پیوند باورنکردنی یک برزیلی به فوتبال محتاطانه
اوسمار به اندازه کافی شجاع نبود
محمد قراگزلو/ اوسمار ویرا با همان سیستم پایه 1-1-4-4 و ترکیبی نسبتاً معقول پا به میدان گذاشت. تیم او در نیمه نخست و تا دقیقه30 نمایش مطلوبی داشت و فوتبالی مالکانه با توپگیری درست در میانه میدان و کارهای ترکیبی که بعضاً منجربه موقعیتهایی هم میشد. در بیست دقیقه نخست پرسپولیس سه شوت به دروازه حریف داشت در حالی که نیازمند تا دقیقه26 اصلاً دیده نشد. پرسپولیس در میانه میدان تیم برتر بود و در کنارهها به حریف باج نمیداد. این فوتبال دلگرمکننده شرایط را طوری پیش برد که انتظار میرفت سرخها تا پایان نیمه اول به گل برتری برسند اما در 15دقیقه سوم تیم او از تب و تاب افتاد.
با شروع نیمه دوم انتظار میرفت دوباره فرم پرسپولیس در فاز حمله بهگونهای باشد که این تیم با توجه به موقعیتش در جدول و اینکه بیشتر از حریف به برد نیاز داشت دست بالا را در اختیار بگیرد اما هرگز اینگونه نشد. پرسپولیس هم در مالکیت توپ با حریف بالانس شد هماینکه در خلق موقعیت شرایط خوبی نداشت.
این بار در سی دقیقه ابتدایی نیمه دوم پرسپولیس تحت تأثیر پرس حریف در بازیسازی ناموفق بود و خط میانی این تیم بهنوعی از بازی خارج شد. با وجود این اوسمار اولین تغییر را در میانه نیمه دوم و در خط حمله انجام داد تا عمری جای عالیشاه را در پست مهاجم سایه بگیرد و احمدزاده تبدیل به هافبک راست شود. دومین تغییر هم در همین منطقه انجام شد و بیفوما جای عمری را گرفت. با این تغییرات پرسپولیس در 15دقیقه آخر مسابقه شرایط نسبتاً بهتری پیدا کرد اما این تغییرات نیز فشار لازم را برای رسیدن به گل نداشت. در واقع شاید اوسمار به همین که تیمش در 15دقیقه آخر تیمش بالا باشد و حریف به دروازه نیازمند نزدیک نشود قناعت کرد وگرنه میتوانست با تغییرات بیشتر شرایط را در میانه میدان و سپس خط حمله بهبود بخشد و فشار بیشتری روی دروازه حریف بیاورد. شاید میشد اوسمار در بیست دقیقه پایانی با میدان دادن به بازیکنانی مثل خدابندهلو و کاظمیان تحرک را در خط میانی و حمله بالاتر برده و در خلق موقعیت گام مهمی بردارد اما او به اندازه کافی شجاع نبود و به همان دو تعویض بسنده کرد.
نکته مهم اینجاست که پرسپولیس غیر از آن موقعیت دقیقه85 که آن هم در پی یک ضربه ایستگاهی به دست آمد هیچ موقعیت مهم دیگری نداشت و در مجموع نیمه دوم ناامیدکنندهای را پشت سر گذاشت.