روزها برای تیم هوادار در بیست و چهارمین دوره لیگ برتر فوتبال کشورمان خوب سپری نشد. تیم مهدی رحمتی نه تنها خوب شروع نکرد بلکه هفته به هفته بازیها را واگذار کرد و در رویاروی با حریفان حرفی برای گفتن نداشت. هوادار که بیست و سومین دوره لیگ برتر را خوب سپری کرده بود، در این دوره آنقدر بد بود که حتی نتوانست از قعر جدول برای یک بار هم شده بالا بیاید. در نهایت با فرصتسوزی تمام مسئولان این تیم اقدام به تغییرات روی نیمکت تیمشان کردند اما شاید به جرأت بتوان گفت که دیگر دیر شده بود. روزی که امید روانخواه جای رحمتی را گرفت و نیمکت هوادار را برگزید کمتر کسی فکر میکرد که این تیم بتواند خود را از قعر جدول جدا کند و اتفاقاً همینطور هم شد، اما برعکس هوادار رحمتی، هوادار روانخواه تا نفس آخر جنگید. امید روانخواه فرصت زیادی در این دوره از رقابتها نداشت، اما در همین فرصت کم توانست تیم هوادار را به امتیاز 22 برساند و اگر کمی خوششانس بودند میتوانستند از قعر جدول نیز جدا شوند و برای سقوط نکردن همچنان امید داشته باشند. نیم فصل دوم رقابتها و آن هم هفتههای پایانی برای هوادار با امید روانخواه سخت، اما شیرین سپری شد، چرا که آنها به اندازه کافی به خودباوری رسیدند اما نتوانستند امتیازات از دست رفته را جبران کنند و در نهایت سقوط در سرنوشت آنها بود. با وجود این هوادار انگار برای آخرین هفته از بازیها و حتی بعد از سقوط هم، انگیزه کافی دارد و آنها از نباختن به حریف حرف میزنند و اگر از اول فصل چنین شرایطی بر هوادار حاکم بود، قطعاً آنها مثل فصل گذشته میتوانستند همچنان به حضور در لیگ برتر ادامه دهند. به هر حال با شرایط فعلی به نظر میرسد امید روانخواه که از لیگ یک، راهی نیمکت هوادار شد، با این تیم ادامه میدهد و شاید روزی دوباره این تیم را به لیگ برتر بازگرداند. روانخواه با تیم قبلی خود در لیگ یک فوتبال کشورمان، هم مدعی صعود بود و احتمالاً این بار شانس خود را برای صعود با هوادار امتحان خواهد کرد.
