استقلال در سال‌های اخیر بازیکنان زیادی را از دست داده که بخشی از آنها به دلیل پایان قراداد رفته‌اند، عده‌ای به دلیل بدقولی‌های باشگاه و استفاده از بند جدایی بی‌قید و شرط و بودند برخی دیگر هم که از سوی باشگاه به دیگر باشگاه‌ها انتقال داده شده‌اند. نمونه‌هایش صیادمنش، تیام و نورافکن که باشگاه استقلال با دریافت مبالغی این بازیکنان را آزاد کرد.
در این میان جدایی بازیکنانی که از نظر کیفی شرایط ایده‌آل‌تری در قیاس با دیگر بازیکنان داشته‌اند، دشوار‌تر بوده و از سوی هواداران انتقادهایی را نیز متوجه باشگاه ساخته است. برای مثال می‌توان به ماجرای جباروف اشاره داشت که به دلیل بدقولی‌های باشگاه در نهایت به کشورش بازگشت و با استقلال ادامه نداد. با این حال پیشنهادهای خوب به برخی بازیکنان نیز بوده که مدیران باشگاه را برای صدور مجوز جدایی این بازیکنان ترغیب کرده که به نام‌های آنها اشاره شد.
لیگ نوزدهم چه به پایان برسد، چه نرسد و در همین نقطه متوقف شود انتقال برخی بازیکنان را به دلیل پیشنهادهای خوب خارجی هرگز نباید نادیده گرفت. بازیکنانی که بدون شک بودن‌شان در ترکیب استقلال لیگ بیستم می‌تواند به قوام بیشتر این تیم یاری رساند و حتی کار را برای سرمربی استقلال نیز ساده‌تر کند.
اما هنوز وضعیت لیگ نوزدهم روشن نشده خبر می‌آید که تیمی از لیگ هند به دنبال روزبه چشمی است. شاید لیگ هند از نظر اسم و رسم جایگاه مناسبی نداشته باشد اما همه می‌دانند که در لیگ حرفه‌ای هندوستان دستمزدهای بسیار خوبی به بازیکنان داده می‌شود و حتی بوده‌اند خارجی‌های نامداری که سر از لیگ هند درآورده و حقوق‌های نجومی نیز دریافت کرده‌اند. اقتصاد هند یک اقتصاد پویا است که به برخی باشگاه‌دار‌ها در این کشور اجازه می‌دهد تا همچون اعراب حاشیه خلیج فارس پول به پای بازیکنان نامی بریزند. به همین دلیل هرگز نمی‌توان خبر انتقال چشمی به لیگ هند را نادیده گرفت و از کنار آن عبور کرد. بدون شک اگر تیم اف‌سی گوای هند که از آن به عنوان یک مشتری جدی برای روزبه چشمی یاد می‌شود، مبلغ قابل توجهی به این بازیکن پرداخت کند، او بار سفر به این سرزمین خواهد بست و استقلال را ترک خواهد کرد.
جدایی چشمی را باید به واسطه اختلاف ارزش دلاری نیز انتقالی سودآور برای این بازیکن دانست کما اینکه ابتدای فصل نیز چشمی تلاش بسیاری برای خروج از ایران داشت و تا آستانه عقد قرارداد با یک تیم قطری نیز پیش رفت و حتی صحبت از حضورش در لیگ هلند هم بود.
 مهدی قائدی نیز دیگر بازیکنی خواهد بود که بعد از لیگ نوزدهم استقلال را به احتمال زیاد ترک خواهد کرد. گرچه مهدی با استقلال قرارداد دارد اما از همین حالا تیم‌های هلندی برای جذب این بازیکن دست به کار شده‌اند و بعید نیست که او به دلیل نزدیکی سبک فوتبالش به بازیکنان و تفکرات هلندی راهی لیگ این کشور شود.
هرچند که نباید احتمال حضور او در لیگ قطر را هم نادیده گرفت کما اینکه در گذشته نیز بارها این اتفاق افتاده بود که ستاره‌هایی همچون او با وجود دریافت پیشنهادهای بزرگ از اروپا لیگ‌های حاشیه خلیج فارس را برگزیده بودند تا در همان ابتدای راه لژیونر شدن خود پول قابل توجهی به جیب بزنند.
به هر حال ماجرای انتقال بازیکنان کنونی استقلال پیش از شروع لیگ بیستم ممکن است با انتقال دیاباته جدی‌تر هم شود به این دلیل که مهاجم اهل مالی پیشنهادهایی هم از محل زندگی‌اش در فرانسه دارد و هیچ بعید نیست که او نیز با پرداخت مبلغی از استقلال جدا شده و دیگر در لیگ بیستم دیده نشود. لیگی که اگر با حفظ این نام‌ها همراه باشد و مدیران استقلال بتوانند نزدیک‌ترین بازیکنان خود به در‌های خروجی را حفظ کنند شاید در همان ابتدای راه نمره قبولی دریافت کرده و به پیروز نقل و انتقالاتی تبدیل شوند که همواره برای هواداران این باشگاه به واسطه جدایی برخی ستاره‌ها طعمی تلخ و گس داشته است.

 

علی شوری، پیشکسوت استقلال درباره حضور سعادتمند در استقلال حرف‌هایی دارد: «آقای سعادتمند هم تازه آمدند و جامعه فوتبال هم زیاد ایشان را نمی‌شناسند. در اینکه ایشان استقلالی است شکی نیست اما باید دید او چقدر توانایی دارد. در کشور ما کسی که مدیرعامل می‌شود، باید درآمدزایی کند تا بتواند باشگاه را به موفقیت برساند.» سعادتمند در ادامه گفت: «استقلال به جایی رسیده که مدیرعامل‌های قبلی بدهی روی بدهی گذاشتند. ما چند سال است که قهرمانی نداشتیم و هر مدیرعامل زور خودش را زده است و در نهایت تیم را به بدهکاری بیشتری کشانده است. آقای سعادتمند هم در این شرایط مدیریت استقلال را قبول کرده است. عمده‌ترین دغدغه او در حال حاضر اسپانسر است و اگر این مسائل مالی حل شود، اگر تیم به لحاظ فنی هم دچار مشکل باشد، می‌تواند خود را به موفقیت برساند.» پیشکسوت تیم فوتبال استقلال درباره اینکه بدهی‌های آبی‌پوشان چطور باید پرداخت شود، گفت: «بخشی از این بدهی‌ها را اسپانسر می‌دهد و بخشی دیگر را سیاست مدیرعامل شکل می‌دهد. من به آقای سعادتمند پیشنهاد دادم که ما گروه‌های خارج از استقلال هستیم، می‌توانیم به استقلال کمک کنیم و بخشی از این بار مالی را برداریم. با چند کمپین از طرف سلبریتی‌ها می‌توان این پول را هماهنگ کرد.»





 

علیرضا اکبریان، از داوران فوتبال ایران با حضور در یک برنامه تلویزیونی درباره مردود اعلام شدن گل استقلال در بازی فصل پیش مقابل صنعت نفت صحبت‌هایی مطرح و به اشتباهش اعتراف کرد که مجیدی در صفحه اینستاگرام خود اینگونه جوابش را داد: «شما شانس قهرمانی رو از استقلال گرفتید بعد به جای عذرخواهی از هواداران استقلال با کمال وقاحت می‌گویید مجیدی تمرکز ما رو بهم زد، نه آقای داور به شما مأموریتی که سپرده شده بود خیلی خوب با کمک کمک داور انجام دادید تا تیم دیگر...»

حمیدرضا عرب


به بهانه پرداخت پول دیاباته و میلیچ
به مرگ بگیر به تب راضی کن!


نه فقط احمد سعادتمند که به خاطر پرداخت دستمزد دو بازیکن خارجی استقلال می‌کوشد سروصدای زیادی به پا کند، بلکه دیگر مدیران باشگاه استقلال نیز در سال‌های گذشته همواره در مواجهه با موضوع ساده و بدیهی پرداخت‌ها به بازیکنان همین رویه را داشته‌اند و هر بار که وجهی به حساب بازیکنان خارجی خود ریخته‌اند اینگونه در بوق و کرنا کرده‌اند.
احمد سعادتمند به تازگی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام اقدام به اطلاع‌رسانی درباره پرداخت دستمزد دیاباته و میلیچ ظرف روزهای آتی نزدیک کرده است. بگذریم که اساساً روش انتقال خبر مدیرعامل یک باشگاه از طریق صفحه شخصی خود بابت پرداخت حقوق بازیکنان که ماه‌ها نیز عقب افتاده، غلط است و باید از طریق سایت یا رسانه‌های این باشگاه چنین اخباری منتشر شود اما نحوه اطلاع‌رسانی به شکلی است که انگار استقلال فتح‌الفتوح کرده و دست به کاری محیرالعقول و عجیب زده است.
ادبیات به کار گرفته شده از سوی مدیرعامل باشگاه استقلال در این پست اینستاگرامی تا حدی برخی زیرمجموعه‌ها یا افراد مربوط به باشگاه استقلال را هم مورد هدف قرار داده چرا که نوشته: با وجود اینکه عده‌ای تلاش کردند این بازیکن یا اعضای کادرفنی پول‌شان را دریافت نکنند اما این دو بازیکن خود را حفظ خواهیم کرد.
این عده‌ای که احمد سعادتمند از آنها گله کرده قطعاً نه از دایره هواداران هستند نه رسانه‌ها و نه حتی متولیان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به این دلیل روشن که اساساً این دایره نمی‌توانند دخل و تصرفی در پرداخت‌های مالی باشگاه به زیرمجموعه خود داشته باشند. تنها کسانی می‌توانند به قول سعادتمند در پرداخت پول این بازیکنان نقش ایفا کنند که دستی بر آتش مدیریتی باشگاه داشته باشند و یا جزو اسپانسرهای باشگاه باشند.بنابراین کاملاً روشن است که پرداختن نشدن حقوق خارجی‌های استقلال ناشی از یک ناهنماهنگی یا کم‌کاری داخلی بوده و نه چیز دیگر. و البته مدیرعامل استقلال می‌توانست درباره آنهایی که می‌خواستند پول این دو بازیکن پرداخت نشود، شفاف صحبت کند تا ابهام در این باره از میان برود.
مسأله اصلی اما انتشار چنین پست‌هایی است و شاید اینکه افرادی نمی‌خواستند پول بازیکنان پرداخت شود اهمیت آنچنانی نداشته باشد. موضوع مهم استراتژی همیشگی مدیران باشگاه استقلال در قبال پرداخت حقوق بازیکنان است که آنقدر فضا را پیچیده و بسته می‌کنند که عمل به یکی از وظایف روزمره باشگاه بدل به اقدامی بزرگ و متفاوت می‌شود.
به قول معروف باشگاه استقلال در عمل به تعهدات مالی خود چنان به مرگ می‌گیرد که همه اعم از بازیکن و هوادار و رسانه‌ها را به تب راضی می‌کند کما اینکه دیدیم در 2 ماه اخیر چه اندازه خبر‌های نگران‌کننده که سبب آزردگی خاطر هواداران هم شده بود از باشگاه بیرون رفت در حالی که اگر باشگاه استقلال در همان موعد مقرر حقوق دیاباته و میلیچ را پرداخت می‌کرد هرگز این اندازه استرس و نگرانی در میان افکار عمومی بابت جدایی احتمالی این بازیکنان شکل نمی‌گرفت.
تردیدی نداریم تا زمانی که باشگاهی این اندازه درگیر مسائل مالی است و حتی در عمل به تعهدات قانونی خود اینگونه عمل می‌کند، در میدان رقابت نمی‌تواند به دستاوردی برسد. مدیران باشگاه استقلال در سال‌های اخیر همواره درگیر چنین مسائلی بوده‌اند و پرداخت حقوق بازیکنان در حقیقت به یکی از دستاوردهای آنها بدل شده و به دفعات دیده‌ایم که همین ادبیات را دیگر مدیران باشگاه استقلال در مواجهه با خارجی‌ها و حتی برخی ستاره‌های داخلی هم به کار گرفته‌اند و روشن نیست که این روش غلط مدیریتی که بر پایه بزرگنمایی بنا شده تا کجا ادامه خواهد داشت.
لازم است به مدیران باشگاه ها - نه فقط استقلال - یادآوری شود که شما وقتی پای قرارداد با بازیکن و مربی را امضا می‌کنید یعنی نسبت به پرداخت حقوق آنها متعهد خواهید بود حال آن بازیکن ستاره باشد یا یک نیمکت‌نشین محض. باشگاه‌های فوتبال در ایران اما گاهی چنان شرح وظایف خود را نادیده می‌گیرند که عمل به آن را جزو دستاوردهای مدیران خود و یا اقدامی روحیه‌ساز تلقی می‌کنند در حالی که پرداخت حقوق بازیکنان دقیقاً عمل به مفادی است که در قراردادها ذکر شده است.

بلیت 650 میلیونی را
چه کسی گرفت؟

از ماجرایی رونمایی شده که جای تحقیق و تفحص بالادستی‌ها از مدیران سابق باشگاه استقلال را باز کرده است. اخیراً سعادتمند به مدیری اشاره کرده که در دوران کاری‌اش فقط 650 میلیون تومان پول بلیت‌های بیزینس کلاسش شده است. سعادتمند گفته اسناد آن هم موجود است. آیا به واسطه وجود همین اسناد نباید سراغ آن مدیر رفت وعلت این همه ریخت و پاش را جویا شد؟ آیا نباید تکلیف حساب و کتاب‌ها را روشن کرد؟