بدون تردید ووشو موفقترین رشته رزمی کاروان ایران در ریاض بود؛ رشتهای که با ۴ طلا، یک نقره و یک برنز درخشید و بار دیگر اعتبار خود را در میان ورزشهای رزمی ایران تثبیت کرد. زنان ووشوکار با وجود میانگین سنی بالا، نمایشی کمنقص داشتند و حتی اگر مصدومیت شهربانو منصوریان مانع حضور او نمیشد، احتمالاً تعداد مدالهای طلای ایران از این هم فراتر میرفت. با این حال، چالش اصلی ووشو زمانی شروع میشود که از فضای سطح پایین ریاض فاصله بگیریم و به ناگویا فکر کنیم؛ جایی که چینیها و سایر قدرتهای سنتی شرق آسیا بار دیگر مقابل ایران خواهند ایستاد. تجربه تلخ هانگژو نشان داده است که خوابیدن در باد مدالهای امروز، میتواند فردا را برای ووشو بسیار سختتر کند و در شرایطی که چینیها معمولاً در بازیهای آسیایی شوخی ندارند، ووشوکاران در این 10 ماه باقی مانده اگر سکوی اول را میخواهند باید از جان مایه بگذارند.
