صفحات
شماره هفت هزار و سیصد و سی و نه - ۱۰ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و سی و نه - ۱۰ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۶

خداحافظی سهراب مرادی از دنیای قهرمانی

تلخ مثل پایان شاهنامه

سهراب مرادی پس از رکوردگیری تیم ملی تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند. این شاید مرگ دوباره سهراب باشد. ستاره دوست داشتنی تیم ملی وزنه‌برداری در دوران قهرمانی‌اش روزهای سخت و دشواری را پشت سرگذاشت که شاید خیلی‌ها هنوز هم از آن بی‌خبر باشند اما با وجود این روزهای سخت و دشوار او با رکوردهای دست نیافتنی و وزنه‌های تاریخی که بالای سر برد به قلب مردم ایران راه یافت و باعث شد تا هیچ کس به دنبال این نباشد که حد فاصل سال‌های 2012 تا 2016 چه بر سر این اسطوره وزنه‌برداری آمد.
این تصمیم سهراب مرادی خروجی رکوردگیری تیم ملی است. او در رکوردگیری تیم ملی برای حضور در قهرمانی جهان ۲۰۲۳ در عربستان، دو بار وزنه ۱۶۵ کیلوگرم را در یک‌ضرب انداخت و از انجام حرکت دوضرب هم انصراف داد. وزنه‌ای که تا همین چند سال پیش سهراب فقط برای گرم شدن آنها را انتخاب می‌کرد اما حالا همان وزنه‌های سبک رقیب سختی برایش شده بودند.
مرادی سال ۱۳۹۸ از ناحیه کتف مصدوم و مجبور شد سه بار کتفش را درمان کند. او برای حضور در المپیک پاریس تلاش کرد و حتی یک گزینشی المپیک را هم پشت سر گذاشت اما با رکوردهای ایده‌آل برای دسته ۱۰۲ کیلوگرم فاصله داشت و همین باعث شد تا او برای همیشه از تیم ملی خداحافظی کند.
سهراب مرادی قهرمان المپیک ۲۰۱۶ ریو است اما چگونه به این مدال طلا رسید؟ سهراب در المپیک 2012 لندن هم وزنه زد اما به مدال نرسید. بعد از آن حاشیه‌های دردناک آن روزهای وزنه‌برداری او را از تیم ملی دور کرد تا اینکه با آمدن علی مرادی به ریاست فدراسیون، سهراب امیدش برای رسیدن به تیم ملی باز هم زنده شد. وقتی برای بازگشت به تیم ملی و المپیک 2016 تلاش می‌کرد به یکباره مطلع شد از سوی فدراسیون در زمان مدیریت حسین رضازاده بازنشسته اعلام شده و نامش از لیست وزنه‌برداران فعال فدراسیون جهانی خارج شده است. همان موقع هم سهراب به رکوردهای جهانی و المپیک حمله می‌کرد اما فدراسیون وقت او را بازنشسته اعلام کرده بود. سهراب با گزینه شدن  در جام فجر و آمدن آیان به تهران و مذاکرات او با علی مرادی به دنیای قهرمانی بازگشت و طلای تاریخی و مهم ورزش ایران را در المپیک ریو کسب کرد. سهراب قهرمان جهان در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ است و همچنین طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا و دو نشان طلا، یک نقره و یک برنز قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد. سهراب در دوران اوجش به وزنه‌ها چنان حمله می‌کرد که هیچ وزنه‌ای در مقابل او سنگین به نظر نمی‌آمد به نحوی که همین حالا هم او رکورددار مجموع دسته ۹۶ کیلوگرم جهان با ۴۱۶ کیلوگرم است. در اوزان قدیم وزنه‌برداری نیز مرادی در دسته ۹۴ کیلوگرم با رکورد ۱۸۹ یک‌ضرب، ۲۳۳ دوضرب و مجموع ۴۱۷ کیلوگرم رکورددار یک‌ضرب، دوضرب و مجموع جهان است.
با سهراب مرادی در وزنه‌برداری ایران خوب تا نشد. قدر او را ندانستند و کسی که می‌توانست تعداد مدال‌های جهانی و المپیک‌اش دو رقمی شود با سه طلای جهان و المپیک با دنیای وزنه‌برداری خداحافظی کرد. سهراب مرادی اگر ایرانی نبود و برای کشوری مثل قطر وزنه می‌زد، مشخص می‌شد که چه الماس گرانبهایی است اما متأسفانه اینجا قهرمانان برای بالا بردن پرچم ایران با هزارتوی مشکلات روبه‌رو هستند. همین الان هم سهراب می‌توانست در المپیک پاریس باشد و یک طلای ارزشمند دیگر بگیرد اما تصمیمات غلط درباره مصدومیت او و تصمیمات اشتباه در بازگشتش به دنیای قهرمانی باعث شد تا سهراب خداحافظی تلخی با دنیای قهرمانی داشته باشد.

ZOOM
برگزاری مراسم خداحافظی برای سهراب مرادی
نواب نصیر شلال، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری درباره خداحافظی سهراب مرادی گفت: «سهراب مرادی پس از آسیب‌دیدگی و انجام عمل جراحی تلاش کرد دوباره مثل سال‌های گذشته خودش را ثابت کند اما خودش به صورت شخصی به این نتیجه رسید که تلاش به همین اندازه کافی است و فرصت را در اختیار جوان‌ترها بگذارد. طبق مشورتی هم که با ما داشت، نظر ما هم همین بود. با پیشنهاد آقای انوشیروانی قرار شد که به پاس تمام سال‌ها تلاش و افتخارآفرینی که سهراب مرادی در تیم ملی داشت، مراسم خداحافظی در یک موقعیتی مناسب برایش
 برگزار شود.»

جستجو
آرشیو تاریخی