فراتر از اثرگذاری اسپانیا، انعطاف‌پذیری و انطباق‌پذیری هم مد شده است. موفقیت کارلو آنچلوتی ادامه دارد، بخشی به خاطر کیفیت تیمش اما بیشتر به دلیل نتیجه‌گرایی. لیونل اسکالونی یک قهرمانی کوپا امریکا هم به افتخاراتش با تیم ملی آرژانتین اضافه کرد با تغییراتی که برای هر بازی در خط میانی‌اش ایجاد می‌کند. آرنه اسلوت که از سلف خود محتاط‌تر است، لیورپول را به گونه گواردیولایی‌تری از سبک کلوپ برده است. آتالانتای جان پیرو گاسپرینی، قهرمان لیگ اروپا و صدرنشین فعلی سری A، پرس می‌کند اما نه به شکلی که زمانی محبوب و مرسوم بود. حتی علاقه جدید به ضربات شروع مجدد می‌تواند عنصری از نتیجه‌گرایی نوین باشد. ابتدا سبک گواردیولا juego de posición یا همان بازی موقعیتی بود که بازتصویری از توتال فوتبال در عصر مدرن بود بعد پاسخ کلوپیته تمرکز بر بازپس‌گیری توپ بود نه حفظ آن. حالا عصر تلفیق و ترکیب است، با عناصری متنوع که زمینه سلطه شکل گرفته در دوران رقابت گواردیولا و کلوپ را فراهم کرد و در حال حاضر اسپانیا در آن بی‌نظیر است.
