داوری آرام، تصمیمهای منطقی
قضاوتی بدون حاشیه
یاسر همرنگ
کارشناس داوری
دیدار استقلال و گلگهر در شرایطی برگزار شد که بیش از هر چیز، قضاوت داور مسابقه در کانون توجه قرار داشت؛ قضاوتی که برخلاف برخی حواشی معمول اینگونه بازیها، آرام، کماشتباه و قابل قبول بود. از نگاه فنی، داور توانست جریان بازی را بهخوبی مدیریت کند و اجازه ندهد اعتراضها و هیجانات دو تیم، کنترل مسابقه را از دستش خارج کند. در طول ۹۰ دقیقه، صحنه خاص و تعیینکنندهای که نتیجه بازی را تحتتأثیر جدی قرار دهد، دیده نشد. تنها یک صحنه هند رخ داد که بهدرستی بیرون محوطه جریمه تشخیص داده شد و تصمیم داور در آن لحظه مطابق قانون بود. علاوه بر این، یکی، دو مورد اعتراض از سوی بازیکنان استقلال بابت برخوردهایی در محوطه جریمه گلگهر مطرح شد، اما با بازبینی صحنهها مشخص بود که هیچکدام واجد شرایط اعلام پنالتی نبودند و داور بهدرستی دستور به ادامه بازی داد. یکی از بحثبرانگیزترین لحظات مسابقه به دقایق ابتدایی بازی بازمیگشت؛ صحنهای که برخی معتقد بودند، میتوانست منجربه اخراج بازیکن گلگهر شود. در این صحنه، برخورد دست با صورت بازیکن حریف اتفاق افتاد، اما شدت برخورد بهحدی نبود که مصداق «استفاده از دست بهعنوان سلاح» تلقی شود. مطابق قوانین، زمانی که دست یا بازو با شدت و به شکل خطرناک مورد استفاده قرار بگیرد، کارت قرمز در دستور کار قرار میگیرد، اما در این صحنه خاص، برخورد بیشتر جنبه ابزار داشت و فاقد خشونت لازم برای اخراج بود. بههمین دلیل، اخطار تصمیمی منطقی و منطبق با قانون بهشمار میرفت. در مجموع، داوری این مسابقه را میتوان یکی از نکات مثبت بازی استقلال و گلگهر دانست. نتیجه بهدستآمده عادلانه بود و داور با سوتهای بهموقع و تصمیمهای درست، اجازه داد بازی در فضایی سالم و فوتبالی دنبال شود؛ موضوعی که هم به کیفیت مسابقه کمک کرد و هم از ایجاد حاشیههای بیمورد جلوگیری کرد.
