نقدی به قانون تمدید اجباری قراردادهای یکساله
بازیکن فوتبال لبنیات نیست!
آرمن ساروخانیان
روزنامه‌نگار
فدراسیون فوتبال قوانین جدیدی برای فصل نقل و انتقالات در نظر گرفته و امیدوار است که به کمک آنها هزینه‌های تیم‌های لیگ برتری کمتر شود. پولی که در فوتبال ایران خرج می‌شود بالاتر از کیفیتی است که در مسابقات می‌بینیم و قطعاً می‌توان هزینه‌ها را کاهش داد، ولی قوانین دستوری که گاهی با قوانین فیفا هم مغایرت دارد، بعید است بتواند مشکلات را برطرف کند و مثل نمونه‌های قبلی محکوم به شکست است.
یکی از این قوانین که با اعتراضات بیشتری روبه‌رو شده به باشگاه‌ها اجازه می‌دهد که قرارداد یکساله را بدون نیاز به موافقت بازیکن با افزایش 25 درصد رقم دستمزد تمدید
کنند.
هوشنگ نصیرزاده در دفاع از این حکم در یک برنامه تلویزیونی گفت که قرارداد یکساله برای فوتبال سم است. او اضافه کرد که درصد افزایش قرارداد با توجه به تورم سالانه در نظر گرفته شده است.
نظر مدیرعامل تراکتور درباره مشکلات قرارداد یکساله قابل دفاع است. تغییرات کمتر در جمع بازیکنان به معنی ثبات بیشتر و بالا رفتن کیفیت تیم‌هاست. در فوتبال اروپا هم خبری از قرارداد یکساله نیست، چرا که باشگاه‌ها و مربیان پروژه‌های بلندمدتی تعریف می‌کنند، مگر اینکه بازیکن در آخرین سال‌های فوتبالش باشد.
چاره رفع این مشکل اما تصویب این قانون عجیب نیست. باشگاه‌ها می‌توانند از روز اول با قرارداد یکساله موافقت نکنند و قرارداد دو ساله ببندند، ولی این قانون جدید تعهد یکطرفه‌ای را برای بازیکن بوجود می‌آورد و این غیرمنصفانه است. اگر بازیکن فصل موفقی داشته باشد باشگاه او را مجبور می‌کند که یک فصل دیگر ادامه بدهد، ولی اگر نتواند با خواسته‌های مربی هماهنگ شود باشگاه بعد از یک سال می‌تواند قید او را بزند.
ایراد دوم این قانون فرمولی است که برای افزایش دستمزد بازیکن در نظر گرفته شده. بازیکن فوتبال لبنیات یا کالا نیست که بتوان قیمت جدیدش را فرمولیزه کرد و ضریبی از قیمت سال قبل
دانست.
مهم‌ترین عاملی که قیمت یک بازیکن را تعیین می‌کند کیفیت اوست. مثلاً هافبک یا مهاجمی که آمار گل یا پاس گل بالایی داشته باشد قیمتش در بازار ممکن است چندبرابر شود. در چنین مواردی دیده شده باشگاه‌ها با بازیکنی که قرارداد دارد حتی در میانه فصل قرارداد جدید و بلندمدتی با دستمزد بالاتر پیشنهاد می‌کنند تا تضمین‌ها برای نگه داشتن او بالاتر برود. از طرف دیگر بازیکنی که کیفیتش پایین بیاید و کمتر از انتظار باشد، قیمتش افت می‌کند و قرارداد بعدی او قطعاً باید پایین‌تر باشد. سؤال از حامیان این قانون این است که آیا باشگاه حاضر است با چنین بازیکنی هم قرارداد جدیدی با افزایش 25 درصدی ثبت کند؟ استفاده از فرمول تعیین قیمت کالا برای بازیکنان فوتبال که عملکردشان در نوسان است و با توجه به شرایط محیطی بالا و پایین زیادی دارند، منطقی نیست و محکوم به شکست است.