از عملکرد مقانلو معتقد است که خیلی زودتر باید از سوی کمیته فنی برکنار می‌شد: «دوستان ایشان را ابقا کردند، ساعی یک رأی در کمیته فنی دارد و نمی‌تواند به‌ تنهایی تصمیم بگیرد که مقانلو را عزل یا ابقا کند، اما واقعاً برای تکواندوی ایران کسب دو مدال برنز در جهانی نتیجه بسیار ضعیفی به‌شمار می‌آید. قبل از جهانی باکو خیلی موافق برنامه‌ها و سبک و روش تمرینی مقانلو نبودم. ایشان هفت ،هشت سال هم در گود نبود و کلاً فاصله گرفته بود، اما من به‌عنوان مسئول هیأت در مجموعه بودم و می‌دانستم شرایط چگونه است. البته نه اینکه تیم ما رشد و پیشرفت نداشته باشد، اما سرعت رشد و پیشرفت ما دیزلی و کند است.»
علی محمد بسحاق هم که سرمربی تیم ملی تکواندوی امید است و البته مدعی سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان هم بوده عملکرد تیم ملی را به باد انتقاد گرفت: «ضعف فنی بازیکنان ما در مسابقاتی که برگزار شد، مشهود بود و بیشتر بازیکنان ما همچنان به سبک قدیمی و خطی بازی می‌کنند و تک ضربه‌ای هستند. باید تغییر تاکتیک و تکنیک بدهیم. در بحث بدنسازی هم بچه‌ها در روز مسابقات جهانی در افت بودند و روز اوج آنها در گرندپری رم بود. یک مربی بدنساز باید بداند که بازیکنش در مسابقات اصلی در اوج باشد.»
این انتقادها از سوی افرادی مطرح شده که همکار مقانلو هستند و هنوز بسیاری هم هستند که در خارج از مجموعه فدراسیون تکواندو به‌شدت از عملکرد مقانلو ایراد می‌گیرند اما نه هادی ساعی تصمیم قطعی گرفته که با بیژن مقانلو قطع همکاری کند و نه خود مقانلو این انتقادات را به خودش می‌گیرد.
در چنین وضعیتی مشخص است که تیم نمی‌تواند موفقیت چندانی را کسب کند. برای رسیدن به موفقیت نیاز به همدلی و همکاری در تمامی رده‌ها وجود دارد که در حال حاضر چنین وضعیتی در تیم ملی تکواندو و فدراسیون دیده نمی‌شود.
این‌که مربیان رده سنی نوجوانان و امید از سرمربی بزرگسالان انتقاد کنند؛ نشان از به هم ریختگی در مجموعه فدراسیون دارد. هادی ساعی انتخابی را انجام داده که با شکست روبه‌رو بوده و حالا تصمیم او برای حمایت از مقانلو را دیگر در مجموعه فدراسیون کسی دوست ندارد.

مهماندوست استخوان
در گلوی فدراسیون
در حالی که اوضاع مقانلو در فدراسیون تکواندو به هم ریخته، همزمان رضا مهماندوست هم با فدراسیون آذربایجان قطع همکاری کرده تا شایعه حضور او در تیم ملی افزایش پیدا کند.
 حالا همه منتظر هستند تا با کنار رفتن مقانلو، رضا مهماندوست باز هم به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شود اما ظاهراً این ماجرا نمی‌تواند به واقعیت بپیوندد. این شایعات در حالی افزایش پیدا کرده که فدراسیون با مشکلات مالی فراوانی هم دست و پنجه نرم می‌کند.
رضا مهماندوست در آذربایجان ماهیانه 12 هزار دلار حقوق دریافت می‌کرد و پرداخت چنین دستمزدی از سوی فدراسیون تکواندو بسیار سخت است.
 شاید الان هادی ساعی هم خیلی دوست داشته باشد که مهماندوست را به ایران برگرداند اما واقعیت این است که حتی تأمین نیمی از این مبلغ هم برای فدراسیون تقریباً غیر ممکن است.
مهماندوست به استخوانی در گلو تبدیل شده که فدراسیون تکواندو نه می‌تواند قیدش را بزند و نه می‌تواند استخدامش کند. 

جستجو
آرشیو تاریخی