روایت وراتی از شام با مسی و نیمار و آرزوی بزرگش در فوتبال
رؤیایم یک دقیقه بازی با پیراهن پسکارا است
مارکو وراتی، ستاره سابق پاریسنژرمن که اکنون در تیم الدحیل قطر بازی میکند، در گفتوگویی به خاطرات دوران بازیاش در فرانسه، آرزوهایش برای آینده و حتی نقش کلیدی خود در انتقال لیونل مسی به پاریسنژرمن اشاره کرد.
وراتی درباره دلیل ترک PSG گفت: «در پاریس بردن تبدیل به یک عادت تکراری شده بود. اینجا در قطر دوباره آن شادی کودکانه بعد از هر برد را تجربه کردم؛ همان حسی که آدم در دوران بچگی دارد. دلم میخواست چالشی تازه را تجربه کنم و در دوحه این فرصت پیش آمد. واقعاً خوشحالم.»
اما شاید یکی از جذابترین بخشهای صحبتهای وراتی، روایت او از شبی خاص در ایبیزا باشد:
«در ایبیزا بودیم که نیمار به من گفت، امشب با لئو مسی شام میخوریم. من، مسی، پاردس، دیماریا و نیمار سر یک میز نشستیم و تمام شب از پاریس حرف زدیم. جو صمیمانهای بود. روز بعد شنیدیم که مشکلاتی میان مسی و بارسا پیش آمده و چند ساعت بعد نیمار به من زنگ زد و گفت: «مارکو، لئو میاد پیش ما.» باورکردنی نبود!»
وراتی همچنین درباره دوران حضورش در پاریسنژرمن و همتیمیهای سابقش مثل امباپه، نیمار و تیاگو موتا گفت: «امباپه بشدت اهل رقابت، تشنه موفقیت و مستعد است. شک ندارم بالاخره توپ طلا را خواهد برد. نیمار؟ انسانی طلایی، مهربان و فروتن. تییاگو موتا هم به حق خود نرسیده، اما بازیخوانیاش عالی بود.»
اما فراتر از خاطرات، وراتی از آرزوی دیرینهاش پرده برداشت: «بزرگترین رؤیای من این است که فقط یک دقیقه در سریA با پیراهن پسکارا بازی کنم. تیمی که عاشقش هستم. حالا که مالک ۵۰درصد باشگاه هستم، شاید بالاخره این اتفاق بیفتد. آنها به من همه چیز دادند، میخواهم با قلبم به آنها برگردانم.»
او همچنین درباره نقش زدنک زمن مربی سابقش در شکلگیری شخصیت فوتبالیاش گفت: «زدنک بهترین مربی ممکن برای بازیکن جوان است. جایگاه بازیام را او برایم پیدا کرد. کسی به تیم ما امید نداشت، ولی ما جوان و گمنام اما فوقالعاده بودیم.»
در مورد فوتبال ایتالیا، وراتی نگاهی خوشبینانه دارد: «گاسپرینی با رم میتواند موفق باشد. اینتر با بازیکنانش همچنان قدرتمندترین تیم است و اگر لوکمن را جذب کند، بیرقیب خواهد شد. برای ساری احترام زیادی قائلم؛ فلسفهاش به زدنک زمن نزدیک است.»
وراتی همچنین فاش کرد که در طول سالهای گذشته چندین بار پیشنهاد بازگشت به سریA را دریافت کرده اما هیچگاه نخواسته بازگردد: «من آدمی هستم که زود به مکانها وابسته میشود. هر سال پیشنهاد داشتم، ولی نخواستم برگردم.»
او در پایان، درباره آیندهاش گفت: «میخواهم رئیس باشم. چون از درون تمام سطوح فوتبال را تجربه کردهام و میدانم بازیکنان به چه چیزهایی نیاز دارند. در کنار سباستیانی میتوانم در پسکارا کاری متفاوت انجام دهم. اگر تیم به سریA صعود کند، شاید بالاخره آن یک دقیقه رؤیایی را بازی کنم.»