داستان سرکشی سرمربی تیم ملی به ورزشگاه‌ها
قلعه‌نویی خلاف جهت کی‌روش
امیر قلعه‌نویی پس از برگزاری دیدارهای نوروزی تیم ملی حالا به دنبال فراهم کردن شرایطی است تا اشراف خود از بازیکنان داخلی را افزایش بدهد و از همان ابتدای کار هم تأکید داشت باید انگیزه نفراتی که در داخل کشور بازی می‌کنند را افزایش داد چون لژیونرها به حد کافی شناخته شده هستند و بازی‌های‌شان زیر ذره‌بین قرار دارد ولی در داخل لیگ خودمان مهره‌هایی پیدا می‌شوند که اگر بهای لازم به آنها داده شود، قطعاً می‌توانند برای جام ملت‌های آسیا و حتی سال‌های پس از برگزاری قطر ۲۰۲۳ کمک حال تیم ملی شوند. امیر به خوبی می‌داند این تیم نیازمند جوانگرایی است و برای پایین آوردن معدل سنی تیمی که قرار است به جام ملت‌های قطر برود، باید نگاه اصلی خود را معطوف به بازار داخلی بکند، روی همین اصل از اواخر تعطیلات نوروزی مرتب همراه با دستیارانش در ورزشگاه‌های مختلف کشور حاضر می‌شود و مسابقات را از نزدیک زیر نظر می‌گیرد. قاعده‌ای که مربیان تیم ملی در سالیان گذشته شرایطی متفاوت و گاهی اوقات کاملاً متضاد با یکدیگر پیرامون اجرا کردن یا نکردن آن داشته‌اند و همواره این مسأله به طور جدی مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گرفت.
ماجراهای مربیان رنگی
در دهه ۷۰ سرمربیان تیم ملی ترجیح می‌دادند مسابقات باشگاهی را خیلی زیاد در ورزشگاه‌ها تماشا نکنند. در آن مقطع اغلب ملی‌پوشان کشورمان از سه تیم استقلال، پرسپولیس و پاس انتخاب می‌شدند و سایر باشگاه‌ها نمایندگانی به مراتب کمتر در جمع ملی‌پوشان داشتند. تکلیف لژیونرها هم کاملاً مشخص بود، به همین خاطر سرمربیان تیم ملی که اغلب آنها هم به واسطه سابقه قبلی خود متعلق به مکتب استقلال یا پرسپولیس بودند، ترجیح می‌دادند برای جلوگیری از بروز اختلافات، در داخل ورزشگاه دیدار‌ها را از طریق تلویزیون تماشا کنند.
سنت‌شکنی با بلاژویچ
این ماجرا با روی کار آمدن میروسلاو بلاژویچ در تیم ملی فوتبال کشورمان به نوعی شکل دیگری به خود گرفت. سرمربی فقید کروات برای دیدن رقابت‌های باشگاهی، علاوه بر حاضر شدن در ورزشگاه آزادی به شهرستان‌ها هم سفر می‌کرد و همین مسأله انگیزه بازیکنان را افزایش داد. دقیقاً به خاطر نگاه متفاوت بلاژویچ بود که بازیکنان شاغل در تیم‌های شهرستانی حضوری به مراتب پررنگ‌تر از گذشته در تیم ملی پیدا کردند و بعضی از آنها واقعاً توانستند مدارج ترقی را به سرعت طی کنند. رحمان رضایی، ابراهیم میرزاپور و حتی همین یحیی گل‌محمدی که در آن مقطع بازیکن تیم فولاد خوزستان بود با اعتماد بلاژویچ به بازیکنان فیکس تیم ملی تبدیل شدند. البته پس از جدایی این مربی و روی کار آمدن برانکو ایوانکوویچ، قضیه حضور سرمربی تیم ملی در ورزشگاه‌ها هنگام برگزاری رقابت‌های لیگ برتر به مراتب کمرنگ‌تر از قبل شد و حتی گاهی اوقات شاهد بودیم برانکو هنگام برگزاری دربی تهران نیز در ایران حضور نداشت و ترجیح می‌داد فیلم آن مسابقه را تماشا کند! به طور کلی برانکو اعتقاد چندانی نسبت به اینکه ملی‌پوشان استقلال و پرسپولیس حتماً فیکس باشند، نداشت و این مسأله در جام جهانی ۲۰۰۶ به وضوح دیده شد.
آب پاکی کی‌روش روی دست لیگ
داستان حضور سرمربیان تیم ملی در ورزشگاه‌ها هنگام برگزاری رقابت‌های لیگ برتر تا زمان روی کار آمدن کارلوس کی‌روش فراز و نشیب‌های زیادی داشت اما از وقتی این مربی سرشناس هدایت ایران را برعهده گرفت، قضیه کاملاً عوض شد. او حضورش در استادیوم‌ها هنگام انجام دیدارهای لیگ برتر را از همان ماه‌های اول سرمربیگری خود کاهش داد و کم کم به حداقل رساند. البته کی‌روش لیگ را نگاه می‌کرد و فیلم تمام مسابقات هفته‌های لیگ برتر را از طریق برنامه‌های ویژه کامپیوتری آنالیز کرده یا ماحصل کار آنالیزور‌های خود را به دقت زیر نظر می‌گرفت ولی تمایلی به اینکه حضور پررنگ در استادیوم‌ها داشته باشد از خود نشان نمی‌داد. کی‌روش همواره در پاسخ به منتقدان خود که او را بابت غیبت در استادیوم‌های لیگ برتر مورد نقد قرار می‌دادند به این مسأله اشاره می‌کرد که سرمربی تیم ملی باید مسابقات لیگ را زیر نظر بگیرد اما محل زیر نظر گرفتن این رویداد اهمیت چندانی ندارد. البته عملکرد کی‌روش در این عرصه حداقل در دوره اول سرمربیگری‌اش کاملاً قابل دفاع بود چون بازیکنانی همچون علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، امیرحسین صادقی، وحید امیری، وریا غفوری، مهدی ترابی، سعید عزت‌اللهی، امید ابراهیمی، هاشم بیگ‌زاده، مجید حسینی، روزبه چشمی و تعداد دیگری از ملی‌پوشان کشورمان توسط کی‌روش از داخل رقابت‌های لیگ برتر صید شدند.
روش متفاوت امیر
حالا به نظر می‌رسد امیر قلعه‌نویی برخلاف کارلوس کی‌روش می‌خواهد از شیوه بازدید میدانی برای انتخاب مردان داخلی مورد نظر خود استفاده کند. البته قطعاً قلعه‌نویی هم گروه آنالیز دارد اما تصمیم گرفته علاوه بر عملکرد آنها، خودش هم در ورزشگاه‌ها حاضر شود. کاری که دراگان اسکوچیچ هم انجام می‌داد ولی با این تفاوت که در دوران اسکوچیچ همه قبل از اعلام اسامی تیم ملی، با توجه به تفکرات او می‌توانستند حداقل ۸۰ درصد از نفرات دعوت شده را پیش‌بینی کنند اما ماه‌های آینده نشان خواهد داد که امیر نگاهش از بابت انتخاب ملی‌پوشان را به چه صورت جلو خواهد برد. او بابت حضور در ورزشگاه‌ها مسیری کاملاً متفاوت از کی‌روش را در پیش گرفته است و باید ببینیم از نظر انتخاب ملی‌پوشان نیز متفاوت از اسکوچیچ عمل می‌کند یا خیر؟