شنای ایران در مسیر سخت بقا
سامیار عبدلی ستاره شنای ایران در آبهای ریاض بود. او با طلای خود در 50 متر قورباغه نمایشی درخشان داشت. فارغ از این مسأله عملکرد شنای ایران در این دوره نسبت به دوره قبل به وضوح صعودی بود. در حالی که شنای ایران در بازیهای قونیه تنها یک مدال برنز و تیم پاراشنا ۵ طلا، ۶ نقره و ۴ برنز کسب کرده بود، این بار شناگران کشورمان موفق شدند یک طلا، یک نقره و سه برنز صید کنند. اما بررسی دقیقتر رکوردها تصویر دیگری را نشان میدهد. سطح فنی مسابقات کشورهای اسلامی نسبتاً پایین بود و به همین دلیل نمیتوان این مدالها را شاخص واقعی پیشرفت دانست. مسیر اصلی و دشوارتر، بازیهای آسیایی است؛ جایی که غولهای دنیای شنا از جمله ژاپن، کره جنوبی و حتی استرالیا در هر ماده با چندین شناگر قدرتمند حاضر میشوند و سطح رقابت را بهمراتب سختتر میکنند. در چنین میدانهایی، تنها مدالآوری نیست که اهمیت دارد؛ بلکه رسیدن به فینال هم برای شناگران ایران چالشی بزرگ خواهد بود. فدراسیون شنا طی ماههای اخیر با جذب یک مربی ترک تلاش کرده است مسیر پیشرفت را هموار کند، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که حضور یک مربی از کشورهای صاحبسبک، مانند استرالیا یا امریکا، میتوانست تأثیرگذاری بیشتر و مسیر توسعه روشنتری برای شنا ایجاد کند. واقعیت این است که شنای ایران اگرچه در ریاض مدال گرفت، اما برای رسیدن به سطح آسیا و جهان هنوز راهی طولانی پیش رو دارد.