بکش بکش فوتبال نمیشود
وضعیت چمنها، داد مربی تیم ملی را درآورد
اگر بخواهیم لیگ بیست و پنجم فوتبال ایران را در یک عبارت خلاصه کنیم، «فصل چمنهای بیکیفیت» میتواند بهترین گزینه باشد. فصلی که در اقصی نقاط کشور، همه بازیها زیر سایه کیفیت پایین چمنها از پایتخت تا شهرستانها قرار گرفته و این موضوع، روی کیفیت مسابقات و عملکرد بازیکنان تیمهای مختلف نیز تأثیر بزرگی گذاشته است. این شرایط نابسامان در اکثر ورزشگاههای کشور، نه تنها روی شرایط فوتبال باشگاهی ایران در سطح داخلی و بینالمللی، بلکه روی شرایط فوتبال ملی کشور نیز اثرگذار خواهد بود و با کاهش کیفیت بازیها، روی آمادگی بازیکنان تأثیر میگذارد و علاوه بر آن، خطر مصدومیت بازیکنان را هم افزایش خواهد داد.
رحمان رضایی بازیکن تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶ و یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران، در جدیدترین صحبتهای خود درباره تأثیری که این موضوع روی کیفیت فوتبال ایران دارد، صحبت کرده است: «تنها موضوعی که خیلی میتواند مهم باشد برای پیشگیری از مصدومیت بحث چمن است. کشوری هستیم که در فوتبال آسیا صاحب سبک هستیم. رنکینگ ۲۰ دنیا هستیم و بعد از سالها دیگر باید حداقل یک زمین خوب داشته باشیم. بعد از هفت دهه هنوز این معضل را داریم که چمنهای ما خوب نیستند و بازیکنان مصدوم میشوند. شرایط چمن روی تاکتیک تیمی هم تأثیر دارد. فوتبال دنیا به نحوی پیش میرود که بیشتر سعی میکنند بازی را به روی زمین بکشانند، کار ترکیبی انجام دهند و بازی زمینی با سرعت و گردش خوب توپ داشته باشند. امسال در لیگ ما خیلی از تیمها از این شرایط محروم هستند. باشگاهی ۲۰۰۰ میلیارد تومان هزینه میکند اما چمن خوب چه مقدار هزینه دارد؟ ۱۵ میلیارد! به نظرم یک جریان فکری دارد به این مسأله دامن میزند. در کشوری با ۹۰ میلیون نفر جمعیت، تیمها زمین ندارند. ممکن است کشوری در ابتدای راه باشد ولی ما سالهای قبل چمنهای خوبی داشتیم اما امسال این اتفاق رخ داده و در کل کشور دو زمین خوب پیدا نمیکنید. من فکر میکنم پشت این یک اراده و جریان فکری هست.»
رضایی درباره تأثیر این چمنها روی کیفیت بازیهای لیگ برتر ایران افزود: «برای مربیان این همه هزینه میشود اما وقتی زمین نداشته باشد، میخواهد چه کار کند؟ بِکش بِکش، فوتبال نمیشود، اینکه بخواهید سانتر کنید برای مهاجم و دوباره تیم حریف بلند بزند، البته حق هم دارند چراکه زمین نیست. مربیهای داخلی ما خیلی خوب هستند. من فکر میکنم اینهاست که فوتبال ما را از کیفیت میاندازد.»
شاید بتوان چمنهای نقش جهان در اصفهان، ورزشگاه گلگهر سیرجان و ورزشگاه مس رفسنجان را تنها چمنهای باکیفیت فوتبال ایران تا اینجای فصل معرفی کرد و سایر چمنها، در مقاطع مختلف نشان دادهاند که چندان کیفیت بالایی ندارند. مسألهای که باعث خانه به دوشی بسیاری از تیمهای لیگ برتری شده و به شکل عجیبی روی کیفیت بازیهای فوتبال ایران در این فصل اثرگذار بوده است.