عملیات حمله اعتراض‌آمیز بازیکنان و کادر فنی تیم‌ها به سمت داور که در واقع می‌توان فاجعه فوتبال امروزی نامید، یکی از سوژه‌های اصلی رسانه‌ها است. این فرآیند جدید که چندین سال است حسابی در فوتبال کشورمان جا افتاده باید مورد کارشناسی قرار بگیرد تا بلکه با دیدن عکس‌العمل‌های ناشایستی که بازیکنان انجام می‌دهند، آنها پشیمان شوند. سال به سال این رفتارها تکرار می‌شود، تقویت می‌شود، حتی انتقادهای تندی هم از سوی کارشناسان فوتبال علیه این ناهنجاری فوتبال ارائه می‌شود ولی هیچ فایده‌ای ندارد. این رفتار فوتبالی همچنان به قوت خود باقی مانده است.

حسین عسگری رئیس دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال در خصوص این ناهنجاری می‌گوید: «این رفتار غیر فوتبالی در سال‌های گذشته هم بوده اما در فصل جاری از کم‌کاری دو گروه، داوران و تشکیلات کمیته انضباطی شدت یافته است. داوران از جانب کمیته حمایت نمی‌شوند، همین عامل هم باعث می‌شود که داور دیگر قاطعیت لازم را نداشته باشد و با ترس و واهمه به بازیکن خاطی کارت بدهد.» رئیس سابق دپارتمان داوری در مورد گروه دوم، تشکیلات کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، که در جریمه بازیکنان خاطی سهل‌انگاری می‌کنند، می‌گوید: «کمیته انضباطی فدراسیون در امر جریمه بازیکنان و کادر فنی تیم‌هایی که دائم به داوران معترض می‌شوند ضعیف عمل می‌کند. برخی بازیکنان و حتی مربیان بعد از اتمام بازی داور مسابقه را عامل باخت تیم‌شان می‌دانند و کمیته انضباطی فدراسیون هم نسبت به این موضوع و اتهام به داور برخورد نمی‌کند. مسأله جالبتر این است که در پایان مسابقه زمانی که رسانه‌ها با مربیان یا بازیکنان مؤثر مصاحبه می‌کنند مربیانی که بازی را واگذار کرده‌اند می‌گویند کاری به قضاوت داور نداریم ولی بازیکن حریف که خطا مرتکب شد بایستی کارت قرمز می‌گرفت یا اینکه گلی که تیم حریف زده کاملاً آفساید بوده. کمیته انضباطی باید مربیان و بازیکنانی که چنین حرف‌هایی می‌زنند را به سختی جریمه کند.»