یکی از راه‌های آماده نگه داشتن داوران این است که حضوری فعال در مسابقات دسته‌های پایین‌تر داشته باشند. برای مثال برخی داوران تهرانی که در لیگ برتر هم قضاوت می‌کنند حاضر نیستند در مسابقات داخلی تهران سوت بزنند و در خلال مسابقات لیگ برتر با حضور در چنین بازی‌هایی آمادگی ذهنی و بدنی خود را حفظ کنند. در همین راستا شنیده شده حتی مسئولان مربوطه با این داوران بارها تماس گرفته و از آنها خواسته‌اند که در دسته‌های پایین‌تر حضور یابند تا از آمادگی مطلوب فاصله نگیرند اما داوران حاضر به شرکت در مسابقات پایین‌تر نیستند و به نوعی قضاوت در دسته‌های پایین‌تر را کسر شأن می‌دانند! این تصمیم در حالی از سوی داوران مطرح اتخاذ می‌شود که خود از همین لیگ‌های پایین استانی به سطح اول فوتبال کشور راه یافته‌اند اما بعد از رسیدن به شهرت از یاد می‌برند که همین لیگ‌های داخل استانی می‌تواند به محلی برای تداوم آمادگی آنها تبدیل شود که از قضاوت در این دسته‌ها خودداری می‌کنند. به هر حال خوب است که داوران برتر فوتبال ایران به این موضوع توجه کنند که قضاوت در لیگ‌های پایین‌تر به منزله پایین آمدن شأن و منزلت آنها نیست و حضور در لیگ‌های سبک‌تر در خلال بازی‌های لیگ برتر می‌تواند بر تجربیات و آمادگی آنها بیفزاید که هرگز به این موضوع توجه نمی‌شود. به هرحال مسأله ناآمادگی داوران با حذف نام 7 داور که به تازگی رخ داد، نشان از سیاست‌های نامناسب کمیته داوران فدراسیون فوتبال در قبال داوران دارد. هرچند که خود داوران نیز خارج از این مباحث حرفه‌ای و سیاستگذاری‌های کلان باید برای زندگی حرفه‌ای خود برنامه منظمی داشته باشند که حضور در لیگ‌های پایین‌تر یکی از همین اهرم‌ها است تا آنها را آماده نگه دارد. در همین راستا خبرنگار ایران ورزشی با اسماعیل صفیری، سرپرست کمیته داوران تماس گرفت تا درباره این موضوع صحبت کند اما او حاضر به پاسخگویی نشد. به هر حال نگرانی از آینده کاری داوران مسأله‌ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن عبور کرد. آنچه اهمیت دارد این است که جامعه داوری با سیاست‌های نادرست چه از جانب کمیته داوران و چه از جانب خودشان کوچک نشود اما در عمل شاهدیم که کفگیر داوری در فوتبال ایران در حال رسیدن به ته دیگ است و عملاً فوتبال ایران دارد از داشتن داوران زبده و با تجربه تهی می‌شود.
