استقلال پیش از آنکه یک تیم بابرنامه‌تر برای دربی ۱۰۱ نیاز داشته باشد به یک سرمربی نیازمند بود که بتواند آرامش روانی را در تیمش حاکم کند تا بازیکنان با استرس وارد کارزار دربی نشوند. سرمربی استقلال اما به جای آنکه تیمش را مهیای این بازی دشوار کند، در فکر برتری در جنگ‌های روانی بود تا شاید با این حربه به اهداف خود برسد. تحریک هواداران استقلال برای تاختن به بیرانوند، غلط‌ترین تاکتیک ممکن بود و بیش از آنکه کمکی برای استقلال باشد برای این تیم حاشیه ساخت. در جریان بازی معترضان به بیرانوند برای عمل به فرمان ساپینتو بارها به سوی زمین بطری و اشیا پرتاب کردند که این موضوع وقت بسیاری از بازی گرفت و باعث شد خود بازیکنان برای آرام کردن هواداران اقدام کنند. بی‌شک اگر ساپینتو قدری حرفه‌ای‌تر عمل می‌کرد، هرگز فضای بازی به سمت تنش کشیده نمی‌شد و بازیکنان با ذهنی متمرکز روی بازی و مسائل فنی گام به این بازی می‌گذاشتند.
