رئیس عذرخواهی میکند، خواهرش دفاع میکند
بنبست تناقض در تکواندو
در روزهایی که تکواندوی ایران بیشتر از هر زمان دیگری به بازگشت اعتماد عمومی و آرامش نیاز دارد، یک حاشیه دیگر باز هم فضای این رشته را ملتهب کرده است. برخورد فیزیکی پدر مبینا نعمتزاده با یدالله پیرهادی، پیشکسوت باسابقه تکواندو، حالا از یک سوءتفاهم ساده فراتر رفته و پای وزارت ورزش، فدراسیون، نایبرئیس بانوان و مهروز ساعی را وسط کشیده است. در این میان اما ارکان فدراسیون تکواندو مثل همیشه با یکدیگر هماهنگ نبوده و هر کدام موضع متفاوتی در برابر این اتفاق دارند.
در حالی که هادی ساعی، رئیس فدراسیون تکواندو بهصراحت عنوان کرده بود که باید از پیرهادی عذرخواهی شود، حالا مهروز ساعی، رفتاری کاملاً متناقض دارد. مهروز ساعی که همیشه از حاشیههای نعمتزاده دفاع کرده است حالا هم همین شیوه را در پیش گرفته و در اظهاراتی که میتوان آن را ابهامآمیز و در تضاد با موضع رسمی فدراسیون دانست، پیرهادی را متهم به دروغگویی کرده و میگوید که در زمان مناسب سندی در اینباره رو خواهد کرد. حالا این سؤال مطرح است که اگر سندی وجود دارد، چه زمانی بهتر از الان برای انتشار آن وجود دارد؟ ضمناً به فرض اینکه حرفهای مهروز ساعی درست باشد اما باز هم سیلی پدر نعمتزاده به پیشکسوت تکواندو قابل توجیه نبوده و در چنین شرایطی بهتر نیست به جای تلاش برای جابهجایی نقش شاکی و متهم، اشتباه نعمتزاده را گردن گرفته و با یک عذرخواهی ماجرا را ختم به خیر کنید؟
در سوی دیگر طلعت مرادی نایبرئیس امور بانوان فدراسیون هم که همراه ساعی به وزارت ورزش احضار شده بود، در روایت خود سعی کرده ماجرا را اینگونه روایت کند تا جایی که گفته است: «پیرهادی خانم ساعی را ندیده، به پشت مبینا زده و گفته بدو برو پایین! بعدتر متوجه شده که او ملیپوش است و به همین خاطر احساس ندامت داشته و گل خریده تا دلجویی کند اما پدر مبینا از شدت حساسیت واکنش تندی نشان داده است.» سؤال اصلی اینجاست که اگر این جلسه برای دلجویی بوده، حضور پدر نعمتزاده در این جلسه چه لزومی داشته است که نتواند احساسات پدرانه خود را کنترل کرده و ماجرا به اینجا کشیده شود؟
این نخستینبار نیست که توجیه به عنوان یک سیاست در فدراسیون تکواندو به کار گرفته میشود. جامعه تکواندو و افکار عمومی انتظار دارند که اینبار ماجرا با همان استراتژی همیشگی فدراسیون یعنی تساهل، سکوت و فراموشی پیش نرود و اگر کسی در این ماجرا رفتار اشتباهی داشته، مسئولیت آن را بپذیرد. همچنین اگر اسنادی برای دفاع از یک طرف ماجرا وجود دارد، چرا به شکل رسمی منتشر نمیشود؟ اگر به قول مهروز ساعی قضاوت زودهنگام اشتباه است، پس چرا روایت رسمی با تناقض درون فدراسیون مواجه شده است؟ چرا مردم باید حرف مهروز ساعی را باور کنند، وقتی برادرش، رئیس فدراسیون، خلاف آن را میگوید و تأکید به عذرخواهی از یدالله پیرهادی داشته است؟
از فدراسیونی که در مسیر المپیک قرار دارد، انتظار میرود در قبال این موضوع کاملاً شفاف عمل کند و به افکار عمومی توضیح دهد چه اتفاقی در خانه تکواندو رخ داده و چه کسی مقصر است.