آیا منچسترسیتی واقعاً اصالت ندارد؟
رسول مجیدی
روزنامه‌نگار ورزشی
«اصالت». این چیزی است که تیم سیتی متهم به نداشتنش است. سال‌هاست که در این باره صحبت میشود. اینکه سیتی و پاریس اصالت ندارند و نباید قهرمان اروپا شوند. اما اصلاً معنی اصالت چیست؟ در فرهنگ دهخدا در این باره نوشته شده: «نجابت و شرافت»
کلمات وقار، جوانمردی و نجیب بودن از جمله کلمات هم معنی اصالت هستند. اما آیا سیتی این سال‌ها خالی از چنین صفت‌هایی است. آیا فقط منچسترسیتی است که در بازار ولخرجی می‌کند؟
بعضی‌ها اصالت را مترادف قدیمی بودن می‌دانند. اینکه تیمی تازه به دوران رسیده باشد اصالت ندارد و آنهایی که از قدیم پول خرج کرده‌اند و قهرمان شده‌اند اصیل هستند. اما آیا می‌دانید اولین قهرمانی اروپایی منچسترسیتی زودتر از لیورپول و چلسی و آرسنال به دست آمده. در انگلیس فقط سه باشگاه زودتر از سیتی در جام‌های اروپایی قهرمان شده‌اند: منچستریونایتد، تاتنهام و وستهم.
آبی‌های منچستر در فصل 1970-1969 به قهرمانی جام برندگان جام اروپا رسیدند. جامی که در واقع جام سطح 2 یوفا بود و در حکم لیگ اروپای فعلی است.
سیتی که در سال 1903 میلادی برای اولین بار قهرمان لیگ سطح اول فوتبال انگلیس شد، در ابتدای قرن تازه وضعیت خوبی نداشت، حتی به سطح دو سقوط کرد ولی از وقتی که مالکان اماراتی در سال 2008 آمدند همه چیز تغییر کرد. همه ماجرا را می‌دانند.
در این 10 سال البته باشگاه‌های دیگری بوده‌اند که از مواهب پول‌های نفتی عربی و روسی برخوردار بوده‌اند. اما کدامیک این ثبات سیتی در سال‌های گذشته را داشته‌اند. کدامیک موفق شده‌اند رقابتی‌ترین لیگ داخلی دنیا (لیگ برتر) را تک قطبی کنند. کدامیک این همه تنوع تاکتیکی داخل زمین داشته‌اند.
آیا هر کسی –در فوتبال و خارج از فوتبال- پول داشته باشد می‌تواند بیزنس موفقی داشته باشد؟ پول زیاد قطعاً تبدیل به دستاورد میشود؟ پس این همه رستوران و شرکت پولدار که ورشکسته شده و از بازار خارج می‌شوند از کجا آمده‌اند. پس چرا پاری‌سن‌ژرمن این راه را نرفت؟ چرا چلسی که شرایطی مشابه با مالکین عرب داشت، علی‌رغم موفقیت اولیه در دام تغییر مربی فراوان و نتایج سینوسی قرار گرفت؟
اگر راه سیتی، آرامش آنها، انتخاب درست‌شان، وفاداری‌شان به انتخاب‌شان «اصالت» نیست، پس چه نام دارد؟
دنیا تغییر کرده. بازارهای مالی در تمامی دنیا عوض شده‌اند. حالا صاحبان استارتاپ، بیلیونر می‌شوند. چند دهه پیش صاحبان صنایع کامپیوتری. قبلاً تجار و فعالان نفتی. هر دوره قهرمان‌ها و بیلیونرهای خودش را دارد. سیتی هم محصول این دوران است و قطعاً بچه‌های این نسل حق دارند طرفدارش باشند. دو دهه بعد آنها هستند که اصالت را برای کوچکترهای خود معنا می‌کنند.