قدرتنمایی روسیه و امریکا در کشتی آزاد جوانان جهان
جام دور از ایران
محسن وظیفه
روزنامهنگار
مسابقات کشتی آزاد جوانان جهان به روز پایانی خود رسیده و تیم ملی کشتی آزاد ایران برای دستیابی به عنوان قهرمانی با دشواریهای فراوانی روبهرو شده است. شاگردان غلامرضا محمدی در چهار وزن نخست تنها یک مدال نقره توسط ابوالفضل محمدنژاد و یک مدال برنز توسط ابراهیم الهی کسب کردند، در حالی که محمدمهدی ممیوند در وزن ۷۴ کیلوگرم و عرفان علیزاده در وزن ۹۷ کیلوگرم از دور رقابتها کنار رفتند.
در چهار وزن دوم نیز اوضاع بهتر نشد؛ تنها مهدی یوسفی در وزن ۷۹ کیلوگرم توانست به دیدار فینال راه یابد، اما سه کشتیگیر دیگر یعنی عرشیا حدادی (۵۷ کیلوگرم)، علیاصغر تات (۶۵ کیلوگرم) و توحید نوری (۹۲ کیلوگرم) با شکست مقابل حریفان خود حذف شدند. به این ترتیب، امید ایران برای کسب مدال تنها به دو وزن پایانی خلاصه شد.
در این اوزان، اهورا خاطری (۶۱ کیلوگرم) و ابوالفضل رحمانی (۸۶ کیلوگرم) به مرحله نیمهنهایی رسیدند و توانستند شانس ایران برای کسب مدال و جمعآوری امتیاز را زنده نگه دارند. حذف این دو میتوانست به قیمت از دست رفتن سکو برای ایران تمام شود. با این حال، به دلیل محاسبه نشدن امتیازات روسیه در ردهبندی تیمی، همچنان شانس صعود ایران به جمع سه تیم برتر باقی است.
در سوی دیگر، تیم امریکا در چهار وزن نخست با کسب دو طلا، یک برنز و یک عنوان پنجمی عملاً قهرمانی خود را قطعی کرده است. روسها نیز یک مدال طلا در وزن ۷۴ کیلوگرم توسط خانیف به دست آوردند و دیگر طلای این اوزان نصیب قزاقستان در وزن ۱۲۵ کیلوگرم شد. در چهار وزن دوم، ایران تنها یک فینالیست داشت، در حالی که امریکا دو فینالیست و روسیه یک فینالیست به میدان فرستادند. روسها سه کشتیگیر در گروه بازندهها دارند و امریکا هم یک نماینده در شانس کسب مدال برنز. در مقابل، سه کشتیگیر دیگر ایران از دور رقابتها کنار رفتند.
در دو وزن پایانی نیز کشتیگیران روسیه و امریکا به نیمهنهایی راه یافتند. بنابراین حتی با حضور خاطری و رحمانی در نیمهنهایی، فاصله ایران با جام قهرمانی بسیار زیاد است و تقریباً میتوان با اطمینان گفت که عنوان قهرمانی به امریکا خواهد رسید.
بعد از ناکامی ایران در رقابتهای نوجوانان جهان، حالا در رده جوانان هم تیم ملی از دستیابی به جام قهرمانی بازماند. بیم آن میرود که این روند در رقابتهای بزرگسالان نیز تکرار شود. در ورزش شاید پیروزی گاه به صورت اتفاقی رقم بخورد، اما شکست هرگز حاصل تصادف نیست؛ بلکه نتیجه زنجیرهای از عوامل است که مانع موفقیت میشوند. پرسش اساسی این است: آیا فدراسیون کشتی به دنبال یافتن دلایل واقعی این ناکامیها خواهد رفت یا همچون گذشته با تغییر مربیان، آنان را تنها مقصر نتایج معرفی خواهد کرد؟