فاوره: به اندازه کافی موقعیت داشتیم
بوروسیا دورتموند در حالی در نخستین بازی‌اش در فصل جدید لیگ قهرمانان اروپا مقابل میهمانش بارسلونا به تساوی بدون گل بسنده کرد که نسبت به حریف اسپانیایی‌اش عملکرد بهتری داشت و یک پنالتی را هم در نیمه دوم به هدر داد. مردان لوسین فاوره در شبی که بارسلونا یکی از بدترین بازی‌های فصلش را ارائه می‌کرد، فرصت ایده‌آلی برای کسب پیروزی داشتند که قدر آن را ندانستند. فاوره در پایان بازی گفت: «ما در نیمه دوم عملکرد بسیار خوبی ارائه کردیم که در آن کلی مالکیت توپ داشتیم و با خونسردی بیشتری بازی می‌کردیم. عملکردمان خیلی خوب بود. به اندازه کافی موقعیت داشتیم، بیشتر و از جلوتر پرس می‌کردیم و در دفاع هم همه بازیکنان‌مان شرکت داشتند. عملکرد نیمه دوم تیم‌مان واقعاً نکات مثبت فراوانی داشت.» فاوره افزود: «با وجود موقعیت‌های فراوانی که داشتیم، نتیجه بدون گل تمام شد اما به نظر من باز هم نتیجه مثبتی گرفتیم. ما می‌خواهیم از گروه‌مان صعود کنیم اما می‌دانیم که در گروه بسیار خوبی قرار داریم. در کل فکر می‌کنم که هواداران از تماشای یک بازی مفرح لذت بردند. از الان اما ما باید لیگ قهرمانان را فراموش کنیم و برای بازی هفته آینده‌مان در لیگ آماده شویم.»

گولیت، مجری مراسم بهترین‌های فیفا
بنا بر اعلام فیفا، مراسم انتخاب بهترین‌های فوتبال جهان یا همان
«THE BEST» که هفته آینده در شهر میلان برگزار خواهد شد، توسط رود گولیت، ستاره سابق فوتبال هلند اداره می‌شود. ستاره سابق میلان و تیم ملی هلند تجربه بالایی در اداره مراسم بزرگ ورزشی دارد و در مراسم بهترین‌های فیفا در سال 2019 در شهر میلان در کنار ایلاریا دی آمیکو مجری مراسم خواهد بود. فیفا در بیانیه‌ای اعلام کرد: ایلاریا دی آمیکو، سرشناس‌ترین چهره رسانه‌ای ورزشی در ایتالیا که 15 سال است برنامه‌های فوتبالی اسکای ایتالیا را اجرا می‌کند، در مراسم بهترین‌های فیفا مجری اول خواهد بود و رود گولیت ستاره سابق هلندی میلان در سالن تاریخی اسکالای میلانو در تاریخ 23 سپتامبر او را کمک می‌کند.

 

نخستین بازی اینتر در مرحله گروهی لیگ قهرمانان، با تساوی خانگی یک بر یک به پایان رسید آن هم در حالی که میزبان ایتالیایی تا آخرین دقایق از اسلاویا پراگ، نماینده جمهوری چک عقب بود.
آنتونیو کونته سرمربی نراتزوری که نخستین بازی‌اش را به همراه این تیم در لیگ قهرمانان اروپا تجربه می‌کرد، پس از بازی مسئولیت عملکرد ناامیدکننده‌ شاگردانش را به گردن گرفت.
با توجه به حضور اینتر در گروهی که تیم‌های بارسلونا و بوروسیا دورتموند هم در آن حضور دارند، بازی خانگی مردان کونته، عملاً آسان‌ترین بازی آنها در این مرحله بود که به زحمت از آن یک امتیاز گرفتند.
او پس از این بازی به شبکه اسکای اسپورت ایتالیا گفت: «اسلاویا پراگ قطعاً در حد و اندازه‌های این رقابت‌ها بازی کرد، هجومی بود و با انسجام نشان داد. ما برای کسب نتیجه به اندازه کافی خوب کار نکردیم و نتوانستیم راهی برای غلبه بر مشکلات موجود پیدا کنیم. در سایر بازی‌ها، ما اخیراً مقابل تیم‌هایی بازی کرده‌ایم که عقب می‌کشیدند و منتظر حملات ما بودند در حالی که اسلاویا پراگ کاملاً برعکس بود و هجومی بازی می‌کردند. ما به دردسر افتادیم و راستش را بخواهید من از عملکردمان راضی نیستم. خودم نخستین نفری هستم که مسئولیت این نتیجه را به عهده می‌گیرم، چون مشخصاً من با انتخاب‌ بازیکنانم برای ترکیب اصلی، آن تأثیری که می‌خواستم بر بازی تیم بگذارم را نگذاشتم. ما می‌توانستیم به مراتب بهتر از اینها بازی کنیم. این آن فوتبالی نیست که ما برای ارائه‌اش در مسابقات، تمرین می‌کنیم. باید از نظر شخصیتی هم ارتقا پیدا کنیم اما زمانی که من از پروسه پیشرفت در تیمم حرف می‌زنم، این پروسه شامل کسب تجربه در بازی‌هایی مانند بازی امشب هم می‌شود چون من می‌دانم که شرایط چنین بازی‌هایی چگونه است.»
کونته افزود: «اسلاویا پراگ از نظر انسجام، انگیزه، سرعت بازی و ... از ما بهتر بود. ما واقعاً هیچ چیزی برای پیاده کردن برنامه‌های تاکتیکی‌مان انجام ندادیم، البته به نظر می‌رسد که شما فکر می‌کنید با ورود من به اینتر، یکشبه و با یک حرکت قرار است جوجه اردک‌های زشت را به قوهایی زیبا تبدیل کنیم. هنوز کلی کار هست که باید انجام دهم و ما باید در خیلی جهات پیشرفت کنیم اما این فوتبالی که من امشب از تیمم دیدم فوتبال همیشگی اینتر نبود.»

مارک آگدن


در ظاهر امر، بارسلونا خوش‌شانس بود که توانست با یک امتیاز و تساوی بدون گلش مقابل بوروسیا دورتموند از ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک خارج شود و در اولین بازی‌اش در فصل جدید لیگ قهرمانان اروپا در گروه F بازنده به خانه برنگردد. اول از همه اینکه، تیم ارنستو والورده به همان سرنوشتی دچار نشد که مدافع عنوان قهرمانی رقابت‌ها، لیورپول قهرمان فصل گذشته لیگ اروپا یا چلسی به آن گرفتار شدند و اولین بازی‌هایشان را در این فصل از رقابت‌ها باختند. علاوه بر این بارسلونا با دوام آوردن در این مسابقه، نشان داد که از باخت 4 بر صفر نیمه نهایی فصل گذشته‌اش در خانه لیورپول درس گرفته است.
این موضوع مخصوصاً‌ً در نیمه دوم بازی مشهود بود زمانی که مردان لوسین فاوره کمر به سلاخی کاتالان‌ها بسته بودند اما میهمان اسپانیایی در نهایت با کلین‌شیت و کسب یک امتیاز بازی را به پایان رساند، یک امتیازی که بیش از هر شخص دیگری باید آن را مدیون دروازه‌بانش مارک آندره تراشتگن بداند که پنالتی مارکو رویس را مهار کرد.
با این حال این بارسلونا تیمی است که تحت فشاری باورنکردنی برای جبران دو حذف شرم‌آورش از لیگ قهرمانان اروپا طی دو فصل اخیر قرار دارد که اولی در یک‌چهارم نهایی دو فصل پیش مقابل رم بود و دومی فصل گذشته در نیمه نهایی مقابل لیورپول. نتیجه‌ای که بارسا در آلمان کسب کرد اگرچه با توجه به عملکردش شاید چندان بد به نظر نرسد اما بار دیگر اعتبار و قدرتش را برای کسب عنوان قهرمانی در این فصل زیر سؤال برد. بارسلونا اگرچه از یک بازی خارج از خانه مساوی گرفت اما نباید فراموش کرد که این تیم از 8 بازی اخیر خارج از خانه‌اش در لیگ قهرمانان اروپا تنها یکی را برده است که آن یکی در مرحله یک‌چهارم نهایی فصل گذشته مقابل منچستریونایتد بود و این بار هم بسیار بعید به نظر می‌رسید که بتواند چنین کاری را تکرار کند.
ارنستو والورده سرمربی کاتالان‌ها پس از بازی به خبرنگاران گفت: «ما مجبور شدیم زیر فشار سنگینی قرار بگیریم بخصوص بعد از استراحت بین دو نیمه چون از آن به بعد بود که کنترل‌مان بر بازی را از دست دادیم و حریف بسیار خطرناک بود. باید قدردان مارک آندره تراشتگن باشیم که با واکنش‌های خارق‌العاده‌اش ما را در بازی نگه داشت. می‌دانیم که عملکرد‌مان در بازی‌های خارج از خانه جالب نیست و در این زمینه باید پیشرفت کنیم.»
با حضور لیونل مسی روی نیمکت به دلیل عدم آمادگی کافی برای بازی در ترکیب اصلی، یک بار دیگر ثابت شد که نبود این ستاره آرژانتینی تا چه حد می‌تواند بر عملکرد بارسلونا تأثیر بگذارد. معمولاً زمانی که بارسلونا در مقاطع مهم فصل به مسی نیاز دارد، او بازی‌های زیادی را از دست نمی‌دهد اما نیمه اول بازی بارسلونا - دورتموند گوشه‌ای از آینده‌ای که بدون مسی در انتظار بارسلونا خواهد بود را به تصویر کشاند، زمانی که بارسا دیگر نتواند به جادوی ستاره آرژانتینی‌اش دل ببندد اما حتی زمانی که مسی آماده و با تمام قدرت بازی کند، همانطور که در باخت‌های دو فصل گذشته بارسا مقابل رم و لیورپول بود، تیمش ضعف‌هایی دارد که وقتی در معرض خطر قرار می‌گیرد آشکار می‌شود و این اتفاقی بود که در بازی سه‌شنبه شب بخصوص در نیمه دوم واضح بود. تیم میزبان 14 موقعیت مسلم گلزنی ایجاد کرد که تنها یکی از آنها پنالتی از دست رفته رویس بود و دیگری شوت یولیان برانت که تیر افقی دروازه کاتالان‌ها را در دقایق پایانی بازی لرزاند. با این حال به لطف نمایش‌های خیرکننده تراشگن، بارسلونا توانست بدون قبول شکست سنگین به خانه برگردد پس احمقانه است که نتیجه را بازتاب دقیق و خوب از آنچه در بازی گذشت، بدانیم. بارسلونا با چاشنی شانس امتیاز گرفت که البته هر تیم تاپ و طراز اولی هم به این فاکتور نیاز دارد اما زمانی که والورده فیلم بازی را بازبینی کند، خواهد فهمید که تیمش کلی مشکل دارد که باید حل شود وگرنه او باز هم در کسب اولین قهرمانی اروپایی تیمش از سال 2015 ناکام خواهد ماند.
در خط حمله، مسی همیشه یک تهدید خواهد بود اما لوییس سوارس 32 ساله به نسبت قبل سنگین‌تر و آهسته‌تر از دوران اوجش به نظر می‌رسد و یک نیروی رو به زوال در لیگ قهرمانان محسوب می‌شود. آنسو فاتی 16 ساله پدیده این فصل بارسلونا است اما او هم نیاز به زمان دارد تا درک کند که در این سطح از رقابت‌ها چگونه باید بازی کند. در همین حال ما هنوز منتظریم که از عثمان دمبله چیزهایی در حد رقم خریدش ببینیم. در مورد آنتوان گریزمانی که امسال در ازای 120 میلیون یورو به نوکمپ رفت هم باید گفت که او در خط حمله تیمش مقابل دورتموند کار خاصی انجام نداد و فقط گذر زمان خواهد گفت که او چگونه می‌خواهد بازی کند وقتی که مسی به ترکیب اصلی بارسلونا برگردد.
خط میانی هم برای والورده مسأله دیگری است. آرتور در عرض پاس‌های خوبی می‌دهد اما در نفوذ‌ها کم‌کار است در حالی که زوج میانی سرخیو بوسکتس و فرنکی دیونگ هم هنوز با یکدیگر هماهنگ نشده‌اند. مقابل دورتموند، بارسلونا از میانه میدان آنطور که باید و شاید تغذیه نمی‌شد و انرژی ناکافی محوطه به محوطه و مشهود بود. همین عوامل بود که به نماینده آلمان اجازه داد در نیمه دوم بارسلونا را زمین‌گیر کند.
با تمام اینها بزرگترین مشکل بارسلونا خط دفاعی این تیم بود، جایی که جرارد پیکه با افت سرعت و حرکاتش کم‌کم دارد به گزینه محبوب مهاجمان حریف برای دریبل‌زنی و دوئل‌های نفر به نفر در فرار‌های عمقی تبدیل می‌شود. در دو مورد، کم تحرک بودن مدافع میانی 32 ساله بارسلونا، او را روی محوطه جریمه بارسلونا در موقعیت خطرناکی قرار داد. دفعه اول زمانی بود که او در نیمه اول در کورس با رویس جا ماند و دفعه دوم خطایی بود که مجبور شد روی اشرف حکیمی انجام دهد و با آن یک ضربه ایستگاهی به حریف تقدیم کرد که میزبان آن را هدر داد. کلمن لنگله هم مدافع محکمی است اما به درد بازی در مرکز خط دفاعی نمی‌خورد و آن امنیتی که پیکه در سال‌های اوجش در این منطقه به بارسلونا می‌داد را ارائه نمی‌کند. او و پیکه بارها و بارها در حملات دورتموند جا ماندند، همانطور که در باخت فصل گذشته‌شان مقابل لیورپول جا می‌ماندند.
با تمام اینها مسلماً قضاوت درباره شانس قهرمانی بارسلونا در این فصل بعد از دیدن تنها یک بازی از این تیم اشتباه است اما در اینکه این تیم مشکلاتی دارد که باید حل شود، شکی نیست. بارسلونا قطعاً نمی‌تواند انتظار داشته باشد که با ادامه خوش‌شانسی ماه مه ‌سال آینده به استانبول برود تا فینال را برگزار کند.
منبع: ESPN

 

ملیسا ردی


لیورپول شاید باخت دو بر صفر مقابل ناپولی در لیگ قهرمانان را به فال نیک بگیرد. هر چه باشد، آنها سال پیش هم بدترین نمایش خود را مقابل ناپولی داشتند و یک بر صفر در سان‌پائولو باختند، ولی در نهایت بهترین تیم اروپا شدند.
مانند فصل 19-2018، این بار هم سفر به جنوب ایتالیا اولین بازی خارج از خانه لیورپول در اروپا بود. آنها با همان رقیب و در همان ورزشگاه بازی کردند، ولی نمایش لیورپول کاملاً متفاوت با بازی منفعل و ضعیف این تیم در بازی 349 روز پیش بود. آنها دوباره باختند، ولی کارلو آنچلوتی پذیرفت که تیم میهمان تقریباً کنترل کامل بازی را در دست داشت.
مربی ناپولی گفت که دو گل تیمش در شرایط عجیبی به ثمر رسید.
 دریس مرتنس اولین گل را در دقیقه 82 روی یک پنالتی جنجالی به ثمر رساند. فلیکس بریش، داور بازی به این نتیجه رسیده بود که اندی رابرتسون روی خوسه کایخون در محوطه جریمه خطا کرده است. بازبینی صحنه نشان می‌داد که کایخون شیرجه زده و یورگن کلوپ هم گفت که این صحنه بازی را عوض کرده است اما VAR هم این تصمیم داور را تأیید کرد. کلوپ گفت: «زمانی که بازیکن پیش از آنکه تماسی داشته باشد بپرد، این نمی‌تواند پنالتی باشد.»
گل دوم هم روی پاس اشتباه ویرجیل فان‌دایک به ثمر رسید، پاسی که از او انتظار نمی‌رفت. فرناندو یورنته توپ را گرفت و فاصله را در وقت‌های تلف‌شده دو برابر کرد.
لیورپول در بازگشت به مرسی‌ساید به این فکر خواهد کرد که چطور پس از سلطه بر جریان بازی، نتوانست پیروز میدان شود و با شکست به خانه برمی‌گردد. البته فرصت‌های اصلی بازی بیشتر متعلق به ناپولی بود اما مردان کلوپ هم در هنگامی که حمله می‌کردند موقعیت‌های زیادی را هدر می‌دادند. سه مهاجم این تیم یعنی محمد صلاح، سادیو مانه و روبرتو فیرمینو، انگار به دردسر افتاده بودند و نمی‌توانستند بدرخشند.
جوردن هندرسون، کاپیتان تیم پس از بازی گفت: «حس می‌کنم ما بازی خوبی انجام دادیم اما آن قسمت آخر بازی‌مان را کم داشتیم و نمی‌توانستیم کار خوب خود را به پایان برسانیم. ناپولی در خانه تیم خوبی است و می‌تواند فرصت‌های خوبی ایجاد کند. شما باید مقابل آنها برای دفاع آماده باشید که به نظرم ما آمادگی لازم را داشتیم.
ما در میانه میدان توپ‌های خوبی را گرفتیم و ضدحملاتمان واقعاً عالی بود اما مسأله این بود که آن قدرت تمام‌کنندگی را نداشتیم و البته روی گل‌های حریف هم اشتباه کردیم. ما باید در این زمینه‌ها بهتر کار کنیم. در کل ما می‌توانیم بهتر شویم. ما مسئولیت این شکست را می‌پذیریم، به پیش می‌رویم و تلاش می‌کنیم که به شکلی مناسب واکنش نشان دهیم.»
کلوپ هم با هافبک تیمش موافق بود: «به نظرم در بسیاری از لحظات بازی را کنترل کردیم. ما قطع توپ‌های بسیاری داشتیم و می‌توانستیم توپ را از حریف پس بگیریم و ضدحمله داشته باشیم.
هر دو تیم احترام بسیاری برای هم قائل بودند. هر دو تیم بسیار فشرده بازی کردند و عالی دفاع کردند. راستش را بگویم، باید مقابل یک تیم قوی اینطور بازی کرد. اوضاع در نیمه دوم کمی آشفته شد اما سپس دوباره بازی را کنترل کردیم، ولی گل خوردیم. ما وقتی گل خوردیم می‌خواستیم دست‌کم یک امتیاز بگیریم اما این اتفاق نیفتاد. به نظرم تصاویر را کامل دیدید که چه شد. مشخص بود که آن صحنه پنالتی نیست. من چه چیزی می‌توانم درباره‌اش بگویم؟ آن رویداد بی‌تردید سرنوشت بازی را عوض کرد اما حالا دیگر کاری از دستمان برنمی‌آید.»
لیورپول نکات مثبت زیادی در این بازی داشت و بیش از همه عملکرد عالی فابینیو به چشم آمد. او شایسته آن است که در موزه به عنوان اثر هنری خط میانی به نمایش گذاشته شود. هوش بالا و مداخله‌های به‌موقع او باعث می‌شد حملات ناپولی پیش از آنکه خطرساز شوند قطع شوند و او بلافاصله دفاع را به حمله تبدیل می‌کرد.
هیچ‌کس بیش از این بازیکن 25 ساله توپ را پس نگرفت، تکل نزد و پاس نداد اما رقیب فابینیو در راه عنوان بهترین بازیکن میدان آدریان، دروازه‌بان لیورپول بود. او بهترین نمایش خود را برای لیورپول داشت، هرچند که به عنوان جانشین آلیسون بکر در دروازه قرار گرفته بود. او در یک صحنه دو واکنش پیاپی داشت تا نگذارد فابیان روییس در اوایل مسابقه گل بزند و سپس با دست راستش واکنشی قدرتمند داشت و نگذاشت مرتنس در تیر دورتر توپ را به گل تبدیل کند. او دروازه‌بانی در بالاترین سطح را به نمایش گذاشت اما در هر حال در مسابقه‌ای که به قول کلوپ تحلیلش عجیب است، دو بار دروازه‌اش باز شد.
اما مهم این است که سخت‌ترین آزمون لیورپول در گروه E حالا تمام شد. ناپولی تیمی قوی‌تر از پارسال است. آنها در سال گذشته هم دو بار با پاری‌سن‌ژرمن مساوی کردند. در گروهی که خنک و سالزبورگ قرار دارند، ناپولی و لیورپول به عنوان بخت‌های مسلم صعود به شمار می‌روند، به‌ویژه پس از نتایج هفته اول.
لیورپول حالا در چهار بازی اخیر خارج از خانه خود در مرحله گروهی لیگ قهرمانان شکست خورده است اما دفاع این تیم از عنوان قهرمانی کمرنگ نشده است. این باخت باعث می‌شود شوق آنها برای حل مشکلات بیشتر شود، اتفاقی که در سال گذشته هم روی داد.
چلسی که آنها هم در مقابل والنسیا شکست یک بر صفر را تجربه کردند، یکشنبه انتظار لیورپول را در استمفورد بریج می‌کشند. برای لیورپول حیاتی است که این شکست را جبران کند و روند عالی‌اش در لیگ برتر را ادامه دهد و فاصله پنج‌امتیازی با منچستر سیتی را حفظ کند.
منبع: ESPN


 

پنجشنبه 28 شهریور
لیگ اروپا
مرحله گروهی(منتخب)
گروه A
قره باغ     سویا 21:25
گروه C
ختافه     ترابزون اسپور 21:25
گروه D
پی‌اس‌وی آیندهوون     اسپورتینگ لیسبون 21:25
گروه E
کلوژ     لاتزیو 21:25
رن     سلتیک 21:25
گروه F
آینتراخت فرانکفورت     آرسنال 21:25
گروه H
اسپانیول     فرانس واروژ 23:30
گروه I
ولفسبورگ     الکساندریا 23:30
خنت     سنت‌اتین 23:30
گروه J
مونشن گلادباخ     ولفسبورگر 23:30
رم     باشاک شهیر 23:30
گروه K
ولورهمپتون     براگا 23:30
گروه L
منچستریونایتد     آستانا 23:30
 
 جمعه 29 شهریور
لیگ برتر
ساوتهمپتون     بورنموث 23:30
 
لالیگا
اوساسونا     رئال بتیس 23:30
 
سری A
کالیاری     جنوا 23:15
 
بوندس‌لیگا
شالکه     ماینتس 23:00
 
لوشامپیونا
استراسبورگ     نانت 23:15

 

کریستیانو رونالدو:
رونالدو بودن حوصله‌سربر است!
من بازیکن شماره یک تاریخ هستم


کریستیانو رونالدو گفته که شهرت باعث شده زندگی برایش ملالت‌بار باشد. او گفته می‌خواهد دوباره آزاد باشد.
این بازیکن 34ساله یکی از مشهورترین افراد کره زمین است. او در بیشتر دوران فوتبال خود به‌عنوان یکی از بهترین فوتبالیست‌های دنیا مطرح بوده است. او با منچستر یونایتد، رئال مادرید و یوونتوس فاتح لیگ‌های انگلیس، اسپانیا و ایتالیا شده است و با پرتغال هم جام ملت‌های اروپا و لیگ ملت‌های اروپا را فتح کرده، و همچنین پنج توپ طلا در کارنامه دارد.
او همچنین در شبکه‌های اجتماعی یکی از محبوب‌ترین افراد است اما تحمل شهرتی که از این موفقیت به دست می‌آید برای این مهاجم طاقت‌فرسا است. او حتی نمی‌تواند فرزندانش را به پارک ببرد چون می‌ترسد که هواداران بر سرش بریزند.
رونالدو می‌گوید: «اینکه جای من باشید خسته‌کننده است. البته بخشی از آن فوق‌العاده است. اینکه مشهور باشید، صفحه اول روزنامه‌ها باشید و در تلویزیون نشانتان بدهند اما بعد از 15 سال، بعد از این همه مدت، من نیاز دارم که حریم شخصی خود را داشته باشم.
در ده سال گذشته، حریم شخصی من نابود شده است. من نتوانسته‌ام فرزندانم را به پارک ببرم. اگر بروم، مردم می‌آیند و کودکانم آشفته می‌شوند، جورجینا آشفته می‌شود و خودم هم آشفته می‌شوم. زمانی که بیرون هستید، نمی‌توانید خودتان باشید. این واقعاً حوصله‌سربر است. من می‌خواهم دوباره آزاد باشم.»
رونالدو همچنین گفت که پیش از آن که در سال 2003 به منچستر یونایتد برود، یک قدم تا پیوستن به آرسنال فاصله داشت. این ستاره پرتغالی از اسپورتینگ لیسبون راهی منچستر یونایتد شد. او در اسپورتینگ که تیم محبوب دوران کودکی‌اش بود درخشید و نظر سر الکس فرگوسن را جلب کرد اما فرگوسن تنها فردی نبود که تحت تأثیر او قرار گرفت. آرسن ونگر، مربی توپچی‌ها هم بسیار مشتاق جذب رونالدو از این تیم پرتغالی بود.
این مربی فرانسوی گفته بود که رونالدو بزرگ‌ترین هدف او در بازار نقل و انتقالات بوده است، و او بر این باور بود که این ستاره پرتغالی اگر به آرسنال می‌رفت، تاریخ باشگاه را عوض می‌کرد.
رونالدو پیش‌تر گفته بود که در آستانه پیوستن به چند باشگاه بوده که این انتقالات انجام نشده است. او از آرسنال، والنسیا، بارسلونا و اینتر به‌عنوان مقاصد احتمالی خود در گذشته نام برده بود.
اما حالا مشخص شده که آرسنال احتمالاً بیشتر از همه به خرید او نزدیک شده است. ستاره یوونتوس نزدیک بود به شمال لندن برود. او می‌گوید: «بله، درست است. البته که درست است. خیلی نزدیک بود به آرسنال بروم. یک قدم فاصله داشتم. واقعاً می‌گویم.»
پیرس مورگان، مجری برنامه پیراهن آرسنال با نام رونالدو را به او داد. مورگان طرفدار سرسخت آرسنال است. رونالدو هم قبول کرد که آرسنال را می‌ستاید، هرچند که انتقال او به این باشگاه در نهایت انجام نشد. او گفت: «می‌خواهم عذرخواهی کنم. ببخشید که به آرسنال نپیوستم. این اتفاق نیفتاد اما قدردان کارهایی که آرسنال برای من انجام داد هستم، به‌ویژه آرسن ونگر، هرچند که در فوتبال شما هرگز نمی‌دانید که به چه تیمی خواهید پیوست. فوتبال همین است. اما من آرسنال را دوست دارم چون باشگاهی فوق‌العاده است و تو (مورگان) طرفدار آرسنال هستی و حالا هم که طرفدار یوونتوس هستی!»
رونالدو در سال 2009 از منچستر یونایتد به رئال مادرید پیوست و 15 قهرمانی با این تیم کسب کرد، و در سال 2018 هم راهی یوونتوس شد. او تاکنون پنج توپ طلا کسب کرده اما می‌خواهد این آمار را به هشت توپ طلا برساند و بهترین بازیکن فوتبال مدرن شود.
در حال حاضر، او و لیونل مسی با پنج توپ طلا بهترین آمار را در اختیار دارند و این دو نفر همچنان بر سر این رقابت دارند که کدامشان بهترین بازیکن دنیا در حال حاضر است. رونالدو گفت که بر این باور است که شایسته آن است که تعداد توپ‌های طلایش رکوردشکن شود.
هنگامی که مورگان از او پرسید که دوست دارد پیش از بازنشستگی چه رکوردی را به نام خود ثبت کند، او گفت: «رکورد بیشترین توپ طلا در تاریخ فوتبال. من عاشق این رکورد خواهم بود و به نظرم حقم است. مسی انسان و بازیکنی فوق‌العاده است اما فکر می‌کنم پس از اینکه توپ طلای ششم، هفتم و هشتم را کسب کردم، بالاتر از او خواهم بود.»
رونالدو همچنین گفت که این بازیکن آرژانتینی بهترین رقیبی بوده که او در دوران ورزشی‌اش داشته است، هرچند که او دوست صمیمی‌اش در خارج از میدان نیست: «رابطه من با او به این ترتیب است که او دوست صمیمی من نیست که رفت و آمد داشته باشیم اما ما 15 سال است که صحنه را با هم به اشتراک گذاشته‌ایم. من رابطه خوبی با او دارم و می‌دانم که او من را به پیش می‌راند تا بازیکن بهتری شوم و من هم او را به جلو هل می‌دهم.» مورگان همچنین از رونالدو پرسید که دوست دارد چه میراثی از خود به جا بگذارد. رونالدو هم جواب داد که می‌خواهد یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشد و گفت که بر این باور است که همین حالا هم در صدر فهرست اسطوره‌های فوتبال قرار دارد: «من نمی‌توانم آنچه که مردم دوست دارند را کنترل کنم. برخی این بازیکن را دوست دارند و برخی آن بازیکن را اما من به نظر خودم بازیکن شماره یک تاریخ هستم. من می‌دانم که یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال هستم.»
او سپس به شوخی گفت که می‌خواهد «شماره یک» روی سنگ قبرش نقش ببندد: «شماره هفت نه، شماره یک!»