فاصلهای نگرانکننده با مدعیان
از نپال و هند تا انگلیس!
تیم ملی فوتبال زنان ایران در حالی خود را مهیای حضور در آوردگاه جام ملتهای آسیا میکند که قهرمانی اخیرش در تورنمنت سهجانبه هند، بارقهای از امید را در دل علاقهمندان زنده کرده است.
پیروزی قاطع ۲برصفر مقابل میزبان و۳برصفر مقابل نپال، اگرچه نمایانگر پیشرفت و انسجام تیمی است، اما نباید ما را از واقعیتهای تلخ و چالشهای پیش روی این تیم غافل سازد.
متأسفانه، سطح آمادهسازی و امکانات در اختیار تیم ملی فوتبال زنان ایران، همچنان با رقبای قدرتمند آسیایی و جهانی، فاصلهای نگرانکننده دارد.
استرالیا که همگروه ایران است با تیم ملی انگلیس بازی کرد و با تکیه بر ساختارهای حرفهای، لیگهای پویا و برنامهریزیهای بلندمدت، سالهاست که در مسیر توسعه و پیشرفت گام برداشته است. تقابل استرالیا با انگلیس، قهرمان اروپا و یکی از مدعیان اصلی قهرمانی جهان، گواهی بر این مدعاست.
در مقابل، تیم ملی ایران حتی در تورنمنتهای دوستانه نیز از کمبود بازیهای امکانات پروازی و حریفهای باکیفیت و فرصتهای تمرینی مناسب رنج میبرد. این نابرابری آشکار، نشان از تبعیض سیستماتیک در حمایت و توجه به فوتبال زنان دارد. امری که نه تنها انگیزه بازیکنان را تضعیف میکند، بلکه مانع از شکوفایی کامل استعدادهای آنها میگردد.
البته که با وجود محدودیتها و کمبودهای فراوان، نباید از توانمندیهای فنی و تاکتیکی ملیپوشان ایران غافل شد.
مرضیه جعفری، سرمربی تیم، با مدیریت هوشمندانه بازی و اتخاذ تصمیمات به خصوص در نیمه دوم بازیهای اخیر، نقش بسزایی در پیروزیهای اخیر تیم ایفا کرده است. ملیپوشان ایران، با تکیه بر برنامهریزی دقیق و تعویضهای هدفمند، توانستهاند در نیمه دوم بازیها، ورق را به نفع خود برگردانند.
این الگو نشان میدهد که تیم ملی، برای جبران کاستیهای موجود در زمینه آمادهسازی، نیازمند اتکای بیشتر به تاکتیک، آنالیز دقیق حریفان و مدیریت هوشمندانه بازی است. با این حال، باید به این نکته توجه داشت که نبوغ فردی و تلاش جمعی بازیکنان، نمیتواند جای خالی سرمایهگذاری و حمایت واقعی را پر کند.
واقعیت این است که بدون سرمایهگذاری هدفمند و توجه واقعی به فوتبال زنان، فاصله ایران با رقبای آسیایی و جهانی روز به روز بیشتر خواهد شد. تیم ملی برای رقابت جدی در جام ملتهای آسیا و لیگ قهرمانان زنان آسیا، نیازمند برنامهریزی بلندمدت، برگزاری بازیهای دوستانه با تیمهای قدرتمند و ایجاد زیرساختهای حرفهای است.
فوتبال زنان ایران، بارها ثابت کرده است که از استعداد، شجاعت و پتانسیل بالایی برخوردار است. اما تا زمانی که به این تیم همانند رقبای آسیایی و جهانی توجه نکنند، اختلاف سطح با تیمهای مطرح آسیا و جهان همچنان نگرانکننده خواهد بود. اکنون زمان آن رسیده است که با سرمایهگذاری و برنامهریزی صحیح، زمینه را برای شکوفایی هرچه بیشتر استعدادهای فوتبال زنان ایران فراهم کنیم و این تیم را به جایگاه شایستهای در سطح آسیا و جهان برسانیم.
