عید غریبه‌هایی که مدیونشان هستیم
مجید سلطانی نایینی
خبرنگار
برجسته‌ترین خصیصه ما از دیرباز در این دیار، میهمان‌نوازی بوده و هست.
این باارزش‌ترین خلق ما، به آداب معاشرت محدود نیست؛ از تشریفات گرفته تا غذا و خصلت‌هایی که دامنه آن به کتاب بزرگان ادبیات ما هم کشیده شده است.
ما در تمام طول تاریخ، میزبانان خوبی بوده‌ایم. گرچه در ورزش، برخی از میهمانان‌مان را به بدترین شکل بدرقه کرده‌ایم؛ اما استقبال‌مان باشکوه بوده است.
حالا میهمانان بسیاری در ورزش داریم؛ از کشورهای مختلف دنیا که هر یک می‌توانند سفرای قدرتمندی برای فرهنگ و تاریخ ما باشند. حتی می‌توانند درباره امنیت و اعتبار ما نظر دهند.
آغاز تعطیلات کریسمس، روزهای زیبای زندگی این میهمانان است که به دلیل قراردادشان باید در غربت جشن بگیرند. نمی‌توانیم دنیا را به کامشان کنیم اما می‌توانیم مهربانانه این روزها را به میهمانان‌مان تبریک بگوییم. این کمترین کاری است که می‌توانیم برای این غریبه‌های دنیای حرفه‌ای ورزش انجام دهیم. یادمان نمی‌رود این غریبه‌ها چه سال‌ها و روزهای شگفت‌انگیزی برای ما آفریدند. روزگاری ایوان بوگانیکف و ولاسکو میهمان ما بودند که هر یک حق پدری به گردن والیبال ما دارند و والیبال را دوباره در این کشور متولد کردند تا والیبال ما سر به آسمان بساید.
کی‌روش نسل تیم ملی فوتبال را جوان کرد، به دو جام جهانی و دو جام ملت‌ها برد و پس از صعود تیم ملی با اسکوچیچ (که به او هم سلام می‌کنیم)، برای سومین‌بار با ایران به جام جهانی هم رفت.
وزنه‌برداری ما مدیون مردی به نام ایوانف است که رضا‌زاده و توکلی و زنده‌یاد فلاحتی‌نژاد را به ما معرفی کرد و طلای المپیک به ما هدیه داد.
ما میهمانان بزرگی در ورزش داشتیم که ورزش ما مدیون آنهاست. حالا نام میهمانان تغییر کرده. به جای پری‌پتی که با آن پرتاب تاریخی، بسکتبال ما را متحیر کرد، بازیکنان دیگری آمده‌اند. در فوتبال و والیبال و رشته‌های دیگر هم همین‌طور. به همه میهمانان ورزش که این روزها در آستانه آغاز سال جدید میلادی میهمان ما هستند، تبریک می‌گوییم و آرزو داریم سال جدید به کامشان باشد.