در حافظه موقت ذخیره شد...
عامل مشترک موج بی‌رحم مصدومیت‌ها
فوتبال، بازنده بزرگ
مورد رودری عجیب‌تر است، او دچار پارگی رباط صلیبی زانوی راست شده و سرنوشت نسبت به او خیلی بی‌رحم بوده چون چند روز قبل از مصدومیت، صدای او به اعتراض درباره برنامه شلوغ بازی‌های فوتبال بلند شده بود. او در آستانه شروع فرمت جدید لیگ قهرمانان گفت: «هیچ کس به فکر ما نیست» چند روز بعد آن تراژدی رخ داد و فصل برای او تمام شد. او در این مصیبت تنها نبود و تاندون پاتلار تراشتگن پاره شد و بعد مصدومیت امباپه. همه این آسیب‌دیدگی‌ها یک عامل مشترک دارند و آن به تابستان مربوط است.
در سال‌های اخیر مصدومیت‌ها بیشتر شده است. منظور فقط مصدومیت‌های طولانی مدت نیست بلکه آسیب‌های عضلانی هم خیلی عمومی شده است. دکتر داوید رودریگس سانس، عضو هیأت علمی دانشکده پرستاری، فیزیوتراپی و پاپزشکی دانشگاه کمپلوتنسه مادرید در گفت‌و‌گو با ال‌کانفیدنسیال به این موضوع اشاره کرده است: «دلیل مصدومیت‌ها در فوتبال متعدد است، بعضی از آنها درونی است مانند عوامل بیومکانیکی یا فشارهایی که هر فرد بر موضعی می‌آورد و بعضی بیرونی است مانند شرایط زمین و دما. اما یکی از مهم‌ترین عوامل، افزایش بازی‌ها که با نبود استراحت در پایان فصل همراه می‌شود.»
نکته کلیدی همینجا است. اعتراض رودری به تعداد بیش از حد بازی‌ها در تقویم ورزشی بود از جمله بازی‌های لیگ، رقابت‌های حذفی و مسابقات بین‌المللی از جمله لیگ قهرمانان با بازی‌های بیشتر و جام جهانی باشگاه‌ها که توسعه داده شده به علاوه بازی‌های ملی و نتیجه مشخص است: یک بازیکن ممکن است در طول فصل 72 بازی برای تیم باشگاهی‌اش انجام دهد و اگر در تیم ملی هم باشد، این بازی‌ها به 80 مسابقه می‌رسد.
مسأله اصلی این است که دیگر جایی برای پیش فصل نمی‌ماند، بخش مهمی از سال که بازیکنان بدن‌های خود را برای فصل پیش رو آماده می‌کنند و برای همین مصدومیت جزء لاینفک فوتبال شده؛ دیر یا زود سر و کار همه به بخش درمان باشگاه‌ها می‌افتد.
رودریگس سانس ادامه می‌دهد: «توان بدنی فوتبالیست‌ها در سال‌های اخیر به خاطر کارهای فیزیوتراپ‌ها، پزشکان، پاپزشکان، متخصصان تغذیه و مربی‌های بدنسازی بالا رفته. یک فوتبالیست در دهه 50 تقریباً در هر مسابقه پنج کیلومتر می‌دوید اما امروز این مقدار تقریباً دوبرابر شده است اما با نبود استراحت، مصدومیت افزایش می‌یابد.» در سال‌های اخیر نقش پیش فصل در آماده‌سازی برای فصل پیش رو کمتر شده و در عوض به محل درآمدی برای باشگاه‌ها تبدیل شده که مستلزم حضور در تورنمنت‌های بین‌المللی با شرکت تیم‌های تراز اول و سفرهای طولانی است. این اتفاق رخ داده و وقتی جام جهانی، جام ملت‌های اروپا و کوپا امریکا برگزار نمی‌شود، جام جهانی باشگاه‌ها را وسعت داده‌اند که قبلاً وجود نداشت.
این سناریو به تعطیل شدن روند آماده‌سازی یا حداقل ناکافی و نامناسب بودن آن منجر شده است. با بیشترشدن تعداد بازی‌ها با موج بی‌رحم مصدومیت‌ها مواجه می‌شویم که خیلی از آنها جدی است. رودریگس سانس در پایان می‌گوید: «آماده‌سازی پیش فصل حیاتی است اما به دلیل تعهدات ورزشی کوتاه و کوتاه‌تر شده. افزایش سطح فعالیت و کاهش استراحت به طور قابل توجهی مصدومیت‌ها را افزایش داده است.»
پیش فصل کارآمدی خود را از دست داده و بازیکنان قربانیان اولیه آن هستند. تیبو کورتوا، ادر میلیتائو، داوید آلابا، تراشتگن، رودری، مارک برنال و خوان مارتینس فقط چند نام از 60 بازیکنی هستند که در یک فصل و نیم اخیر دچار مصدومیت‌های شدید شده‌اند. اینها را اضافه کنید به مصدومیت‌های عضلانی جزئی بی‌شمار که ثبت شده‌اند مثل مورد امباپه. متأسفانه بازنده این نبرد، فوتبال است.