بهترین دوره مربیگری من در تراکتور بود
اولیویرا: دلم برای پرشورها تنگ شده است
تونی اولیویرا، سرمربی پرتغالی سال‌های گذشته تراکتور تبریز که از محبوبیت بالایی هم نزد هواداران تبریزی برخوردار بود، توانست با تراکتور اولین قهرمانی را در جام حذفی به هواداران تبریزی هدیه کند. او درباره شرایط این روزهایش اینطور حرف می‌زند: «من از فوتبال دور نشدم و مشغول آنالیز و تحلیل برنامه‌های فدراسیون فوتبال پرتغال هستم. در کنار آن، دو روز در هفته در برنامه‌های تلویزیونی حاضر می‌شوم و درباره فوتبال پرتغال، امریکا و اتفاقاتی که در فوتبال آسیا و اروپا می‌افتد، صحبت می‌کنم.» تونی درباره تراکتور حرف‌هایی دارد: «همه می‌دانند که من چقدر تراکتور و هواداران این تیم را دوست دارم. با این حال من فقط نتایج را دنبال می‌کنم و بازی‌های تراکتور را نمی‌بینم. من نتایج و جایگاه تراکتور را در جدول لیگ برتر می‌دانم اما درباره تیم کنونی اطلاعات زیادی ندارم. البته می‌دانم که این فصل بازیکنان جدیدی به این تیم آمده‌اند. از زمانی که تبریز را ترک کردم همیشه نتایج این تیم را دنبال می‌کردم.» این سرمربی پرتغالی حضور در تراکتور را از بهترین تجربیاتش می‌داند: «من خاطرات خوبی از تراکتور دارم. اول از همه باید بگویم که همدلی خوبی بین من و هواداران وجود داشت و طرفداران تراکتور می‌دانستند که چطور به سرمربی خود عشق بورزند. همچنین سرمربی تراکتور بودن یکی از بهترین تجربیاتی بود که داشتم. یکی از بهترین لحظه‌های من در تراکتور زمانی بود که ما قهرمان جام حذفی شدیم.»
او اشاره‌ای هم به بهترین بازیکنانش در تراکتور دارد: «نمی‌خواهم اسم بازیکنی را بگویم، زیرا بازیکنان خوبی چون کیانی، ابراهیمی، کریمیان، دقیقی و انصاری‌فرد و خیلی از بازیکنان دیگر در تراکتور بازی می‌کردند. نام برخی از بازیکنان را از یاد برده‌ام تا به آنها اشاره کنم. از نظر من تمامی بازیکنان خوب بودند و همه را دوست دارم.»
سرمربی سابق تراکتور در خصوص قلعه‌نویی معتقد است: «به نظرم با هدایت او ایران می‌تواند به جام جهانی برود چون بازیکنان ایران از نظر تکنیکی و تاکتیکی فوق‌العاده هستند. همچنین آنها برابر تیم‌های کره‌جنوبی، ژاپن، عربستان سعودی، ازبکستان و عراق خوب می‌جنگند. در هر صورت فکر می‌کنم ایران دوباره در جام جهانی خواهد بود.» او درباره حضور پسرش در تراکتور می‌گوید: «من آنتونیو را به این دلیل که پسرم بود، به تراکتور نیاوردم. او ظرفیت و توانایی این را داشت تا در تراکتور مربی باشد. الان او یکی از سرمربیان خوب لیگ برزیل است. من آنتونیو را به تراکتور بردم، زیرا او را باور داشتم.
می‌خواهم حرف‌هایم را با این نکته به پایان ببرم که هرگز مردم ایران و هواداران تراکتور را فراموش نمی‌کنم. زمانی که سرمربی تراکتور بودم، تمام تلاشم را کردم و الان نمی‌دانم که یک روز به ایران برمی‌گردم یا خیر. قبل از مرگم می‌خواهم در تبریز باشم تا با هواداران خداحافظی کنم زیرا هرگز آنها را فراموش نخواهم کرد و همیشه یکی از آنها خواهم بود. دلم برای آنها تنگ شده است و همیشه به یادشان خواهم بود. یاشاسین تراکتور.»